Σύμφωνα με το γνωμικό του Πλάτωνα, ο Θεός πάντα εφαρμόζει την γεωμετρία. Η γεωμετρία άλλωστε είναι ένας κλάδος των Μαθηματικών όπου τα συμπεράσματα οφείλουν να είναι λογικά και όχι αφηρημένα μέσα από την χρήση αξιωμάτων και διαφόρων ορισμών. Αν θέλουμε να το εξειδικεύσουμε στο άθλημα που αγαπάμε, ο μπασκετικός Θεός επιδιώκει την ισορροπία και το τέλειο χτίσιμο ανάλογα με τα υλικά που διαθέτεις στην κατοχή σου. Το πως δομείται μια ομάδα, βέβαια, δεν θα το βρεις σε βιβλία όπως τις αρχές της Γεωμετρίας αλλά οφείλεις να ακολουθήσεις σωστά βήματα. Ειδάλλως, το οικοδόμημα θα καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Ο John Constantine κάνει μια γρήγορη ανασκόπηση της σεζόν για τον Ολυμπιακό ενώ ταυτόχρονα, ανοίγει το μπλοκάκι του και παρουσιάζει τους παίκτες με τους οποίους θα πρέπει να στελεχωθούν οι Ερυθρόλευκοι ενόψει της νέας σεζόν
Καλημέρα σε όλους,
Ευκαιρία να τα πούμε για μια ακόμη φορά από το blog προτού αποφασίσω και εγώ να πάρω το πολυπόθητο καλοκαιρινό μου break από το μπάσκετ. Η σεζόν έκλεισε την Κυριακή με τον Παναθηναϊκό να στέφεται πρωταθλητής Ελλάδας κάνοντας το break στο 5ο και τελευταίο παιχνίδι των Τελικών. Με τους παίκτες να πηγαίνουν για διακοπές, τα μεταγραφικά σενάρια ολοένα θα φουντώνουν με ονόματα να παρελαύνουν εκατέρωθεν. Οι ατζέντηδες προσπαθούν να προωθήσουν περιπτώσεις, οι φυλλάδες ψάχνουν για κάποιο λαυράκι και το γνωστό γαϊτανάκι του καλοκαιριού θα συνεχιστεί μέχρι τις πρώτες ημέρες του Σεπτέμβρη. Γνωστό το κόλπο, το έχουμε ζήσει όλοι μας. Παραβλέποντας λοιπόν αυτόν τον δημοσιογραφικό ντόρο, πάμε στα πιο σπουδαία που είμαι σίγουρος πως σας αφορούν όλους.
Επειδή το άρθρο ήταν πιο μεγάλο από ότι υπολόγιζα και ίσως θα ήταν κουραστικό στην ανάγνωση, είπα σήμερα να σας παρουσιάσω την οπτική μου για τον Ολυμπιακό. Μεθαύριο (λόγω φόρτου εργασίας και εξεταστικής) θα ανεβάσω το αντίστοιχο για τον Παναθηναϊκό.
Ξεκινάμε λοιπόν...
Οι Ερυθρόλευκοι έκαναν εξαιρετική regular season μένοντας κοντά σε ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ ενώ αν ήταν πιο προσεκτικοί θα μπορούσαν να είχαν καπαρώσει την 1η θέση. . Στα play-off , αν και η Εφές γύρισε τούμπα την σειρά (1-2) αλλά με απίστευτη μαχητικότητα και με τον Σπανούλη να παίρνει την ομάδα από το χεράκι, η σειρά ξαναήρθε τούμπα και οι Πειραιώτες ταξίδεψαν στο Final 4 της Κωνσταντινούπολης. Στον ημιτελικό, τα φαντάσματα για τους Ρώσους επέστρεψαν. Όμως στον μεγάλο Τελικό, η Φενέρμπαχτσε απεδείχθη too much to handle και η ελληνική ομάδα αρκέστηκε στην 2η θέση. Στις εγχώριες διοργανώσεις, το σύνολο του Σφαιρόπουλου, δεν αρκέστηκε σε κάποιο τίτλο καθώς τόσο σε Κύπελλο όσο και σε Πρωτάθλημα, νικητής αναδείχθηκε ο Παναθηναϊκός. Πολλοί θα πουν ότι η σεζόν είναι αποτυχημένη αλλά εγώ επιμένω για το αντίθετο. Η παρουσία σε έναν Τελικό της Ευρωλίγκας είναι ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για το καλοκαίρι. Ταυτόχρονα, η 3η θέση στην κανονική περίοδο της πιο απαιτητικής Ευρωλίγκας πίσω μόνο από ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ, δεν είναι αμελητέο.
Οι οπαδοί και πολλοί δημοσιογράφοι χαρακτηρίζουν μία σεζόν επιτυχημένη ή αποτυχημένη ανάλογα αν κατέκτησε η ομάδα κάποιο τίτλο. Θα διαφωνήσω. Ο Ολυμπιακός έπαιξε εξαιρετικό μπάσκετ μέσα σε ένα σημείο της σεζόν και είναι ακόμα μία από αυτές τις ομάδες που δεν θες να αντιμετωπίσεις σε οριακές καταστάσεις παιχνιδιού. Λάθη έγιναν, ανθρώπινα είναι αλλά η ομάδα αν παίξει σωστά τα χαρτιά της, μόνο οφέλη θα έχει να αποκομίσει.
ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ
Οι ανανεώσεις φέτος έχουν το μεγάλο αγκάθι που λέγεται Ματ Λοτζέσκι. Ο Αμερικανός με βελγικό διαβατήριο είναι ένα όνομα περικυκλωμένο από τους GM στην Ευρώπη, παρόλο που έχει να αγωνιστεί από τα τέλη Μαρτίου. Το skillset του είναι δεδομένο όπως και η προσφορά του στον οργανισμό. Το θέμα που δημιουργείται είναι αφενός το σούσουρο που υπάρχει για τις ομάδες που ενδιαφέρονται και αφετέρου η ηλικία του. Όσο για το πρώτο, θα δούμε το καλοκαίρι ποιες ομάδες όντως είναι πρόθυμες να καταβάλουν προσφορά και ποίες όχι. Όσο για το δεύτερο, ο Λοτζέσκι θα είναι 32 τον Ιούλιο. Αυτό ίσως είναι το τελευταίο μεγάλο συμβόλαιο της καριέρας του. Μιλάμε για έναν παίκτη που 6 χρόνια της καριέρας του τα έβγαλε στο Βέλγιο. Αν βγει στην αγορά, θα πάρει χρήματα που δεν είχε δει ούτε στο Βέλγιο, ούτε και στην Ελλάδα πολύ πιθανό. Στο άρθρο μου για τους hot free agents της EuroLeague, είχα αξιολογήσει ως 2/10 την πιθανότητα παραμονής του. Ο ίδιος βέβαια δηλώνει πως του αρέσει η ζωή στην Ελλάδα και αρέσει στην οικογένεια του.
Οι Μάντζαρης και Πρίντεζης εύκολα-δύσκολα θα μείνουν στο μεγάλο Λιμάνι. Φυσικά με το αντίστοιχο τίμημα για τις υπηρεσίες τους. Ο Μάντζαρης έκανε μεγάλο step up στο Final 4 ανεβάζοντας την παραγωγή του κατακόρυφα, δείχνοντας μάλιστα δείγματα leadership σε στιγμές που η ομάδα του τα χρειάζονταν. Ο υπαρχηγός Πρίντεζης, έκανε πολύ καλή regular season και μπήκε για πρώτη φορά στην Καλύτερη Πεντάδα της EuroLeague. Προς το τέλος της σεζόν όμως, ήταν φανερά "σκασμένος". Πράγματι, τα ποσοστά του στα σουτ εντός παιδιάς παρουσιάζουν τεράστια βουτιά σε play-off (39.2%), Final 4 (31.5%) και Τελικούς της Α1 (29.6 %), δείγμα του πόσο εξουθενωμένος ήταν.
Λογικά, θα ενεργοποιηθούν οι οψιόν ανανέωσης των Green και Birch. Ο Patrick Young εμένα προσωπικά με απογοήτευσε. Υπήρχαν κάποια ματς που φαίνονταν πως θα θύμιζε το φόβητρο και το θηρίο που είδαμε στην Γαλατάσαραϊ αλλά πολλές εμφανίσεις δεν είχαν ανάλογη συνέχεια. Προς το τέλος της σεζόν, προτιμήθηκε έναντι του Birch μιας και ο Καναδός φαινόταν οκνός και αδύναμος να τα βάλει με τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Το να μείνει έστω και με λιγότερα το θεωρώ πρακτικώς ανέκδοτο. Εικάζω πως θα αναζητήσει νέα μπασκετική στέγη το καλοκαίρι για να ηρεμήσει. Ο δε Hackett δεν ανανεώθηκε καθώς οι Ερυθρόλευκοι φοβόντουσαν τον βαθμό ετοιμότητας του Αμερικανοιταλού ενόψει της νέας σεζόν.
Οι Μάντζαρης και Πρίντεζης εύκολα-δύσκολα θα μείνουν στο μεγάλο Λιμάνι. Φυσικά με το αντίστοιχο τίμημα για τις υπηρεσίες τους. Ο Μάντζαρης έκανε μεγάλο step up στο Final 4 ανεβάζοντας την παραγωγή του κατακόρυφα, δείχνοντας μάλιστα δείγματα leadership σε στιγμές που η ομάδα του τα χρειάζονταν. Ο υπαρχηγός Πρίντεζης, έκανε πολύ καλή regular season και μπήκε για πρώτη φορά στην Καλύτερη Πεντάδα της EuroLeague. Προς το τέλος της σεζόν όμως, ήταν φανερά "σκασμένος". Πράγματι, τα ποσοστά του στα σουτ εντός παιδιάς παρουσιάζουν τεράστια βουτιά σε play-off (39.2%), Final 4 (31.5%) και Τελικούς της Α1 (29.6 %), δείγμα του πόσο εξουθενωμένος ήταν.
Λογικά, θα ενεργοποιηθούν οι οψιόν ανανέωσης των Green και Birch. Ο Patrick Young εμένα προσωπικά με απογοήτευσε. Υπήρχαν κάποια ματς που φαίνονταν πως θα θύμιζε το φόβητρο και το θηρίο που είδαμε στην Γαλατάσαραϊ αλλά πολλές εμφανίσεις δεν είχαν ανάλογη συνέχεια. Προς το τέλος της σεζόν, προτιμήθηκε έναντι του Birch μιας και ο Καναδός φαινόταν οκνός και αδύναμος να τα βάλει με τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Το να μείνει έστω και με λιγότερα το θεωρώ πρακτικώς ανέκδοτο. Εικάζω πως θα αναζητήσει νέα μπασκετική στέγη το καλοκαίρι για να ηρεμήσει. Ο δε Hackett δεν ανανεώθηκε καθώς οι Ερυθρόλευκοι φοβόντουσαν τον βαθμό ετοιμότητας του Αμερικανοιταλού ενόψει της νέας σεζόν.
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ
Με τους Lojeski και Young κατά πάσα πιθανότητα να αποχαιρετούν και τον Hackett να θεωρείται ήδη τελειωμένος , ο μεταγραφικός σχεδιασμός θα ξεκινήσει με αναπλήρωση των κενών στην περιφέρεια και στην frontline.
Αν είναι κάτι που λείπει από την περιφέρεια των φιναλίστ της Ευρωλίγκας, αυτό είναι η έλλειψη ενός δυναμικού slasher. Ιδίως τώρα που ο Σπανούλης δεν έχει τα γρήγορα βήματα του παρελθόντος, χρειάζεται ένας παίκτης που μπορεί να τρέξει την ομάδα και να δώσει μερικούς εύκολους πόντους. Το παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο, άλλωστε, είναι σημείο κατατεθέν του Ολυμπιακού αυτά τα 2.5 χρόνια παρουσίας του κόουτς Σφαιροπουλου στον ερυθρόλευκο πάγκο. Η αδυναμία της ομάδας να τρέξει και να ακολουθήσει τον Παναθηναϊκό στο transition ήταν ένας από τους παράγοντες που επηρέασαν την σειρά των Τελικών. Φυσικά, δεν πρέπει να παραληφθεί η ανάγκη για καλό περιφερειακό σουτ το οποίο θα χρειαστεί με πιθανή απομάκρυνση του Αμερικανοβέλγου. Η λογική βέβαια λέει πως ο Ολυμπιακός θα αποφασίσει να ενισχυθεί στο "4" προκειμένου να στηρίξει στην θέση "3" τον Ιωάννη Παπαπέτρου. Σε κάθε περίπτωση, εγώ θα αναφέρω ονόματα και για την περίπτωση που στελεχωθεί το "3" και την περίπτωση που προτιμηθεί η υπογραφή παίκτη στο "4". Εγώ,ιδανικά, θα πρότεινα ενίσχυση και στις δύο θέσεις των φόργουορντ μιας και η σεζόν είναι μεγάλη με το ενδεχόμενο τραυματισμού πάντα να ελλοχεύει.
Στην θέση του small forward λοιπόν, θα πήγαινα με το project που ακούει στο όνομα Shawn Dawson. Αν κάτι σας λέει το όνομα, είναι ο ίδιος παίκτης που πέρσι κοίταζε ο Παναθηναϊκός και εν τέλει κατέληξε στον K.C. Rivers. Ο Ισραηλινός έχει ανάλογη ιστορία με τον Daniel Hackett. Ο πατέρας του, John, έπαιζε επί σειρά χρόνων στο Ισραήλ όπου και παντρεύτηκε μια Ισραηλινή. Ο μικρός Shawn έπαιξε στα τμήματα υποδομής της Hapoel Eliat προτού σε ηλικία 14 ετών μετακομίσει οικογενειακώς και γραφτεί στην Maccabi Rishon, ομάδα που παίζει μέχρι και σήμερα. Πέρσι, δοκίμασε την τύχη του στο NBA και κατάφερε να υπογράψει μερικώς εγγυημένο με τους Pelicans και να παίξει 10 λεπτά σε 3 παιχνίδια προετοιμασίας. Στα μέσα όμως του Οκτώβρη τον αποδέσμευσαν με τον παίκτη να γυρνάει πίσω στην Rishon.
Στο αγωνιστικό προφιλ, ο Dawson είναι θεριστής στο transition. Πολύ γρήγορος και αθλητικός, δεν θα διστάσει να τελειώσει με κάρφωμα ή ακόμα πιο συχνά να τελειώσει με alley-oop. Παίκτης με εκρηκτικό πρώτο βήμα και το πόδι είναι κολλημένο στο γκάζι. Η ταχύτητα του τον βοηθάει στην άμυνα αν και καμιά φορά παρουσιάζεται με χαμηλή συγκέντρωση σε αυτή τη πλευρά του γηπέδου. Σαν σωματοδομή, του λείπουν μερικά κιλά ακόμα καθώς στο Summer League είχε δηλώσει μόλις 88 κιλά ενώ η Wikipedia τον αναφέρει στα 93. Βέβαια, από θέμα ύψους, είναι ισοϋψής του Lojeski στα 1.98 μέτρα, οπότε εκεί δεν τίθεται κάποιο θέμα.
Αν και για την ώρα θεωρείται streaky shooter και με χαμηλά ποσοστά (34.1 %), η μηχανική του είναι καλή και με την σωστή καθοδήγηση μπορεί να γίνει καλύτερος σουτέρ. Φέτος αύξησε και τις προσπάθειες του από μακριά (από 3.3 ανά παιχνίδι πήγε στις 4.5) , δείγμα ότι γίνεται περισσότερο shot hungry από τα 6.75 μέτρα. Δεν είναι ο παίκτης που ενδείκνυται να βάλει την μπάλα στο παρκέ και να σουτάρει αλλά στην επίθεση των Πειραιωτών θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως weak-side threat. Φυσικά, έχει κάποια playmaking skills όπως και ο Lojeski αλλά θα πρέπει να μάθει να κοντρολάρει το παιχνίδι του. Πολλές φορές βιάζεται, κάνει λάθη ή διαβάζει λάθος την άμυνα. Αν όμως θεωρήσουμε πως στους Ερυθρόλευκους θα έχει λιγότερο την μπάλα στα χέρια του, τότε ίσως περιορίσει σημαντικά και τα λάθη του.
Συνολικά όμως, μην ξεχνάμε πως πρόκειται για ένα under the radar πρότζεκτ και όχι έτοιμο starter που θα ξεκινήσει άμεσα στο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Αδιαμφισβήτητα, έχει ένα ενδιαφέρον πακέτο που θα ήθελα πολύ να δω πως θα λειτουργούσε σε αυτό το επίπεδο. Ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει πως μπορεί να αξιοποιήσει τέτοιους παίκτες καλύτερα από κάθε άλλη ομάδα στην Ευρώπη και με αυτήν την λογική θα πήγαινα σε μια τέτοια προσθήκη.
Παρόμοιες περιπτώσεις: Dragan Milosavljević (Alba Berlin), Vladimir Micov (Galatasaray)
Nα λέμε την αλήθεια, θεωρώ αδύνατη την περίπτωση, οι Ερυθρόλευκοι να κοιτάξουν την απόκτηση ενός γκαρντ-φόργουορντ όπως ο Dawson. Υποθέτω πως θα προτιμηθεί ένας γκαρντ κοντά στο skillset του Daniel Hackett ο οποίος θα συνδυάζει δημιουργία και άμυνα. Εγώ προσωπικά θεωρώ πως πρέπει να μπει και το slashing στην εξίσωση. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από κάποιον παίκτη που μπορεί να επιτεθεί στο καλάθι και να πάρει φάουλ από τον αντίπαλο του. Αν δεν το έχετε καταλάβει, είμαι υπέρ της λογικής να βάζεις στον αντίπαλο σου, έναν ακόμα πονοκέφαλο να λύσει. Έτσι προτιμώ να δω έναν γκαρντ που μπορεί να εφορμήσει στο καλάθι παρά έναν facilitator guard όπως ο Ιταλός. Παράλληλα, είναι δεδομένο πως πρέπει ο γκαρντ που θα έρθει να φέρει διαπιστευτήρια στην άμυνα, λειτουργώντας ως αμυντική ασπίδα για τους Green και Σπανούλη.
Η σκέψη μου πηγαίνει στον γκαρντ που είχα προτείνει τον χειμώνα όταν τραυματίστηκε ο Ιταλός, τον Juliyan Stone. Ο Αμερικανός φέρνει μαζί του ένα άκρως ενδιαφέρον πακέτο δυνατοτήτων, ιδίως στην άμυνα που όπως είχαμε πει τον Δεκέμβρη, θα κάνει τον κόουτς να τρίβει τα χέρια του από ευχαρίστηση που θα έχει έναν τέτοιο ελβετικό σουγιά στην φαρέτρα του. Ο απόφοιτος του UTEP έχει πληθώρα εμπειριών από Ευρώπη (έχει αγωνιστεί με Βενέτσια και Γκαζιαντέπ) καθώς και από τον κόσμο του NBA έχοντας αγωνιστεί σε 47 παιχνίδια.
Κάνω αντιγραφή το κείμενο που είχα γράψει τον Δεκέμβρη:
Σε αυτό το mini-scouting report, θα προσέθετα το καταπληκτικό court vision του και την ικανότητα του στο pick & roll. Η δυνατότητα του να επιτίθεται στο καλάθι και να κερδίζει φάουλ, θα ξεκλειδώσει αρκετά την set επίθεση των Ερυθρολεύκων. Ταυτόχρονα, θα προσθέσουν στην μηχανή τους έναν παίκτη που μπορεί να αμύνεται πολλές θέσεις, δίνοντας άλλη όψη στην ήδη σκληροτράχηλη περιφερειακή άμυνα τους. Μόνο εμένα μου θυμίζει Mardy ;
Παρατηρώντας το παιχνίδι του Stone με την Trento στους Τελικούς του Ιταλικού Πρωταθλήματος, είδα έναν παίκτη ο οποίος αρκετές φορές ήταν λίγο σαν να ήθελε ένα κουβά νερό στην μούρη. Δεν είχε την ίδια ένταση στα λεπτά που αγωνίστηκε και αυτό σίγουρα με προβλημάτισε. Ίσως παίζοντας για έναν προπονητή όπως ο κόουτς Σφαιρόπουλος και στο επίπεδο της Ευρωλίγκας τον βοηθήσουν να βελτιώσει την προσοχή του κυρίως στα αμυντικά του καθήκοντα.
Συνολικά, ο Stone είναι ένας γκαρντ ο οποίος μπορεί να παίξει σε οποιαδήποτε θέση της περιφέρειας, καλύπτοντας ταυτόχρονα την όποια τρύπα μπορεί να υπάρξει στην θέση "3" με την απομάκρυνση Matt Lojeski. Τα playmaking abilities και το court vision του σε συνδυασμό με την άμυνα ήταν αυτά που τον βοήθησαν να εξασφαλίσει συμβόλαια και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η κίνηση του έχει μεν θετικά αλλά και αρνητικά τα οποία πρέπει να συνεκτιμηθούν μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια του ρόστερ.
Παρόμοιες περιπτώσεις: Stefan Markovic (Zenit), Joe Ragland (Avelino)
Nα λέμε την αλήθεια, θεωρώ αδύνατη την περίπτωση, οι Ερυθρόλευκοι να κοιτάξουν την απόκτηση ενός γκαρντ-φόργουορντ όπως ο Dawson. Υποθέτω πως θα προτιμηθεί ένας γκαρντ κοντά στο skillset του Daniel Hackett ο οποίος θα συνδυάζει δημιουργία και άμυνα. Εγώ προσωπικά θεωρώ πως πρέπει να μπει και το slashing στην εξίσωση. Ο Ολυμπιακός έχει ανάγκη από κάποιον παίκτη που μπορεί να επιτεθεί στο καλάθι και να πάρει φάουλ από τον αντίπαλο του. Αν δεν το έχετε καταλάβει, είμαι υπέρ της λογικής να βάζεις στον αντίπαλο σου, έναν ακόμα πονοκέφαλο να λύσει. Έτσι προτιμώ να δω έναν γκαρντ που μπορεί να εφορμήσει στο καλάθι παρά έναν facilitator guard όπως ο Ιταλός. Παράλληλα, είναι δεδομένο πως πρέπει ο γκαρντ που θα έρθει να φέρει διαπιστευτήρια στην άμυνα, λειτουργώντας ως αμυντική ασπίδα για τους Green και Σπανούλη.
Η σκέψη μου πηγαίνει στον γκαρντ που είχα προτείνει τον χειμώνα όταν τραυματίστηκε ο Ιταλός, τον Juliyan Stone. Ο Αμερικανός φέρνει μαζί του ένα άκρως ενδιαφέρον πακέτο δυνατοτήτων, ιδίως στην άμυνα που όπως είχαμε πει τον Δεκέμβρη, θα κάνει τον κόουτς να τρίβει τα χέρια του από ευχαρίστηση που θα έχει έναν τέτοιο ελβετικό σουγιά στην φαρέτρα του. Ο απόφοιτος του UTEP έχει πληθώρα εμπειριών από Ευρώπη (έχει αγωνιστεί με Βενέτσια και Γκαζιαντέπ) καθώς και από τον κόσμο του NBA έχοντας αγωνιστεί σε 47 παιχνίδια.
Κάνω αντιγραφή το κείμενο που είχα γράψει τον Δεκέμβρη:
Ψηλό γκαρντ (1.98 μ) με άνοιγμα χεριών στα 208 εκατοστά, μπορεί να παίξει από το 1 μέχρι και το 3. Επιθετικά, διαθέτει εκρηκτικό πρώτο βήμα, είναι πρόθυμος πασέρ και σπάνια κάνει λάθος. Αμυντικά, μπορεί επίσης να μαρκάρει από το 1 έως και το 3 αποτελώντας τον τέλειο ελβετικό σουγιά στα χέρια του Σφαιρόπουλου.
Σε αυτό το mini-scouting report, θα προσέθετα το καταπληκτικό court vision του και την ικανότητα του στο pick & roll. Η δυνατότητα του να επιτίθεται στο καλάθι και να κερδίζει φάουλ, θα ξεκλειδώσει αρκετά την set επίθεση των Ερυθρολεύκων. Ταυτόχρονα, θα προσθέσουν στην μηχανή τους έναν παίκτη που μπορεί να αμύνεται πολλές θέσεις, δίνοντας άλλη όψη στην ήδη σκληροτράχηλη περιφερειακή άμυνα τους. Μόνο εμένα μου θυμίζει Mardy ;
Στα μειονεκτήματα του, είναι η αδυναμία του να σουτάρει την μπάλα, κάτι που τον κάνει εύκολα προβλέψιμο επιθετικά.
Παρατηρώντας το παιχνίδι του Stone με την Trento στους Τελικούς του Ιταλικού Πρωταθλήματος, είδα έναν παίκτη ο οποίος αρκετές φορές ήταν λίγο σαν να ήθελε ένα κουβά νερό στην μούρη. Δεν είχε την ίδια ένταση στα λεπτά που αγωνίστηκε και αυτό σίγουρα με προβλημάτισε. Ίσως παίζοντας για έναν προπονητή όπως ο κόουτς Σφαιρόπουλος και στο επίπεδο της Ευρωλίγκας τον βοηθήσουν να βελτιώσει την προσοχή του κυρίως στα αμυντικά του καθήκοντα.
Συνολικά, ο Stone είναι ένας γκαρντ ο οποίος μπορεί να παίξει σε οποιαδήποτε θέση της περιφέρειας, καλύπτοντας ταυτόχρονα την όποια τρύπα μπορεί να υπάρξει στην θέση "3" με την απομάκρυνση Matt Lojeski. Τα playmaking abilities και το court vision του σε συνδυασμό με την άμυνα ήταν αυτά που τον βοήθησαν να εξασφαλίσει συμβόλαια και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Η κίνηση του έχει μεν θετικά αλλά και αρνητικά τα οποία πρέπει να συνεκτιμηθούν μαζί με τα υπόλοιπα κομμάτια του ρόστερ.
Παρόμοιες περιπτώσεις: Stefan Markovic (Zenit), Joe Ragland (Avelino)
Κατά πάσα πιθανότητα, οι Φιναλίστ της Ευρωλίγκας θα ενισχυθούν στην frontline, αρχής γενομένης από την θέση "4". Ο παίκτης που θα έρθει, θα λογίζεται ως back up του Πρίντεζη. Γι' αυτό αμφιβάλλω αν θα δούμε κάποιο μεγάλο όνομα. Η μεταγραφή που θα γίνει, θα πρέπει να είναι όσο πιο ποιοτική γίνεται προκειμένου να δίνει ανάσες στον υπαρχηγό της ομάδας. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να προσθέτει στοιχεία στο παιχνίδι της ομάδας για να μην υπάρξει μπέρδεμα στην ομάδα. Τι λείπει από την θέση "4" στον Ολυμπιακό; Το λέγαμε πέρσι, αποδείχθηκε και φέτος. Ο Ολυμπιακός είχε το πιο χαμηλό ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα πίσω μόνο από Εφές και Ερυθρό Αστέρα. Παρόλα αυτά, ήταν 2ος σε συνολικές προσπάθειες. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας να αποκτηθεί αυτό που λέμε ένα "stretch 4", ένα "4" δηλαδή που μπορεί να ανοίγει (stretch) το γήπεδο με το μακρινό του σουτ. Ταυτόχρονα, χρειάζεται να είναι above average αμυντικός για να σταθεί στην άμυνα με αλλαγές που εφαρμόζει ο κόουτς Σφαιρόπουλος.
Για αυτήν την ανάγκη λοιπόν θα πήγαινα στον Brock Motum της Ζαλγκίρις. O κοκκινομάλλης φόργουορντ των Πρωταθλητών Λιθουανίας είναι ένας από τους καλύτερους floor spacers σε αυτήν την θέση στην Ευρωλίγκα. Το ποσοστό του στο τρίποντο σταμάτησε φέτος στο 46.2 % σε 2.6 προσπάθειες ανά αγώνα. Με απολαβές που δεν ξεπερνάνε τις 250,000 ευρώ ετησίως, ο Αυστραλός θα βγει στην αγορά ζητώντας έναν οργανισμό που θα του προσφέρει το απαιτούμενο step up στην καριέρα του.
Ως Αυστραλός που σέβεται τον εαυτό του είναι ένας αρκετά σκληροτράχηλος παίκτης. Δυναμικός φόργουορντ που φέρνει στο παρκέ το απαιτούμενο toughness κυνηγώντας τα επιθετικά ριμπάουντ. Αυτό που μου αρέσει πέρα από την ικανότητα του να ανοίγει το γήπεδο είναι πως μπορεί να περάσει πιο αργά φόργουορντ και να τελειώσει κοντά στο καλάθι. Προτιμάει τα lay-ups ή ακόμα και floater αλλά δεν διστάζει και να καρφώσει βγάζοντας αρκετή ενέργεια . Όπως ο Dawson, ο Motum μπορεί να αποτελεί πηγή κινδύνου ως weak-side threat σαν spot up shooter ή ως baseline cutter. Η ικανότητα του σε αυτά τα δύο ήταν τόσο πολύτιμη που ήταν ο δεύτερος σκόρερ της Ζαλγκίρις στην Ευρωλίγκα παρά το γεγονός ότι δεν ξεκίνησε σε κανένα παιχνίδι ως βασικός.
Οι αδυναμίες του παιχνιδιού του έγκεινται στο γεγονός ότι δεν είναι ο σούπερ αμυντικός στην θέση του. Ναι μεν θα βγάλει ενέργεια και διάθεση αλλά μην περιμένετε τα μπλοκ ή τα κλεψίματα που μπορεί να παρήγαγε ένας πιο αθλητικός παίκτης. Με πιο δυνατούς παίκτες ίσως αντιμετωπίσει προβλήματα καθώς ο κορμός του δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος. Βέβαια, το toughness του τον βοηθάει να ξεπερνάει αυτές τις εγγενείς αδυναμίες του σε αθλητικότητα και απουσία φυσικών προσόντων.
Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι πως το συμβόλαιο του Αυστραλού εκπνέει φέτος. Οι Λιθουανοί επιχείρησαν να τον ανανεώσουν μεσούσης της σεζόν με ένα ποσό κοντά στις 400.000 ευρώ ετησίως. Ο Αυστραλός ξέρει πως μπορεί να εισπράξει περισσότερα και έχει βάλει την Ζαλγκίρις να περιμένει στο ακουστικό της. Το winning tradition του Ολυμπιακού μπορεί να βάλει στους κόλπους του έναν παίκτη με το desire του Motum. O παίκτης, πιστεύω, δεν έχει πιάσει ακόμα το ταβάνι του και παίζοντας πίσω από τον Πρίντεζη ως ένας floor spacer μπορεί να απογειώσει ακόμα περισσότερο τις μετοχές του.
Τέλος, στο "5" μετά την ενδεχόμενη αποπομπή του Patrick Young ο Ολυμπιακός καλείται να πάει στον παίκτη που θα πλαισιώσει στην frontline τους Nikola Milutinov και Khem Birch. Για τον Γιώργο Μπόγρη που διαβάζω, θα ήταν ρεαλιστική περίπτωση μόνο σε περίπτωση που φύγει ο Σέρβος. Ειδάλλως, δεν έχει λογική να έχει στο ρόστερ η ομάδα δύο 7 footers. Οι Φιναλίστ της Ευρωλίγκας θα πρέπει να κινηθούν σε άλλον έναν ευκίνητο σέντερ που θα τους δίνει ευελιξία στο πικ εν ρολ και στην άμυνα. Μετά την αποτυχία του "πειράματος" με τον άλλοτε παίκτη της Γαλατάσαραϊ, οι Πειραιώτες πρέπει να πάνε σε έναν παίκτη με μεγαλύτερη δίψα για διάκριση και γιατί όχι με παρόμοια χαρακτηριστικά.
Το όνομα που μπορώ να προτείνω μέσω αυτού του blog είναι ο Mathias Lessort. Ο ποίος; Θα μου πείτε... Εύλογο το ερώτημα σας.. O Γάλλος undersized Center φιγουράρει ήδη στα διάφορα Mock Drafts που κυκλοφορούν. Επειδή το επιθετικό του παιχνίδι είναι αρκετά άγουρο, εύκολα θα αποτελέσει ένα draft & stash παίκτη τον οποίο οι Ερυθρόλευκοι μπορούν να αξιοποιήσουν όπως τον Milutinov. Ποίος είναι; Λοιπόν... Παίκτης κομμένος και ραμμένος για το μπάσκετ του Ολυμπιακού. Ικανότατος στο pick & roll και στις δύο πλευρές του παρκέ, τρομερή ενέργεια και διάθεση στα ριμπάουντ. Ύψος μόλις στα 2.06 αλλά με άνοιγμα χεριών στα 216 εκατοστά σκεπάζει το καλάθι. Γρήγορος στα πόδια, θα ανεβάσει κατακόρυφα τις ταχύτητες των Πειραιωτών στο ανοιχτό γήπεδο και στις αλλαγές στα σκριν.
Κλείνοντας το κεφάλαιο Lessort, ο Γάλλος ναι μεν έχει συμβόλαιο μέχρι το 2019 αλλά η πρώτη ύλη του φωνάζει για EuroLeague. Δεν γνωρίζω δυστυχώς τι buyout έχει για αλλά οι απολαβές του είναι εξαιρετικά χαμηλές (λιγότερες από 130.000 ευρώ). Φαίνεται πως χρειάζεται μια γερή ένεση από εκμάθηση των fundamentals που μόνο η Ελληνική σχολή μπορεί να προσφέρει. Στο NBA τον βλέπουν ως "4" δίχως shoot και θεωρούν είναι 1-2 χρόνια πριν θεωρηθεί έτοιμος για την εκεί πλευρά. Είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει τα βήματα του άλλοτε συμπαίκτη του , Clint Capela που τώρα είναι starter στο Houston. Συνολικά, όμως, είναι ένας σύγχρονος defensive Center ο οποίος αν βελτιώσει κατά ένα κλικ τις αμυντικές του αντιδράσεις, θα έχει σπουδαία καριέρα στο NBA.
Για αυτήν την ανάγκη λοιπόν θα πήγαινα στον Brock Motum της Ζαλγκίρις. O κοκκινομάλλης φόργουορντ των Πρωταθλητών Λιθουανίας είναι ένας από τους καλύτερους floor spacers σε αυτήν την θέση στην Ευρωλίγκα. Το ποσοστό του στο τρίποντο σταμάτησε φέτος στο 46.2 % σε 2.6 προσπάθειες ανά αγώνα. Με απολαβές που δεν ξεπερνάνε τις 250,000 ευρώ ετησίως, ο Αυστραλός θα βγει στην αγορά ζητώντας έναν οργανισμό που θα του προσφέρει το απαιτούμενο step up στην καριέρα του.
Ως Αυστραλός που σέβεται τον εαυτό του είναι ένας αρκετά σκληροτράχηλος παίκτης. Δυναμικός φόργουορντ που φέρνει στο παρκέ το απαιτούμενο toughness κυνηγώντας τα επιθετικά ριμπάουντ. Αυτό που μου αρέσει πέρα από την ικανότητα του να ανοίγει το γήπεδο είναι πως μπορεί να περάσει πιο αργά φόργουορντ και να τελειώσει κοντά στο καλάθι. Προτιμάει τα lay-ups ή ακόμα και floater αλλά δεν διστάζει και να καρφώσει βγάζοντας αρκετή ενέργεια . Όπως ο Dawson, ο Motum μπορεί να αποτελεί πηγή κινδύνου ως weak-side threat σαν spot up shooter ή ως baseline cutter. Η ικανότητα του σε αυτά τα δύο ήταν τόσο πολύτιμη που ήταν ο δεύτερος σκόρερ της Ζαλγκίρις στην Ευρωλίγκα παρά το γεγονός ότι δεν ξεκίνησε σε κανένα παιχνίδι ως βασικός.
Οι αδυναμίες του παιχνιδιού του έγκεινται στο γεγονός ότι δεν είναι ο σούπερ αμυντικός στην θέση του. Ναι μεν θα βγάλει ενέργεια και διάθεση αλλά μην περιμένετε τα μπλοκ ή τα κλεψίματα που μπορεί να παρήγαγε ένας πιο αθλητικός παίκτης. Με πιο δυνατούς παίκτες ίσως αντιμετωπίσει προβλήματα καθώς ο κορμός του δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένος. Βέβαια, το toughness του τον βοηθάει να ξεπερνάει αυτές τις εγγενείς αδυναμίες του σε αθλητικότητα και απουσία φυσικών προσόντων.
Το καλό για τον Ολυμπιακό είναι πως το συμβόλαιο του Αυστραλού εκπνέει φέτος. Οι Λιθουανοί επιχείρησαν να τον ανανεώσουν μεσούσης της σεζόν με ένα ποσό κοντά στις 400.000 ευρώ ετησίως. Ο Αυστραλός ξέρει πως μπορεί να εισπράξει περισσότερα και έχει βάλει την Ζαλγκίρις να περιμένει στο ακουστικό της. Το winning tradition του Ολυμπιακού μπορεί να βάλει στους κόλπους του έναν παίκτη με το desire του Motum. O παίκτης, πιστεύω, δεν έχει πιάσει ακόμα το ταβάνι του και παίζοντας πίσω από τον Πρίντεζη ως ένας floor spacer μπορεί να απογειώσει ακόμα περισσότερο τις μετοχές του.
Παρόμοιες περιπτώσεις: Luke Harangody (Darussafaka), Kim Tillie (Baskonia)
Τέλος, στο "5" μετά την ενδεχόμενη αποπομπή του Patrick Young ο Ολυμπιακός καλείται να πάει στον παίκτη που θα πλαισιώσει στην frontline τους Nikola Milutinov και Khem Birch. Για τον Γιώργο Μπόγρη που διαβάζω, θα ήταν ρεαλιστική περίπτωση μόνο σε περίπτωση που φύγει ο Σέρβος. Ειδάλλως, δεν έχει λογική να έχει στο ρόστερ η ομάδα δύο 7 footers. Οι Φιναλίστ της Ευρωλίγκας θα πρέπει να κινηθούν σε άλλον έναν ευκίνητο σέντερ που θα τους δίνει ευελιξία στο πικ εν ρολ και στην άμυνα. Μετά την αποτυχία του "πειράματος" με τον άλλοτε παίκτη της Γαλατάσαραϊ, οι Πειραιώτες πρέπει να πάνε σε έναν παίκτη με μεγαλύτερη δίψα για διάκριση και γιατί όχι με παρόμοια χαρακτηριστικά.
Το όνομα που μπορώ να προτείνω μέσω αυτού του blog είναι ο Mathias Lessort. Ο ποίος; Θα μου πείτε... Εύλογο το ερώτημα σας.. O Γάλλος undersized Center φιγουράρει ήδη στα διάφορα Mock Drafts που κυκλοφορούν. Επειδή το επιθετικό του παιχνίδι είναι αρκετά άγουρο, εύκολα θα αποτελέσει ένα draft & stash παίκτη τον οποίο οι Ερυθρόλευκοι μπορούν να αξιοποιήσουν όπως τον Milutinov. Ποίος είναι; Λοιπόν... Παίκτης κομμένος και ραμμένος για το μπάσκετ του Ολυμπιακού. Ικανότατος στο pick & roll και στις δύο πλευρές του παρκέ, τρομερή ενέργεια και διάθεση στα ριμπάουντ. Ύψος μόλις στα 2.06 αλλά με άνοιγμα χεριών στα 216 εκατοστά σκεπάζει το καλάθι. Γρήγορος στα πόδια, θα ανεβάσει κατακόρυφα τις ταχύτητες των Πειραιωτών στο ανοιχτό γήπεδο και στις αλλαγές στα σκριν.
Όπως είναι εύκολο να συνειδητοποιήσει κανείς, ο παίκτης της Nantere είναι ένας undersized center με όλα τα αρνητικά που συνοδεύουν τέτοιους παίκτες. Δεν είναι απειλή πέρα από επιθετικά ριμπάουντ και πικ εν ρολ. Επίσης, είναι κακός σουτέρ βολών (59.3 %) και το παιχνίδι του με πλάτη θέλει αρκετή δουλειά. Πέρα από αυτό, θα χρειαστεί να βελτίωσει λίγο τα fundamentals του σε άμυνα και επίθεση. Τρώει εύκολα προσποιήσεις και ξεχνάει μερικές φορές τον παίκτη που μαρκάρει. Στην άλλη πλευρά του γηπέδου, στην προσπάθεια του να βάλει την μπάλα στο παρκέ θα μπουρδουκλωθεί μόνος του και θα κάνει λάθος ή θα αντιδράσει λανθασμένα σε καταστάσεις μακριά από την μπάλα.
Παρόμοιες περιπτώσεις: Branden Dawson (Hapoel Tel-Aviv), Cliff Alexander (Long Island Nets)
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Αν κάτι χρειάζεται ο Ολυμπιακός πέρα από μεταγραφές είναι μία διεύρυνση του playbook από τον κόουτς Σφαιρόπουλο. Η δημιουργία στο πικ εν ρολ, επί παραδείγματι, να μην εξαρτάται αποκλειστικά από τα χέρια του Σπανούλη, στο low post να βοηθάνε οι Παπαπέτρου και Παπανικολάου. Έτσι, ο Ολυμπιακός θα μοιάζει περισσότερο με λερναία ύδρα παρά ένα απλά καλοδουλεμένο σύνολο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου