Τέλη Αυγούστου... Οι διακοπές τελειώνουν, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια επιστρέφουν και οι ομάδες μπαίνουν σε κλίμα pre-season. Ώρα για τους προπονητές να πιάσουν δουλειά και οι General Managers (όπου υπάρχουν, όχι πάντως στην Ελλάδα) να πάνε μερικές ολιγοήμερες διακοπές μιας και ο σχεδιασμός ενόψει της νέας σεζόν έχει σταδιακά ολοκληρωθεί. Το Fifty Shades of Basketball ανεβάζει σταδιακά τις στροφές, επιστρέφει από την παραλία (όχι ότι τρελάθηκα στις βουτιές και φέτος αλλά λέμε κανά κλισέ ακόμα) και ξεκινάει σιγά σιγά την προετοιμασία του για την νέα αγωνιστική σεζόν με ένα άρθρο στελέχωσης.
Καλησπέρα, καλησπέρα ! Καλή σεζόν να έχουμε...
Λοιπόν... ξέρετε την δική μου "απόχρωση" του μπάσκετ και ποίες είναι οι φιλοδοξίες μου. Γι' αυτό προτού πιάσω την Ευρωλίγκα πιο αναλυτικά, είπα να ξεκινήσω ένα ζεσταματάκι ενόψει της νέας σεζόν. Έτσι κι αλλιώς, οι ομάδες δεν παίζουν φιλικά για να είναι έτοιμες πριν την έναρξη των επίσημων υποχρεώσεων;
Θέμα μας αυτή την φορά είναι κάτι λίγο πιο... challenging. Με αφορμή τα όσα έχουν γραφτεί για τον Λίνο Χρυσικόπουλο (και την οικονομική αβεβαιότητα του ΠΑΟΚ) , είπα να πιάσω την ασπρόμαυρη πλευρά της Θεσσαλονίκης, μιας και στο παρελθόν έχω ασχοληθεί με την κιτρινόμαυρη και μάλιστα ουκ ολίγες φορές. Δεν σας κρύβω πως πριν από ένα χρόνο είχα επιχειρήσει να βοηθήσω τον Άρη θέτοντας τις γνώσεις μου και τις φιλοδοξίες μου στις υπηρεσίες της ομάδας αλλά η απάντηση τους ήταν ουσιαστικά η αδιαφορία τους. Αν και μεταξύ μας, δεν το κυνήγησα έντονα και με ιδιαίτερο ζήλο, εν αντιθέσει με άλλες μου απόπειρες σε άλλες ομάδες της Α1. Απλά αυτοπροτάθηκα και τους ζήτησα να επικοινωνήσουν μαζί μου καθώς θα μπορούσα να βοηθήσω. Τέλος πάντων...
Απαραίτητες Υποσημείωσεις: 1. Συμβατική αφετηρία για την έναρξη του σχεδιασμού θα θέσω τις αρχές Ιουλίου, αν και κάποιες εκ των παρακάτω κινήσεων μπορούν ακόμα και κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του άρθρου να είχαν ξεκινήσει / ολοκληρωθεί / πραγματοποιηθεί. και 2. Ελπίζω να μου επιτρέψετε την εκτενή χρήση του α' προσώπου στην μεγαλύτερη έκταση του άρθρου. Όπως είναι αντιληπτό, καταθέτω την δική μου οπτική άρα θεωρώ πως εκ των πραγμάτων είναι αναπόφευκτο να κάνω την παρουσίαση του άρθρου σε κάποιο άλλο πρόσωπο.
Ξεκινάμε λοιπόν με την θέση του βασικού PG και νομίζω πως θα εκμεταλλευόμουν την κατάσταση της... ΑΕΚ. Οι κιτρινόμαυροι ήταν γνωστό πως ήθελαν τον Λίνο Χρυσικόπουλο και κάλυπταν το buy-out του παίκτη για να τον αποκτήσουν. Την ώρα μάλιστα που ο παίκτης χάριζε οφειλόμενα της τάξης του 95% του περσινού συμβολαίου του. Επίσης, ήταν σαφής η πρόθεση της ΑΕΚ να έβρισκε κάπου να δανείσει τον Δημήτρη Μωραΐτη. Tι λέει ο λαός; Με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια. Ως GM δεν έχεις χώρο να σκέφτεσαι ως οπαδός και για αυτό μιλάω περί "τεχνοκρατικής" προσέγγιση αρκετές φορές. Πρέπει να σκέφτεσαι πως να προχωρήσεις ένα βήμα παραπέρα τον σύλλογο στον οποίο είσαι. Έτσι, θα έστελνα στην ΑΕΚ μία πρόταση που πιστεύω είναι στο συμφέρον και των δύο πλευρών και θα της είναι δύσκολο να αρνηθεί. Παραχώρηση Χρυσικόπουλου για δανεισμό του Μωραΐτη, μια win - win συμφωνία για τους αντισυμβαλλόμενους. Οι Κιτρινόμαυροι εξασφαλίζουν playing time σε ένα πρότζεκτ τους και παίρνουν τον PF που θέλουν για να συμπληρωθεί το καρέ των γηγενών παικτών ενώ εγώ (ως Δικέφαλος του Βορρά σε αυτή την περίπτωση), παίρνω έναν PG πάνω στον οποίο θα χτίσω την επόμενη σεζόν. Και το buy-out; Το κερδίζω βάζοντας την ΑΕΚ να καλύπτει τις απολαβές του νεαρού PG. Πιο bargain deal δεν νομίζω να υπάρχει διαθέσιμο στην αγορά.
Στην έτερη θέση του χειριστή, θα κοίταζα να την δώσω σε έναν scoring γκαρντ, εφόσον στο πρόσωπο του Δημήτρη Μωραΐτη, έχουμε έναν αρκετά καλό οργανώτη και συνεπή αμυντικό. Ευτυχώς στην αγορά υπάρχουν αρκετές φθηνές και ποιοτικές λύσεις, αλλά θα πάρω ίσως αυτή που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να μου βγει σε έξυπνο στοίχημα. Ο λόγος για τον Ryan Harrow, ο οποίος λόγω προβλήματος στην μέση δεν βοήθησε πολύ το Περιστέρι και θα ήταν ένα ενδιαφέρον πείραμα η άνοδος του στην Θεσσαλονίκη. Αρκεί φυσικά να είναι υγιής στο 100% γιατί ο τραυματισμός του (οσφυϊκή στένωση) είναι αρκετά ύπουλος. Γι' αυτό κρατάω κι ένα back up σχέδιο. Η εναλλακτική μου λοιπόν, θα ήταν ο Tyrone Brazelton του Ηφαίστου, ο οποίος κι αυτός λόγω ενοχλήσεων δεν έπαιξε πολύ (δεν αγωνίστηκε καθόλου στα πλέι-οφ) αλλά σίγουρα φαντάζει πιο έτοιμος να προσφέρει. Από κοντά και ο Jermaine Love του Χολαργού. Καλή λύση και ο JeQuan Lewis που έκλεισε την περσινή σεζόν στην Κύμη όμως εκτιμώ πως η αρχική του τιμή θα είναι παραπάνω από αυτά που θα ήταν σε θέση να προσφέρει η ομάδα. Εν τέλει, θα προτιμήσω τον Harrow γιατί θεωρώ πως όχι μόνο θα ήταν κοντά στα οικονομικά δεδομένα αλλά γιατί έχει αποδείξει δεδομένα την ικανότητα του στα ελληνικά παρκέ. Τόσο στο περιβάλλον του Ρεθύμνου όσο και σε εκείνο στο Περιστέρι. Πάντα με τον αστερίσκο της πλήρους αγωνιστικής ετοιμότητας.
Η θέση του off-guard είναι ομολογουμένως δύσκολη θέση. Κι αυτό διότι πρέπει να πάρουμε τα στοιχεία που λείπουν από τους δύο κυρίως χειριστές και να φτιάξουμε έναν άλλον γκαρντ, διαφορετικών χαρακτηριστικών και ταυτόχρονα να βγαίνουν σχήματα στο παρκέ. Η αλήθεια πως ένας 3&D λύνει τα χέρια μου σε αυτήν την περίπτωση αλλά άντε να τον βρεις τώρα. Ο Σταύρος Σχίζας έχει κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά και έχει ακόμα άλλον έναν χρόνο συμβολαίου στην Πυλαία. Παρ' όλο που δεν είναι φυσικό "2" (πιο πολύ swingman τον λες), έχει αρκετά καλή άμυνα στην περίμετρο και είναι -για Έλληνας- συμπαθέστατος spot shooter. Πέρσι, δεν έπαιζε πολύ, σύμφωνοι, αλλά σε έναν "μνημονιακό" ΠΑΟΚ, όπου η δεξαμενή είναι περιορισμένη, ίσως βρει παραπάνω χρόνο, δεδομένου ότι έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Η ομάδα της συμπρωτεύουσας πριν χρόνια "πέταξε" τον Σαλούστρο και τώρα τον βλέπει ως διεθνή με την Εθνική Ελλάδος. Δεν πρέπει να "αφήσει" έτσι εύκολα τον Σχίζα ο οποίος είναι στην ίδια ηλικία με τον wing του Περιστερίου (πλέον). Στο κάτω κάτω, μιλάμε για παίκτη των 30,000 €. Αν δεν δοθεί χρόνος σε αυτόν και στην κατάσταση που είναι ο σύλλογος, σε ποίον θα δώσεις;
Μετά, για να καλύψω πλήρως την θέση του off-guard, θέλω ένα "γεμάτο" παίκτη. Έναν που μπορεί να σουτάρει από την περίμετρο, να βάλει την μπάλα στο πάτωμα (ο Σχίζας δεν είναι για αυτή την δουλειά) και να είναι δευτερεύων χειριστής. Μάλλον πολλά ζητάω. Από την άλλη όμως, αυτό είναι το προφίλ του Stevie Browning, του SG του Κολοσσού. Πληθωρικός γκαρντ που μπορεί να παίξει μακριά από την μπάλα εκτελώντας πίσω από την περίμετρο με τον Harrow δίπλα του και ως σκόρερ όταν έχει ως παρτενέρ τον Μωραΐτη. Από τις καλές περιπτώσεις ξένων που εκτιμώ πως θα "πιάσει" στον ΠΑΟΚ και να εκτοξεύσει περαιτέρω την αξία του με μία γεμάτη σεζόν στην Θεσσαλονίκη σε συνδυασμό με συμμετοχή σε κάποια διασυλλογική διοργάνωση (Ο ΠΑΟΚ συμμετέχει ακόμα κανονικά στο Basketball Champions League).
Τέλος, το backcourt κανονικά οφείλει να κλείσει με μία επένδυση, είτε από την Κ-18 της Ομάδας είτε με κάποιον από τους αφανείς ήρωες των μικρών Εθνικών. To club πρέπει να επενδύσει σε νεαρούς αθλητές οι οποίοι θα τραβήξουν τον σύλλογο στα δύσκολα και θα γίνουν μέλη του κορμού της. Ενδεχομένως, μπορούν αν δουλευτούν σωστά, να φέρουν και κάποια έσοδα στο club (μέσω buy-out), γεννώντας έτσι μία ταυτότητα και δημιουργώντας μία νέα οντότητα. Δεν γνωρίζω την κατάσταση των ακαδημιών και αν υπάρχει κάποιο μυστικό πρότζεκτ το οποίο ενδεχομένως να αδικήσω αλλά θα έδινα μία ευκαιρία στον Γιώργο Καμπερίδη του Πανιωνίου, εφόσον δεν δεσμεύεται με συμβόλαιο από τους Κυανέρυθρους. Άλλη εναλλακτική και εφόσον δεν βρίσκεται κάποιος ελπιδοφόρος γκαρντ, θα πόνταρα σε κάποιον "fringe player" (παίκτης που δεν παίζει πολύ όμως βρίσκει για κάποιο λόγο θέση στο ρόστερ) με τους Ιωάννη Καραμαλέγκο, Αλέξανδρο Σπυριδωνίδη, Χριστόφορο Ράζη και Στέλιο Πουλιανίτη να είναι στην shortlist μου και να εξετάζονται αναλόγως. Επίσης, υπάρχει κι ο ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό, Βαγγέλης Σακελλαρίου για toughness και veteran leadership ο οποίος μπορεί να καλύψει λίγο πολύ και τις 3 περιφερειακές θέσεις.
Εφόσον η περιφέρεια γέμισε με παιδιά που είτε σουτάρουν, είτε πασάρουν, πρέπει να βάλουμε έναν established αμυντικό για να γίνει ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις δύο γραμμές. Από ότι καταλάβατε, έχω ήδη σκεφτεί παίκτη και αυτός είναι ο Antwaine Wiggins της Λήμνου. Ένας μακρύς, multi-positional αμυντικός ο οποίος επιθετικά θα ζήσει και με λίγες μπάλες. Φανταστείτε περιφέρεια με Μωραΐτη, Σχίζα και Wiggins. Αθλητές που άνετα καλύπτουν τις 3 θέσεις της περιφέρειας και μπορούν να προσφέρουν ποικιλία αμυντικών επιλογών στον προπονητή. Επιθετικά, δεκτό, θα ήταν πάρα πολύ limited, αλλά δεν τους θες για αυτό το πράγμα στο γήπεδο. Μετά την απόκτηση του Marcus Gilbert από την νησιώτικη ομάδα και το φημολογούμενο ενδιαφέρον του Άρη για την απόκτηση του παίκτη του Ηφαίστου, είναι σαφές πως ο παίκτης είναι διαπραγματεύσιμος και αρκετά κοντά στο επιθυμητό οικονομικό στάτους.
Θεωρητικά στην έτερη θέση του Small Forward, επειδή υπάρχει και ο Σχίζας στο ρόστερ, χρειάζεται ένας playmaking γκαρντ-φόργουορντ για να δημιουργεί στο φτερό της επίθεσης και να ταιριάξει με τον - περιορισμένα επιθετικά - Wiggins. Ο ιδανικός για αυτή την δουλειά είναι ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς. Φοβάμαι όμως πως ίσως είναι δυσπρόσιτος για το οικονομικό στάτους. Με την προσθήκη βέβαια Έλληνα παίκτη εδώ, ο σχεδιασμός θα αλλάξει άρδην και θα πρέπει να πάω σε δύο ξένους Centers. Time-Out. Θέλω λίγο να βγω έξω, να πάρω αέρα, να κοιμηθώ και το επόμενο πρωινό να αποφασίσω με την ηρεμία μου ... Τελικά... Ίσως αυτή η ιδέα είναι υπερβολική. Έτσι, λέω να πάω σε ξένο παίκτη και η περίπτωση δημιουργικού πλάγιου που ξεχωρίζει και ταιριάζει με το υπόλοιπο ρόστερ είναι ο Javontae Hawkins του Χολαργού. Εκρηκτικός στο transition και καλός σχετικά αμυντικός θέσης , ο 25χρόνος G/F είναι ακριβώς αυτό που πιστεύω πως λείπει από αυτή την περιφέρεια καθώς μήτε ο Browning μήτε ο Harrow είναι τόσο δυναμικοί finishers στο ανοιχτό γήπεδο και κοντά στο καλάθι. Αρχές του μήνα έκλεισε στην Γερμανία και στην Crailsheim, ομάδα που πέρσι ανέβηκε στην Bundesliga. Εκτιμώ πως δεν θα ήταν δύσκολο να τον φέρω στην Θεσσαλονίκη, εφόσον είχα κινηθεί γρήγορα στην αγορά.
Μην έχοντας σταθερό σουτ που θα "γράψει" από την περίμετρο, ο κλήρος πέφτει στο "4" και στον παίκτη που θα καλύψει την θέση μαζί με τον αρχηγό Βαγγέλη Μαργαρίτη. Οι επιλογές, αρκετές, έστω και σε αυτό το limited pool. Από τον συμπαθή Slaven Cupkovic που έχει περάσει από τον Άρη και πέρσι έπαιζε στον Κολοσσό, τον Darnell Harris που αγωνίστηκε στον Πανιώνιο και την υποφερτή υπέρβαση που λέγεται Tony Meier από τον Προμηθέα. Έπειτα από αρκετή σκέψη, θα καταλήξω στον Σέρβο. Ξέχωρα από το οικονομικό που παίζει αρκετό ρόλο, ποντάρω στην εμπειρία του Cupkovic και στο role player status που έχει διαμορφώσει τα τελευταία χρόνια. Ο ΠΑΟΚ ως ομάδα έχει δείξει πως (κυρίως με τον Σούλη Μαρκόπουλο στο πάγκο) παίρνει το 110% από τους ρολίστες και είμαι σίγουρος πως ο PF από το Κράλιεβο μπορεί να αξιοποιηθεί εξαιρετικά στην Θεσσαλονίκη. Τόσο σε σχήματα πλάι στον αρχηγό, όσο και χωρίς αυτόν, αποτελώντας μία stretch παρουσία στο μισό γήπεδο. Εκτός των άλλων, ο Σερβοβόσνιος PF βρήκε συμβόλαιο στην Ουγγαρία (πάμφθηνο πρωτάθλημα) όταν ο Αμερικάνος του Πανιωνίου έκλεισε πολύ γρήγορα στον Λίβανο (πληρώνει πολύ καλά, πληροφοριακά) ενώ ο απόφοιτος του πανεπιστημίου του Μιλγουόκι ανηφορίζει στην Πολωνία και την Ζιελόνα Γκόρα.
Νομίζω, από την αρχή που σχεδίαζα depth charts και άρχιζα να γράφω δειλά δειλά τα πρώτα άρθρα στελέχωσης εδώ πέρα, έχω βελτιωθεί αρκετά και θα αυξήσουμε λίγο τον βαθμό δυσκολίας. Όπως σας είπα σε ανάρτηση προ μερικών ημέρων, λέω να δοκιμάσω το σενάριο του μεταγραφικού ban. Έτσι θα πρέπει να βρω παίκτες που τα δελτία τους είναι στην Ελλάδα, ήτοι παίκτες που αγωνίστηκαν πέρσι στο ελληνικό πρωτάθλημα. Δύσκολο, σύμφωνοι, αλλά μου αρέσουν κάτι τέτοια. Ας ντυθώ GM και ας χτίσω την ομάδα για την νέα σεζόν !
Απαραίτητες Υποσημείωσεις: 1. Συμβατική αφετηρία για την έναρξη του σχεδιασμού θα θέσω τις αρχές Ιουλίου, αν και κάποιες εκ των παρακάτω κινήσεων μπορούν ακόμα και κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του άρθρου να είχαν ξεκινήσει / ολοκληρωθεί / πραγματοποιηθεί. και 2. Ελπίζω να μου επιτρέψετε την εκτενή χρήση του α' προσώπου στην μεγαλύτερη έκταση του άρθρου. Όπως είναι αντιληπτό, καταθέτω την δική μου οπτική άρα θεωρώ πως εκ των πραγμάτων είναι αναπόφευκτο να κάνω την παρουσίαση του άρθρου σε κάποιο άλλο πρόσωπο.
BACKCOURT
Ξεκινάμε λοιπόν με την θέση του βασικού PG και νομίζω πως θα εκμεταλλευόμουν την κατάσταση της... ΑΕΚ. Οι κιτρινόμαυροι ήταν γνωστό πως ήθελαν τον Λίνο Χρυσικόπουλο και κάλυπταν το buy-out του παίκτη για να τον αποκτήσουν. Την ώρα μάλιστα που ο παίκτης χάριζε οφειλόμενα της τάξης του 95% του περσινού συμβολαίου του. Επίσης, ήταν σαφής η πρόθεση της ΑΕΚ να έβρισκε κάπου να δανείσει τον Δημήτρη Μωραΐτη. Tι λέει ο λαός; Με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια. Ως GM δεν έχεις χώρο να σκέφτεσαι ως οπαδός και για αυτό μιλάω περί "τεχνοκρατικής" προσέγγιση αρκετές φορές. Πρέπει να σκέφτεσαι πως να προχωρήσεις ένα βήμα παραπέρα τον σύλλογο στον οποίο είσαι. Έτσι, θα έστελνα στην ΑΕΚ μία πρόταση που πιστεύω είναι στο συμφέρον και των δύο πλευρών και θα της είναι δύσκολο να αρνηθεί. Παραχώρηση Χρυσικόπουλου για δανεισμό του Μωραΐτη, μια win - win συμφωνία για τους αντισυμβαλλόμενους. Οι Κιτρινόμαυροι εξασφαλίζουν playing time σε ένα πρότζεκτ τους και παίρνουν τον PF που θέλουν για να συμπληρωθεί το καρέ των γηγενών παικτών ενώ εγώ (ως Δικέφαλος του Βορρά σε αυτή την περίπτωση), παίρνω έναν PG πάνω στον οποίο θα χτίσω την επόμενη σεζόν. Και το buy-out; Το κερδίζω βάζοντας την ΑΕΚ να καλύπτει τις απολαβές του νεαρού PG. Πιο bargain deal δεν νομίζω να υπάρχει διαθέσιμο στην αγορά.
Στην έτερη θέση του χειριστή, θα κοίταζα να την δώσω σε έναν scoring γκαρντ, εφόσον στο πρόσωπο του Δημήτρη Μωραΐτη, έχουμε έναν αρκετά καλό οργανώτη και συνεπή αμυντικό. Ευτυχώς στην αγορά υπάρχουν αρκετές φθηνές και ποιοτικές λύσεις, αλλά θα πάρω ίσως αυτή που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να μου βγει σε έξυπνο στοίχημα. Ο λόγος για τον Ryan Harrow, ο οποίος λόγω προβλήματος στην μέση δεν βοήθησε πολύ το Περιστέρι και θα ήταν ένα ενδιαφέρον πείραμα η άνοδος του στην Θεσσαλονίκη. Αρκεί φυσικά να είναι υγιής στο 100% γιατί ο τραυματισμός του (οσφυϊκή στένωση) είναι αρκετά ύπουλος. Γι' αυτό κρατάω κι ένα back up σχέδιο. Η εναλλακτική μου λοιπόν, θα ήταν ο Tyrone Brazelton του Ηφαίστου, ο οποίος κι αυτός λόγω ενοχλήσεων δεν έπαιξε πολύ (δεν αγωνίστηκε καθόλου στα πλέι-οφ) αλλά σίγουρα φαντάζει πιο έτοιμος να προσφέρει. Από κοντά και ο Jermaine Love του Χολαργού. Καλή λύση και ο JeQuan Lewis που έκλεισε την περσινή σεζόν στην Κύμη όμως εκτιμώ πως η αρχική του τιμή θα είναι παραπάνω από αυτά που θα ήταν σε θέση να προσφέρει η ομάδα. Εν τέλει, θα προτιμήσω τον Harrow γιατί θεωρώ πως όχι μόνο θα ήταν κοντά στα οικονομικά δεδομένα αλλά γιατί έχει αποδείξει δεδομένα την ικανότητα του στα ελληνικά παρκέ. Τόσο στο περιβάλλον του Ρεθύμνου όσο και σε εκείνο στο Περιστέρι. Πάντα με τον αστερίσκο της πλήρους αγωνιστικής ετοιμότητας.
Η θέση του off-guard είναι ομολογουμένως δύσκολη θέση. Κι αυτό διότι πρέπει να πάρουμε τα στοιχεία που λείπουν από τους δύο κυρίως χειριστές και να φτιάξουμε έναν άλλον γκαρντ, διαφορετικών χαρακτηριστικών και ταυτόχρονα να βγαίνουν σχήματα στο παρκέ. Η αλήθεια πως ένας 3&D λύνει τα χέρια μου σε αυτήν την περίπτωση αλλά άντε να τον βρεις τώρα. Ο Σταύρος Σχίζας έχει κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά και έχει ακόμα άλλον έναν χρόνο συμβολαίου στην Πυλαία. Παρ' όλο που δεν είναι φυσικό "2" (πιο πολύ swingman τον λες), έχει αρκετά καλή άμυνα στην περίμετρο και είναι -για Έλληνας- συμπαθέστατος spot shooter. Πέρσι, δεν έπαιζε πολύ, σύμφωνοι, αλλά σε έναν "μνημονιακό" ΠΑΟΚ, όπου η δεξαμενή είναι περιορισμένη, ίσως βρει παραπάνω χρόνο, δεδομένου ότι έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Η ομάδα της συμπρωτεύουσας πριν χρόνια "πέταξε" τον Σαλούστρο και τώρα τον βλέπει ως διεθνή με την Εθνική Ελλάδος. Δεν πρέπει να "αφήσει" έτσι εύκολα τον Σχίζα ο οποίος είναι στην ίδια ηλικία με τον wing του Περιστερίου (πλέον). Στο κάτω κάτω, μιλάμε για παίκτη των 30,000 €. Αν δεν δοθεί χρόνος σε αυτόν και στην κατάσταση που είναι ο σύλλογος, σε ποίον θα δώσεις;
Μετά, για να καλύψω πλήρως την θέση του off-guard, θέλω ένα "γεμάτο" παίκτη. Έναν που μπορεί να σουτάρει από την περίμετρο, να βάλει την μπάλα στο πάτωμα (ο Σχίζας δεν είναι για αυτή την δουλειά) και να είναι δευτερεύων χειριστής. Μάλλον πολλά ζητάω. Από την άλλη όμως, αυτό είναι το προφίλ του Stevie Browning, του SG του Κολοσσού. Πληθωρικός γκαρντ που μπορεί να παίξει μακριά από την μπάλα εκτελώντας πίσω από την περίμετρο με τον Harrow δίπλα του και ως σκόρερ όταν έχει ως παρτενέρ τον Μωραΐτη. Από τις καλές περιπτώσεις ξένων που εκτιμώ πως θα "πιάσει" στον ΠΑΟΚ και να εκτοξεύσει περαιτέρω την αξία του με μία γεμάτη σεζόν στην Θεσσαλονίκη σε συνδυασμό με συμμετοχή σε κάποια διασυλλογική διοργάνωση (Ο ΠΑΟΚ συμμετέχει ακόμα κανονικά στο Basketball Champions League).
Τέλος, το backcourt κανονικά οφείλει να κλείσει με μία επένδυση, είτε από την Κ-18 της Ομάδας είτε με κάποιον από τους αφανείς ήρωες των μικρών Εθνικών. To club πρέπει να επενδύσει σε νεαρούς αθλητές οι οποίοι θα τραβήξουν τον σύλλογο στα δύσκολα και θα γίνουν μέλη του κορμού της. Ενδεχομένως, μπορούν αν δουλευτούν σωστά, να φέρουν και κάποια έσοδα στο club (μέσω buy-out), γεννώντας έτσι μία ταυτότητα και δημιουργώντας μία νέα οντότητα. Δεν γνωρίζω την κατάσταση των ακαδημιών και αν υπάρχει κάποιο μυστικό πρότζεκτ το οποίο ενδεχομένως να αδικήσω αλλά θα έδινα μία ευκαιρία στον Γιώργο Καμπερίδη του Πανιωνίου, εφόσον δεν δεσμεύεται με συμβόλαιο από τους Κυανέρυθρους. Άλλη εναλλακτική και εφόσον δεν βρίσκεται κάποιος ελπιδοφόρος γκαρντ, θα πόνταρα σε κάποιον "fringe player" (παίκτης που δεν παίζει πολύ όμως βρίσκει για κάποιο λόγο θέση στο ρόστερ) με τους Ιωάννη Καραμαλέγκο, Αλέξανδρο Σπυριδωνίδη, Χριστόφορο Ράζη και Στέλιο Πουλιανίτη να είναι στην shortlist μου και να εξετάζονται αναλόγως. Επίσης, υπάρχει κι ο ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό, Βαγγέλης Σακελλαρίου για toughness και veteran leadership ο οποίος μπορεί να καλύψει λίγο πολύ και τις 3 περιφερειακές θέσεις.
WINGS
Εφόσον η περιφέρεια γέμισε με παιδιά που είτε σουτάρουν, είτε πασάρουν, πρέπει να βάλουμε έναν established αμυντικό για να γίνει ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις δύο γραμμές. Από ότι καταλάβατε, έχω ήδη σκεφτεί παίκτη και αυτός είναι ο Antwaine Wiggins της Λήμνου. Ένας μακρύς, multi-positional αμυντικός ο οποίος επιθετικά θα ζήσει και με λίγες μπάλες. Φανταστείτε περιφέρεια με Μωραΐτη, Σχίζα και Wiggins. Αθλητές που άνετα καλύπτουν τις 3 θέσεις της περιφέρειας και μπορούν να προσφέρουν ποικιλία αμυντικών επιλογών στον προπονητή. Επιθετικά, δεκτό, θα ήταν πάρα πολύ limited, αλλά δεν τους θες για αυτό το πράγμα στο γήπεδο. Μετά την απόκτηση του Marcus Gilbert από την νησιώτικη ομάδα και το φημολογούμενο ενδιαφέρον του Άρη για την απόκτηση του παίκτη του Ηφαίστου, είναι σαφές πως ο παίκτης είναι διαπραγματεύσιμος και αρκετά κοντά στο επιθυμητό οικονομικό στάτους.
Θεωρητικά στην έτερη θέση του Small Forward, επειδή υπάρχει και ο Σχίζας στο ρόστερ, χρειάζεται ένας playmaking γκαρντ-φόργουορντ για να δημιουργεί στο φτερό της επίθεσης και να ταιριάξει με τον - περιορισμένα επιθετικά - Wiggins. Ο ιδανικός για αυτή την δουλειά είναι ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς. Φοβάμαι όμως πως ίσως είναι δυσπρόσιτος για το οικονομικό στάτους. Με την προσθήκη βέβαια Έλληνα παίκτη εδώ, ο σχεδιασμός θα αλλάξει άρδην και θα πρέπει να πάω σε δύο ξένους Centers. Time-Out. Θέλω λίγο να βγω έξω, να πάρω αέρα, να κοιμηθώ και το επόμενο πρωινό να αποφασίσω με την ηρεμία μου ... Τελικά... Ίσως αυτή η ιδέα είναι υπερβολική. Έτσι, λέω να πάω σε ξένο παίκτη και η περίπτωση δημιουργικού πλάγιου που ξεχωρίζει και ταιριάζει με το υπόλοιπο ρόστερ είναι ο Javontae Hawkins του Χολαργού. Εκρηκτικός στο transition και καλός σχετικά αμυντικός θέσης , ο 25χρόνος G/F είναι ακριβώς αυτό που πιστεύω πως λείπει από αυτή την περιφέρεια καθώς μήτε ο Browning μήτε ο Harrow είναι τόσο δυναμικοί finishers στο ανοιχτό γήπεδο και κοντά στο καλάθι. Αρχές του μήνα έκλεισε στην Γερμανία και στην Crailsheim, ομάδα που πέρσι ανέβηκε στην Bundesliga. Εκτιμώ πως δεν θα ήταν δύσκολο να τον φέρω στην Θεσσαλονίκη, εφόσον είχα κινηθεί γρήγορα στην αγορά.
Μην έχοντας σταθερό σουτ που θα "γράψει" από την περίμετρο, ο κλήρος πέφτει στο "4" και στον παίκτη που θα καλύψει την θέση μαζί με τον αρχηγό Βαγγέλη Μαργαρίτη. Οι επιλογές, αρκετές, έστω και σε αυτό το limited pool. Από τον συμπαθή Slaven Cupkovic που έχει περάσει από τον Άρη και πέρσι έπαιζε στον Κολοσσό, τον Darnell Harris που αγωνίστηκε στον Πανιώνιο και την υποφερτή υπέρβαση που λέγεται Tony Meier από τον Προμηθέα. Έπειτα από αρκετή σκέψη, θα καταλήξω στον Σέρβο. Ξέχωρα από το οικονομικό που παίζει αρκετό ρόλο, ποντάρω στην εμπειρία του Cupkovic και στο role player status που έχει διαμορφώσει τα τελευταία χρόνια. Ο ΠΑΟΚ ως ομάδα έχει δείξει πως (κυρίως με τον Σούλη Μαρκόπουλο στο πάγκο) παίρνει το 110% από τους ρολίστες και είμαι σίγουρος πως ο PF από το Κράλιεβο μπορεί να αξιοποιηθεί εξαιρετικά στην Θεσσαλονίκη. Τόσο σε σχήματα πλάι στον αρχηγό, όσο και χωρίς αυτόν, αποτελώντας μία stretch παρουσία στο μισό γήπεδο. Εκτός των άλλων, ο Σερβοβόσνιος PF βρήκε συμβόλαιο στην Ουγγαρία (πάμφθηνο πρωτάθλημα) όταν ο Αμερικάνος του Πανιωνίου έκλεισε πολύ γρήγορα στον Λίβανο (πληρώνει πολύ καλά, πληροφοριακά) ενώ ο απόφοιτος του πανεπιστημίου του Μιλγουόκι ανηφορίζει στην Πολωνία και την Ζιελόνα Γκόρα.
FRONTCOURT
"Πετώντας" την θέση του ξένου στην περιφέρεια, ο ένας εκ των δύο Centers οφείλει να είναι Έλληνας, μαζί με κάποιον ελπιδοφόρο πιτσιρικά, εφόσον υπάρχει διαθέσιμος. Ας ξεκινήσουμε όμως από την θέση του ξένου. Πρώτος στόχος μου θα ήταν ο Chris Horton της Κύμης αλλά τον τσίμπησε η Cholet. Μεταξύ μας; Η κίνηση αυτή ήταν κάτι επόμενο δεδομένου της σεζόν που έκανε εδώ. Ίσως κοντά στις οικονομικές δυνατότητες του συλλόγου να ήταν και ο Chris Evans του Ηφαίστου ο οποίος ανανέωσε πρόσφατα με την ομάδα της Λήμνου. Βέβαια, σε αυτό το σενάριο, ο Προμηθέας μας έκανε ένα εξαιρετικό δώρο, αφήνοντας τον Terell Parks ελεύθερο μιας και προτίμησε τον Μπόγρη. Θα ήταν αδιανόητο να τον προσπεράσω. Defensive minded ψηλός, εξαιρετικός rebounder στις δύο πλευρές του παρκέ και παιδί που έδειξε την αξία του όταν κέρδισε με το σπαθί του την θέση του στο rotation του Μάκη Γιατρά. Πείτε μου έναν λόγο ενάντια σε αυτή την κίνηση. Εναλλακτική χαμηλότερου επιπέδου είναι ο Ed Daniel του Περιστερίου. Ο ψηλός του Murray State είναι ένας αμυντικογενής Center που μπορεί να παίξει με επαφή και να ρίξει το απαιτούμενο "ξύλο" στο καλάθι. Προτιμώ βέβαια τον πρώην κορυφαίο αμυντικό του Europe Cup. Μου φαίνεται καλύτερη περίπτωση, συνολικά. Τόσο από οικονομικής όσο και αγωνιστικής αξίας. Θυμηθείτε απλά πως αξιοποίησε πριν μερικά χρόνια η ίδια ομάδα τους Keith Clanton και Julian Vaughn, παίκτες πάνω κάτω παρόμοιας κατασκευής.
Το καρέ στην γραμμή των ψηλών συμπληρώνεται από έναν διεθνή παίκτη. Ιδανικά ένας βετεράνος μαζί με έναν ανερχόμενο big θα ήταν ο τέλειος συνδυασμός. Ίσως η προώθηση κάποιου νεαρού έστω σε limited ρόλο και ενός μεγαλύτερου ηλικιακά, κάπως συμπληρώνει τα κουτιά που θέλω. Επομένως, τι Έλληνες βετεράνους έχουμε με χρόνο πάνω από 10 λεπτά στην περσινή Α1; Ο Σταύρος Τουτζιαράκης, ο Δημήτρης Μαυροεϊδής και ο Ιαν Βουγιούκας. Ο τελευταίος σίγουρα δεν είναι κοντά στο οικονομικό επίπεδο που έχει διαμορφωθεί, όταν οι άλλοι δύο αποτελούν τις πιο ρεαλιστικές επιλογές. Δεδομένου ότι κάναμε "trade" τον Λίνο Χρυσικόπουλο, η ΑΕΚ δεν θα κυνηγούσε τον διεθνή Center αλλά αντ' αυτού θα έψαχνε άλλο στυλ παίκτη για να κλείσει την frontline της. Ο Τουτζιαράκης από την άλλη, είναι ένα παιδί που έχει περάσει από πολλές ομάδες (Μακεδονικός, ΑΕΚ, Μαρούσι, Προμηθέας, Κύμη επί δύο, κ.λπ) και χώρες (Δανία, Ουγγαρία, Κατάρ). Ελαφρώς νεαρότερος από τον Μαυροεϊδή και παιδί της Βόρειας Ελλάδας (γεννημένος στην Φλώρινα), θα ήταν ενδεχομένως ωραίο να παίξει κάποια στιγμή κοντά στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Ζύγιζοντας τα υπέρ και τα κατά, θα προτιμήσω τον σέντερ της ΑΕΚ. Βετεράνος, καλός passing big που μπορεί να υποστηρίξει την επίθεση μισού γηπέδου και συνεπής αμυντικός. Διόλου άσχημα για κλείσιμο, θα έλεγα. Νομίζω και ο ΠΑΟΚ προσπαθούσε για χρόνια την περίπτωση του, οπότε... Γιατί όχι;
COACHING
Εδώ το θέμα ίσως είναι γρίφος για κάποιους. Για μένα, από την άλλη, δεν θα έλεγα πως είναι τόσο και αυτό γιατί έχω ήδη τον άνθρωπο που έχω υπόψη μου για την άκρη του πάγκου. Ίσως δεν έχει την απαιτούμενη εμπειρία ως πρώτος προπονητής αλλά πιστεύω πολύ στις δυνατότητες του. Έχει θητεύσει ως βοηθός δίπλα σε Αντρέα Τρινκιέρι για 5 χρόνια και ήταν πέρσι στο επιτελείο του Λούκα Μπάνκι. Προφανώς, αναφέρομαι στον Ηλία Καντζούρη. Δεν έχω ιδέα για την τακτική του προσέγγιση και κρίνοντας από την θητεία του δίπλα στους δύο Ιταλούς, νομίζω θα έχει πάρει κάποια από τα στοιχεία τους. Δεν σας κρύβω πως περιμένω να εφαρμόσει κάποια στοιχεία των "δασκάλων" του, όταν πάρει το χρίσμα του head coach. Ένα αέναο (για ευρωπαϊκά δεδομένα) ball and player movement, playmaking στο high-low post με τον Μαργαρίτη και τον Μαυροεϊδή (αλά Nikolo Melli στην Brose Baskets), παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν μετά από ντρίπλα (τόσο ο Stevie Browning όσο και ο Ryan Harrow είναι παίκτες που έχουν palymaking off the drible) είναι μερικά πρόχειρα principles των δύο Ιταλών που μπορεί αυτό το ρόστερ ανάγκης να εφαρμόσει. Στο κάτω κάτω στην κατάσταση που είναι η ομάδα, οφείλει να πάρει ένα ρίσκο με έναν ελπιδοφόρο και ανερχόμενο προπονητή.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ
Υ.Γ 1: Θα το ανεβάσω και στο Facebook αλλά θέλω και εδώ την γνώμη σας. Πειραματίζομαι με την ιδέα ενός καναλιού στο YouTube αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα είμαι συνεπής uploader. Έχετε κάποια προτίμηση στο περιεχόμενο; Απλά σας ενημερώνω από τώρα πως διαθέτω εξαιρετικά βασικά εργαλεία και ο,τι κάνω, θα το κάνω για το χόμπι μου. Εξ ου και ότι δεν πρόκειται να είμαι σταθερός στις αναρτήσεις. Συνήθως προτιμώ κάτι πιο άμεσο και πιο διαδραστικό, όπως thought provoking posts στο Facebook που μας βάζουν σε μια κουβέντα και στην ανάπτυξη ιδεών.
Υ.Γ 2: Τα παιχνίδια της Εθνικής στο τουρνουά του Suzhou (με Ιορδανία, αρχικά) θα μεταδοθούν live από το κανάλι της FIBA στο YouTube. Μείνετε συνδεδεμένοι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου