Καλησπέρα σε όλους,
Η ατμόσφαιρα πλέον μυρίζει Final 4... το νιώθεις στον αέρα. 3 μονομαχίες που θα κρίνουν αν η σεζόν είναι πετυχημένη ή αποτυχημένη. 2 μέρες όπου η μπασκετική Ευρώπη θα μείνει καθηλωμένη στους δέκτες της για άλλη μία φορά. Προορισμός: Κωνσταντινούπολη. Ανατολίτικος αέρας που φέρνει αρκετές αναμνήσεις και στους 4 μονομάχους. Πάμε να δούμε τους διεκδικητές του φετινού στέμματος και στη συνέχεια να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου για τα μεγάλα παιχνίδια των Ημιτελικών.
ΤΣΣΚΑ Μόσχας
The Exorcist: Η εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης έκλεισε μαζί με την οικοδέσπινα Φενέρμπαχτσε τα εισιτήρια για την Κωνσταντινούπολη, αφού σκούπισε με 3-0 την Μπασκόνια, αν και τα χρειάστηκε στο τελευταίο ματς. Οι Βάσκοι ίσως και να άξιζαν μία νίκη στη σειρά αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν μιας και η ζωή συνεχίζεται. Η Ρωσική αρκούδα διατήρησε ακέραιο τον κορμό της που την οδήγησε στην στέψη μετά από 8 ολόκληρα χρόνια και ελπίζει στο back 2 back. Το μεγάλο φαβορί δικαίωσε τις προσδοκίες και εκπλήρωσε κατά το ήμισυ τον στόχο του, όμως, η διαδρομή προς την στέψη κρύβει ένα ναρκοπέδιο.
Φενέρμπαχτσε
The Joker: Οι οικοδεσπότες του φετινού Final 4 δεν έχουν την διάθεση να χαρίσουν κάστανα σε κανέναν. Το rotation των 7-8 παικτών δεν βγήκε στην regular season αλλά στα playoff, ο Σέρβος mastermind παρέδωσε ρεσιτάλ. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είδε τους παίκτες του να εκτελούν υποδειγματικά και με απολύτως πειστικό μπάσκετ να πετάνε εκτός τον Παναθηναϊκό, παρόλο που έπαιζαν με μειονέκτημα έδρας. Δικαιολογημένα, ο κόσμος των Τούρκων πρωταθλητών επιζητά την πολυπόθητη στέψη εντός έδρας. Έτσι, η όλη πίεση έχει πέσει πάνω στους γηπεδούχους, οι οποίοι καλούνται να δείξουν από τι είναι φτιαγμένοι.
Ολυμπιακός
The Assassin: Λένε πως ο δολοφόνος πάντα επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Ο Ολυμπιακός απέδειξε και με το παραπάνω αυτήν την θεωρία. Ο κόουτς Σφαιρόπουλος, που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι και Coach of the Year υπερέβη εαυτόν. Αρχικά, οδήγησε μία ομάδα με μπάτζετ κοντά στα 8 εκατομμύρια ευρώ στο πλεονέκτημα έδρας έχοντας την σταθερά στην πρώτη τριάδα. Ακολούθως, γύρισε μια φαινομενικά χαμένη σειρά με την Εφές και βρέθηκε στο δεύτερο Final 4 τα τελευταία 3 χρόνια. Ο Ολυμπιακός ταξιδεύει στην Πόλη με το λιγότερο άγχος από όλους. Λέτε να κάνει άλλη μία έκπληξη;
Ρεαλ Μαδρίτης
The Daredevil: Οδηγούμενη από τον (δικό μου) MVP της κανονικής περιόδου, Σέρχιο Γιούι, και από το φωτεινό άστρο του Λούκα Ντόντσιτς, η Ρεάλ Μαδρίτης ξεπέρασε την απώλεια του Σέρχι Ροντρίγκεθ και τερμάτισε με το καλύτερο ρεκόρ στην regular season. Η Βασίλισσα έρχεται στην Κωνσταντινούπολη ως το 3ο φαβορί, όντας ένα κλικ πίσω από τους περσινούς φιναλίστ. Ο Πάμπλο Λάσο θα τα παίξει όλα για όλα στον μεγάλο ημιτελικό. Θα έχει λιγότερη πίεση από τον Ομπράντοβιτς, κάτι που μπορεί να εκμεταλλευτεί υπέρ του, αν παίξει σωστά τα χαρτιά του. Θα μπορέσει να παίξει με το μυαλό των Τούρκων;
Και δεν πάμε στα παιχνίδια;
Φενέρμπαχτσε VS Ρεαλ Μαδρίτης
Οι δυο ομάδες (όπως και το άλλο ζευγάρι) είχαν αναμετρηθεί και στο Final 4 της Μαδρίτης, με αντίστροφους ρόλους. Οι Μαδριλένοι ήταν αυτοί που παίζανε στο σπίτι τους με επιτακτική ανάγκη την νίκη ενώ τώρα η πίεση αυτή έχει μετακυλίσει στην Πρωταθλήτρια Τουρκίας. Για την ιστορία, στην αναμέτρηση της 15ης Μαΐου του 2015, οι Μαδριλένοι δυσκολεύτηκαν μόνο για 12-13 λεπτά προτού τα τρίποντα του Κέι Σι Ρίβερς (5/6 τρίποντα) το inside game του Αγιόν (20 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 6 τελικές) και η πνευματική σκληράδα του MVP, Αντρές Νοσιόνι (12 πόντοι, 6 ριμπάουντ, 7 κερδισμένα φάουλ) αποδειχθούν too much για την πρωτάρα (τότε) σε Final 4, Φενέρμπαχτσε. Η Ρεαλ Μαδρίτης όμως μέχρι εκείνο το σημείο, είχε κάνει την μισή δουλειά.
Στο φετινό Final 4 όμως τα πράγματα είναι ανάποδα. Οι Μαδριλένοι -εικάζω- πως θα παίξουν με το μυαλό του αντιπάλου μιας και έχουν τους παίκτες να το κάνουν. Ιδιαίτερα, ο Ρούντι Φερνάντεθ θα επιστρατευθεί για να βγάλει εκτός εαυτού πρωτίστως τον Μπογκντάνοβιτς και δευτερευόντως τους Σλούκα - Ντίξον. Η επίθεση της Ρεαλ βασίζεται ως γνωστόν στα σκριν πάνω και μακριά από την μπάλα. Η πλειονότητα των plays του κόουτς Λάσο περιλαμβάνουν ένα δάσος από off ball screens που είτε καταλήγουν σε κεντρικό πικ εν ρολ του περιφερειακού με τον ψηλό είτε σε catch & shoot τρίποντο (πρωτίστως) του Κάρολ. Oι Πρωταθλητές Ισπανίας έχουν αρκετούς play makers στο ρόστερ τους και θα κοιτάξουν να εξουθενώσουν τους αντιπάλους τους με τις συνεχόμενες κινήσεις τους μακριά από την μπάλα.
Από την άλλη, οι Τούρκοι έχουν τα λευκά και καλούνται να διαχειριστούν την ψυχολογική πίεση του γηπεδούχου. O Ομπράντοβιτς θα κοιτάξει να περάσει την μπάλα στο ζωγραφιστό είτε με το κλασσικό πικ εν ρολ είτε μέσω post up. Αυτό όμως που κάνει τους γηπεδούχους τρομερά επικίνδυνους είναι η ικανότητα τους στο μακρινό σουτ. Ο Σέρβος tactician χρησιμοποιεί flare, stagger και elevator screens για να βρει χώρο για τους snipers του. Μεγάλο πρόβλημα για την Βασίλισσα αναμένεται να είναι το μέγεθος των Ντατόμε και Κάλινιτς μιας και ο μόνος που μπορεί να τους ματσάρει είναι ο Τζέφρι Τέιλορ. Επομένως, μην σας κάνει εντύπωση αν οι Πρωταθλητές Τουρκίας πατήσουν πάνω σε αυτούς για να χτίσουν την set επίθεση τους, δημιουργώντας έτσι σταδιακά το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα κινηθεί ο Μπογκντάνοβιτς.
Ολυμπιακός vs ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Το ζευγάρι του Τελικού στο προηγούμενο Final 4 που έγινε στην Κωνσταντινούπολη, σε άλλη μία αναμέτρηση, αυτή τη φορά στα ημιτελικά. Ολυμπιακός και ΤΣΣΚΑ επιστρέφουν στην Πόλη όπου ξεκίνησαν τα πάντα. 3 χρόνια μετά, στον ημιτελικό της Μαδρίτης, τα φαντάσματα έπεστρεψαν. Οι Ρώσοι κάνουν εξαιρετική δουλειά για 35 λεπτά και κάτι, κρατώντας τον Σπανούλη σε μόλις 2 πόντους με 0/11 σουτ. Τότε, ο αρχηγός παίρνει το όπλο του και θα στείλει τους Ρώσους στο ψυχιατρείο, γράφοντας άλλη μία εποποιία στα βιβλία της Ευρωλίγκας. Αρκετοί παίκτες και των δύο ομάδων θα έχουν στο μυαλό τους τις εικόνες από τα δύο αυτά ματς. Οι μεν θα εύχονται να ζήσουν άλλη μία παρόμοια στιγμή, οι δε θα κοιτάξουν να την ξορκίσουν μια και καλή, ελπίζοντας σε μία ακόμη εξιλέωση από τους μπασκετικούς Θεούς.
Στα του φετινού ημιτελικού, οι Ρώσοι θα κοιτάξουν να κατακερματίσουν το πικ εν ρολ του Ολυμπιακού οδηγώντας τον Σπανούλη πάνω στα μακριά χέρια του Χάινς. Μην σας κάνει εντύπωση αν ο κόουτς Ιτούδης χρησιμοποιήσει τον Κουρμπανόβ ως primary defender πάνω στον αρχηγό του Ολυμπιακού. Το μέγεθος και η δύναμη του Ρώσου φόργουορντ τον καθιστούν ιδανικό να πάρει τα πρώτα bumps και να απορρυθμίσει τον Kill Bill. Δουλειά σε αυτό το κομμάτι και θα επωμιστεί και ο Άαρον Τζάκσον. Στην επίθεση, είναι δεδομένο πως θα δούμε αρκετά πικ εν ρολ είτε του Μίλος είτε του Ντε Κολό με τον Τζέιμς Ογκουστίν. Ο άλλοτε ψηλός της Χίμκι έχει προσδώσει επιπλέον firepower στην μηχανή των Πρωταθλητών Ευρώπης χάρη στην ικανότητα του ως δημιουργός μετά το roll κατά την εκτέλεση αυτού του play.
Οι Πρωταθλητές Ελλάδος, στον αντίποδα, έχουν ήδη πετύχει το μίνιμουμ των στόχων τους, αλλά δεν θα πάνε στο φετινό Final 4 για τουρισμό. Ο κόουτς Σφαιρόπουλος είμαι σίγουρος πως θα εστιάσει να ακουμπήσει την μπάλα στο ζωγραφιστό με early post ups του Πρίντεζη. Η ΤΣΣΚΑ πλην του Χάινς δεν έχει βάθος στο rim protection επομένως η εξουδετέρωση του άλλοτε παίκτη των Ερυθρολεύκων, ίσως κρίνει το παιχνίδι. Ταυτόχρονα, οι Ερυθρόλευκοι καλούνται να είναι εύστοχοι πίσω από την γραμμή των 6.75 μέτρων μιας και είναι η χειρότερη ομάδα από τις 4 σε αυτόν τον τομέα. Οι Ρώσοι δεν θα διστάσουν να ρισκάρουν με παίκτες όπως ο Αγραβάνης (22%), ο Παπανικολάου (30.5%) και Ουότερς (31.6%), οι οποίοι είτε δεν θεωρούνται σπεσιαλίστες του είδους είτε έχουν χαρακτήρα streaky shooter.
Όπως είπα και στην εισαγωγή, για να φέρει κάποιος την βροχή χρειάζεται μία σωστή ή μία λάθος συγκυρία. Το 2012, οι χαμένες βολές του Σισκάουσκας και το "πεταχτάρι" (σουτ που είχε απαγορεύσει ο Ρενέσες στον Πρίντεζη, σύμφωνα με τον αστικό μύθο) φέρνουν το τρόπαιο στο Λιμάνι. Το 2014, η λάθος επαναφορά του Χριάπα, δίνει την ευκαιρία στον Ταϊρίς Ράις να βάλει το καλάθι της ζωής του. Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως φάρσα και την δεύτερη ως τραγωδία. Το 2016 όμως, ο αρχηγός της ΤΣΣΚΑ εξιλεώνεται με το follow στα 1.9" μετά από άστοχο σουτ του Ντε Κολό.
"Κάθε άγιος έχει παρελθόν αλλά κάθε αμαρτωλός έχει μέλλον"
Καλό Final 4 να έχουμε...
Όπως είπα και στην εισαγωγή, για να φέρει κάποιος την βροχή χρειάζεται μία σωστή ή μία λάθος συγκυρία. Το 2012, οι χαμένες βολές του Σισκάουσκας και το "πεταχτάρι" (σουτ που είχε απαγορεύσει ο Ρενέσες στον Πρίντεζη, σύμφωνα με τον αστικό μύθο) φέρνουν το τρόπαιο στο Λιμάνι. Το 2014, η λάθος επαναφορά του Χριάπα, δίνει την ευκαιρία στον Ταϊρίς Ράις να βάλει το καλάθι της ζωής του. Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως φάρσα και την δεύτερη ως τραγωδία. Το 2016 όμως, ο αρχηγός της ΤΣΣΚΑ εξιλεώνεται με το follow στα 1.9" μετά από άστοχο σουτ του Ντε Κολό.
"Κάθε άγιος έχει παρελθόν αλλά κάθε αμαρτωλός έχει μέλλον"
Καλό Final 4 να έχουμε...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου