Σωτήρης Μανωλόπουλος, λοιπόν, στο τιμόνι της Ένωσης για 1.5 χρόνο
, κίνηση που φαντάζει ως η πλέον ορθολογική μετά από τις απανωτές αποτυχίες με Σάκοτα και Ζντόβτς. Ο Σέρβος δημιούργησε ένα εκρηκτικό μείγμα με συχνές εναλλαγές παικτών ενώ ο Σλοβένος ήταν περισσότερο στο προσκήνιο για τις εντάσεις με πρώην και νυν παίκτες της ομάδας παρά για τις επιδόσεις του στο παρκέ. Αν είχαν ένα κοινό σημείο όμως είναι ότι αμφότεροι δεν μπόρεσαν να περάσουν μια ξεκάθαρη αμυντική τακτική ενώ στην επίθεση η ΑΕΚ μπορούσε να χαρακτηριστεί από αυτό που λέμε εκλαϊκευμένα ως "τουρλουμπούκι".
Ποίος είναι ο coach Μανωλόπουλος; Ο Έλληνας τεχνικός έχει εμπειρία από Α1 καθώς βρίσκεται στους πάγκους από το 2004. Πριν όμως προβάρει κουστούμια και γραβάτες είχε παίξει μπάσκετ στα τμήματα υποδομής του Παναθηναϊκού, παίζοντας στην πρώτη ομάδα σε ηλικία 16 ετών. Κάπου εκεί ήρθε η υποτροφία από το Boston University σπουδάζοντας παράλληλα αθλητική αγωγή. Στα Terriers της Βοστώνης θα έχει 3.6 πόντους και κάτι παραπάνω από 1 ριμπάουντ μέσον όρο. Στην συνέχεια αγωνίστηκε ως επαγγελματίας σε Παπάγου, Μαρούσι (κατέκτησε το κύπελλο Σαπόρτα το 2001 απέναντι στη Σαλόν) και Δούκα. Δεν άργησε να κολλήσει το μικρόβιο της προπονητικής και με την απόσυρση του από την ενεργό δράση θα αναλάβει βοηθός στο Περιστέρι. Από εκεί θα μεταπηδήσει στον Μακεδονικό όπου και για 2 παιχνίδια θα κοουτσάρει την ομάδα επειδή ο Γιώργος Καλαφατάκης (τότε προπονητής της ομάδας) ήταν τιμωρημένος. Τα αποτελέσματα ήταν άκρως ενθαρρυντικά με την ομάδα να νικάει τον -μεγάλο αντίπαλο για την σωτηρία- Κολοσσό και την Ολύμπια Λάρισας.
Η "προαγωγή" δεν άργησε να έρθει με το Μαρούσι να είναι εκείνο που έδειξε ενδιαφέρον στον πρώην παίκτη του. Σούλης Μαρκόπουλος, Γιώργος Μπαρτζώκας και Βαγγέλης Αλεξανδρής είναι μερικοί από τους προπονητές με τους οποίους θα συνεργαστεί το διάστημα παραμονής του στην ομάδα των Βορείων Προαστίων. Ο τελευταίος θα τον πάρει μαζί του στον Άρη πριν ο Ηλίας Ζούρος τον πάρει μαζί του στο Προ-Ολυμπιακό τουρνουά στο Καράκας. Η σκάλα όμως είχε κι άλλα σκαλοπάτια. Στο διάστημα παραμονής του στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας θα δεχτεί την πρόταση του Αργύρη Πεδουλάκη για να αναλάβει ως βοηθός του στον Παναθηναϊκό. Θα μείνει στον Παναθηναϊκό μέχρι και την πρόσληψη Τζόρτζεβιτς προτού αναλάβει υπηρεσιακά τον πάγκο μετά την αποπομπή Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Είχε προηγηθεί ο βαρύς αποκλεισμός από την ΤΣΣΚΑ στα play-off της Ευρωλίγκας και η ήττα με 66-77 από τον αιώνιο αντίπαλο. Στο διάστημα παραμονής του, το Τριφύλλι είχε χάσει τον Γκίστ λόγω της υπόθεσης με την μαριχουάνα και τον Νίκο Παππά λόγω τραυματισμού. Έτσι έφερε στην ομάδα τους Ρεΐμαρ Μόργκαν και Ντι-Τζέι Κούπερ, επιλογές που δεν δικαίωσαν τις όποιες προσδοκίες και μοιραία οδήγησαν τον Ολυμπιακό σε sweep και την πανηγυρική κατάκτηση του τίτλου. Το ρεκόρ του ως πρώτος προπονητής σε αγώνες regular season και στην post-season, συμπεριλαμβανομένου τα παιχνίδια με την ΑΕΚ και τα δύο που έδωσε με τον Μακεδονικό, είναι 10-5.
Παρακολουθώντας τα παιχνίδια του ως πρώτος προπονητής στον Παναθηναϊκό καθώς και στην ΑΕΚ, είναι πιθανόν να σκιαγραφήσει κανείς το αγωνιστικό προφίλ του νέου τεχνικού της ομάδας, αν και καμία από τις δύο ομάδες δεν είναι δικές του. Όμως είναι σαφείς οι κατευθύνσεις που έχει δώσει στα ρόστερ με τα οποία έχει εργαστεί και τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτόν ως head coach. Χρησιμοποιώντας ως αφετηρία τα ματς της Ένωσης, μπορώ να πω πως είδα κάποια ενδιαφέροντα πράγματα όσον αφορά την άμυνα (κάτι που μάλλον φαίνεται να είναι η ειδικότητα του) ενώ στην επίθεση παρουσίασε κάποια sets που είχαμε δει και κατά την θητεία του στον Παναθηναϊκό.
Πιο συγκεκριμένα, το post-up του Λουκά Μαυροκεφαλίδη αποτέλεσε πολλές φορές την επικεφαλίδα των επιθετικών προσπαθειών της ομάδας. Ο coach προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να εκμεταλλευτεί τόσο την ικανότητα του Έλληνα φόργουορντ να
πασάρει από το low-post ή να
πάει μέχρι μέσα τον προσωπικό του αντίπαλο. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση παρατηρώντας το παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό είναι ότι επιδίωξε το post-up και από παίκτες όπως ο
Λαρεντζάκης και ο
Ούκιτς. Παράλληλα, ορισμένα plays του είχαν ως αφετηρία του την
A-Set διάταξη (ή αλλιώς Horns) ενώ
τόσο στον Παναθηναϊκό όσο
και στην Ένωση είχε plays με side Pick & Roll. Ενθαρρυντικό ήταν και το στοιχείο ότι η ΑΕΚ έδειξε σημεία απογαλακτισμού από το τρίποντο καθώς επιχείρησε μόλις 21 τρίποντα με τον Ολυμπιακό και 15 με τον Κόροιβο, ρίχνοντας τον μέσον όρο της στα 28 ανά αγώνα.
Στην άμυνα πέρα από την προσφιλή του τακτική για πίεση σε όλο το γήπεδο, είδαμε να φέρνει έναν άλλον αέρα στα μετόπισθεν της Βασίλισσας. Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, όχι μόνο
είδαμε παίκτες όπως ο Βασιλειάδης να βγάζει άμυνες αλλά να κρατάει για αρκετή ώρα άποντο τον Βασίλη Σπανούλη και δίχως καλάθι εντός παιδιάς τον Γιώργο Πρίντεζη, προϊόν και της άμυνας του σκληροτράχηλου Δημήτρη Χαριτόπουλου, στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Βέβαια, είναι ακόμα νωρίς να κρίνουμε το performance της ΑΕΚ στην άμυνα μιας και διαθέτει ελάχιστους παίκτες στο ρόστερ της που φέρουν αμυντικά γαλόνια. Αδιαμφισβήτητα, το θετικό ήταν πως οι Κιτρινόμαυροι έβγαλαν διάθεση, ενέργεια και τους είδαμε να χρησιμοποιούν τα χέρια τους σε σωστό timing, κάτι που οδήγησε σε λάθη και απορρύθμιση της επίθεσης των Πρωταθλητών Ελλάδος. Στο παιχνίδι δε με τον τοπικό Κόροιβο η ομάδα δέχτηκε μετά από καιρό λιγότερους από 65 πόντους σε έναν αγώνα, δείγμα της αμυντικής της βελτίωσης. Στο playbook του υπάρχουν πέρα του full court press, οι ζώνες 2-3, άμυνα man to man και ζώνες προσαρμογής. Λογικά με ένα διαφορετικό σύνολο, πιο κοντά στα δικά του αγωνιστικά θέλω, θα δούμε και άλλα σχήματα, τα οποία θα τα κρίνουμε εν καιρώ.
Στο κομμάτι που θα πρέπει να περιμένουμε για να τον κρίνουμε είναι στο recruiting, στην επιλογή παικτών δηλαδή. Η μόνη φορά που κλήθηκε να αποκτήσει παίκτες ήταν με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας στον Παναθηναϊκό καθώς έπρεπε να αντικαταστήσει τον τιμωρημένο Γκιστ και τον τραυματία Παππά. Για τον πρώτο ήρθε ο Ρεΐμαρ Μόργκαν ενώ για τον δεύτερο, ο Ντι-Τζέι Κούπερ. Αμφότεροι απεδείχθησαν λύσεις ανάγκης και κάτω των περιστάσεων αν και το initiative έμοιαζε σωστό. Ο Μόργκαν ήταν ένας παίκτης που έφερνε στο σουλούπι τον δυναμικό forward των Πρασίνων αλλά με την καμία δεν μπόρεσε να αναπληρώσει το αμυντικό impact του με τον Μπραϊάν Ντάνστον να κάνει πάρτι κάτω από την ρακέτα και στα επιθετικά ριμπάουντ. Ο Κούπερ έδωσε πνοή στην δημιουργία μισού γηπέδου αλλά η ανικανότητα να σουτάρει σταθερά από τα 6.75, δεν μπόρεσαν να κάνουν την διαφορά σ' έναν μέτριο Παναθηναϊκό που έπαιζε με κοντό rotation.
Από τον τρόπο με τον οποίο έχουν παίξει οι ομάδες του, ίσως καταλάβουμε το πως θα κινηθεί στην αγορά. Ως ένας defensive minded coach, αναμένεται να δούμε παίκτες με παρόμοια χαρακτηριστικά. Την ίδια ώρα, νομίζω είναι δεδομένο πως θα δούμε πιο ενεργή χρησιμοποίηση του ελληνικού κορμού. Για πολλούς, η ενεργοποίηση του Μαυροκεφαλίδη, Μποχωρίδη και Γιάνκοβιτς στον Παναθηναϊκό είναι δικό του μερίδιο. Η ΑΕΚ διαθέτει μερικούς ταλαντούχους γηγενείς όπως ο Τσαλμπούρης και ο Σκουλίδας. Το ζητούμενο είναι η ενεργότερη τους συμμετοχή και να υποστηρικτούν από τους σωστούς ξένους που αναδεικνύουν το skillset τους.
Συμπερασματικά, καταλήγουμε πως ο coach Μανωλόπουλος έχει όλα τα φόντα να επιτύχει στην Ένωση διότι μπορεί να προσφέρει ηρεμία σε έναν οργανισμό ο οποίος μόνο σταθερός και γαλήνιος μπορεί να χαρακτηριστεί. Πολλές λάθος επιλογές σε επίπεδο τεχνικής ηγεσίας με τον Σάκοτα να αποδεικνύεται παρωχημένος και τον Ζντόβτς, προσβολή για το όνομα της ΑΕΚ. Ταυτόχρονα, το domino αλλαγής παικτών την τελευταία διετία προκάλεσε δυσφορία και απουσία σταθερού κορμού. Πέρα από αυτά, η ομάδα ποτέ δεν βρήκε αγωνιστική ισορροπία, με τους περισσότερους παίκτες να ήταν κάκιστες και ασύνδετες επιλογές.
Η Ένωση έχει ανάγκη από σύγχρονους ανθρώπους που να γνωρίζουν το άθλημα και προσωπικό που ασχολείται ενεργά με το μπάσκετ. Ο Coach Μανωλόπουλος είναι ένας μπασκετάνθρωπος, που ζει και αναπνέει για το σπορ. Ολοκληρωμένη κρίση βέβαια, δεν μπορούμε να έχουμε. Θα πρέπει να περιμένουμε βέβαια πως θα κινηθεί το καλοκαίρι στο μεταγραφικό παζάρι και πως εκείνος θα χτίσει την δική του ΑΕΚ. Η πεποίθηση μου είναι πάντως πως μπορεί να τα καταφέρει και δικαιολογημένα υπέγραψε για ενάμιση χρόνο. Ο Μάκης Αγγελόπουλος έχει στα χέρια του ένα δυνατό φύλλο. Αν μπορούσε να με ακούσει, θα τον συμβούλευα ότι πρέπει να φροντίσει να μην κάψει αυτό το χαρτί, γιατί ενδέχεται να καεί και ο ίδιος στο τέλος.
