Τετάρτη 3 Ιουλίου 2019

FIBA U-19: Τα ταλέντα που πρέπει να προσέξουμε



H νοκ-άουτ φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Κ-19 της FIBA ξεκινάει σήμερα και το Fifty Shades of Basketball σας προσφέρει τον απόλυτο οδηγό για την παρακολούθηση των υπολοίπων ημερών του τουρνουά. Μα πως ; Μα με την παρουσίαση των ταλέντων που αξίζει να προσέξουμε έπειτα από την ολοκλήρωση της φάσης των ομίλων. Το ορεκτικό για ένα καλοκαίρι γεμάτο μπάσκετ είναι εδώ και έρχεται ζεστό και μυρωδάτο στο τραπέζι σας. Απολαύστε το! 


Καλησπέρα!

Φάση νοκ-άουτ σήμερα για όσους εμάς τους diehards που βλέπουμε το Παγκόσμιο Κ-19. Έγω το βλέπω ως ένα μικρό ορεκτικό για το παγκόσμιο της Κίνας και παράλληλα να δω πως πάνε κάποια από τα πουλέν μου ή να ανακαλύψω καινούρια. Οφείλω να ομολογήσω πάντως πως η ιδέα αυτή μου ήρθε με αφορμή μια συζήτηση στο inbox μιας και τελευταία μου δίνεται αρκετές εμπνεύσεις μπορώ να πω και κάτι τέτοιο με συγκινεί και με εκπλήσσει ευχάριστα.

Και επειδή λοιπόν, αρκετά θάψαμε την Εθνική μας στα ματς του ομίλου αλλά τώρα αρχίζει το καλό για εμάς τους... καμένους με το μπασκετάκι. Κοπιάστε και ας αρχίσουμε παρέα την μελέτη ! Που ξέρετε, μπορεί κάποιοι από αυτούς να μας απασχολήσουν στο μέλλον. 18 χρονών είναι, άλλωστε. Ποτέ δεν ξέρετε...


Γενιά του 2000





Rokas Jokubaitis, PG, Λιθουανία

Στατιστικά: 9 πόντοι (35.7% 2π, 50% 3π, 83.3% 1π), 5.7 ασίστ, 2.7 ριμπάουντ



Όσοι είστε "παλιοσειρές", ξέρετε την λατρεία μου για τον Point Guard της Ζαλγκίρις. Οι Λιθουανοί τον πιστεύουν πάρα πολύ και θεωρούν πως είναι Draft material. Το μπαμ στο όνομα του δημιουργήθηκε όταν απέναντι στην Πρίεναι των αδελφών Ball σημείωσε 31 πόντους ξεχωρίζοντας σαν την μύγα μες το γάλα. Η εμφάνιση αυτή μόνο πυροτέχνημα δεν ήταν και μερικές ημέρες μετά, στην φάση των ομίλων του Adiddas Next Generation Tournament στο Κάουνας (απέναντι σε Στελατζούρα, Χίμκι, Ρίγα) έμοιαζε σαν άντρας ανάμεσα σε παιδιά. Τι έκανε; Ψιλοπράγματα... 18.7 πόντοι (20/30 2π, 3/11 3π, 7/10 1π), 8.7 τελικές, 4.7 ριμπάουντ και 23 PIR. Αξίζει να σημειωθεί πως στους Τελικούς του τουρνουά της προηγούμενης χρονιάς στην Κωνσταντινούπολη (απέναντι σε Φενέρμπαχτσε, Μέγκα Μπεμάξ και Ρεαλ Μαδρίτης) είχε κατά μέσον όρο 15.3 πόντους (13/27 2π, 4/10 3π, 8/9 1π), 4 ασίστ, 4 ριμπάουντ και 13.7 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Φέτος, ο πιτσιρικάς πήρε χρόνο με την μεγάλη ομάδα της Ζαλγκίρις στην EuroLeague με το καλύτερο του παιχνίδι να έρχεται απέναντι στην Γκραν Κανάρια όπου αγωνίστηκε 17 λεπτά και "έγραψε" 8 πόντους  (με 4/5 2π, 0/1 3π), 5 ασίστ και 3 ριμπάουντ συγκεντρώνοντας 10 βαθμούς στο PIR. Πιστεύω μέσα στα επόμενα 2 χρόνια θα τον δούμε στο βασικό σχήμα της ομάδας του και σίγουρα θα διεκδικεί την θέση του για την εθνική ομάδα των ανδρών.

Τι εστί Ρόκας Γιοκουμπαΐτις; High IQ, Ψηλός και αριστερόχειρας PG με έφεση στο Pick & Roll. Συνολικά, είναι αυτό που ονομάζουμε "floor general". Καθορίζει το τέμπο του αγώνα, κινείται εξαιρετικά δίχως την μπάλα τόσο για να υποδεχτεί όσο και να σουτάρει, σκανάρει το γήπεδο με μοναδική ακρίβεια και ξέρει πότε πρέπει να πασάρει (έχει περιορίσει τα λάθη που έκανε παλαιότερα) και πότε να πάρει το δικό του σουτ. Έχει αρκετά καλά νούμερα στα τρίποντα στα παιδοεφηβικά τουρνουά (στην καριέρα του έχει 40%) όμως όταν πρέπει να σουτάρει στημένος την μπάλα, δεν είναι τόσο αποτελσματικός . Κάτι τέτοιο ίσως να είναι και το μοναδικό ρεαλιστικό εμπόδιο για να βρεθεί στο NBA. Στα μειονεκτήματα του επίσης, μπορεί να εντοπίσει κανείς την αδυναμία του να τελειώσει στο ζωγραφιστό και να αμυνθεί την θέση του.





Filip Petrusev, PF/C, Σερβία

Στατιστικά: 21.3 πόντοι (77.4% 2π, 72.7% 1π), 10.3 ριμπάουντ (4.3 επιθετικά), 2 ασίστ



Το μεγάλο πρότζεκτ της Σερβίας για τα επόμενα χρόνια είναι αδιαμφισβήτητα ο Φίλιπ Πέτρουσεβ. Γεννημένος στο Βελιγράδι, ξεκίνησε το μπάσκετ στις ακαδημίες του Ερυθρού Αστέρα προτού τον τσιμπήσει η Μπασκόνια στην τρυφερή ηλικία των 14 ετών. Δεν έκατσε πολύ στην χώρα των Βάσκων προτού μετακομίσει αρχικά στο Κονέκτικατ και ακολούθως στο Μοντεβέρντε της Φλόριντα. Ως πανεπιστημιακό recruit αξιολογήθηκε με 4 αστέρια και αποφάσισε να μετακομίσει, στην βορειοδυτική πλευρά των ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο του Γκονζάγκα (θα το διαβάσετε πολύ σε αυτήν την ανάρτηση). Μετά από μία οκ πρώτη σεζόν στους Ζαγκς (6.5 πόντοι, 2.7 ριμπάουντ, 30% τρίποντα) είμαι σίγουρος πως θα είναι έτοιμος για μία μεγαλύτερη.

Συνολικά, ξεχωρίζω τον Πέτρουσεβ από τον παρτενέρ του στην frontline για το γεγονός ότι δείχνει καλύτερο prospect συνολικά. Ο παίκτης των Μπουλντόγκς είναι ένας παραδοσιακός ψηλός με stretch potential. Ξέρει να τελειώνει μετά από pick and roll κοντά στο καλάθι είτε να στηθεί σε μέση-μακρινή απόσταση για να σουτάρει. Το καλό ποσοστό στις βολές του (75% στα τουρνουά της FIBA, 85.3% στο NCAA) δείχνουν την ικανότητα του να ανοίγει το γήπεδο αλλά η μηχανική του είναι λίγο αργή, όταν εκτελεί σε ομαλή ροή αγώνα. Επίσης, για παίκτης της θέσης του, βλέπει το γήπεδο και πασάρει πολύ καλά στην περιφέρεια. Δεν είναι ο playmaker ρακέτας αλλά έχει αίσθηση του χώρου και βοηθάει στην ομαλή κυκλοφορία. Αμυντικά, δεν βγάζει ιδαίτερη σκληράδα, ούτε είναι ιδιαίτερα "εκρηκτικός" (μόλις 0.7 τάπες στα παιδοεφηβικά) αλλά κάνει καλή δουλειά να μένει με τον παίκτη του και να χρησιμοποιεί σωστά το μήκος του, αν και καμιά φορά αυτό τον κάνει πολύ επιρρεπή σε φάουλ.





Nikita Mikhailovski, SF/SG, Ρωσία

Στατιστικά: 12 πόντοι (23.5% 2π, 40% 3π, 76.9% 1π), 10.7 ριμπάουντ (3.3 επιθετικά), 6 ασίστ


Ο Ρώσος swingman ήταν στη λίστα μου από την αρχή της διοργάνωσης και σίγουρα δεν με απογοήτευσε αυτό που είδα απέναντι στην Εθνική μας. Ο παίκτης της Σάρατοφ ήταν το ταλέντο της χρονιάς για το ρωσικό πρωτάθλημα καθώς ολοκλήρωσε την σεζόν στην VTB League με 5.5 πόντους (47.5% FG, 36.6% 3π, 83.3% βολές), 2.1 ριμπάουντ και 0.6 ασίστ σε 15.7 λεπτά συμμετοχής ενώ στο Europe Cup είχε 7.6 πόντους (51.4% FG, 54.8% 3π, 78.3% βολές), 3 ριμπάουντ, 1.3 ασίστ σε 16.2 λεπτά. Φέτος δήλωσε συμμετοχή στο Draft αλλά τελικά απέσυρε την συμμετοχή του. Πιθανώς, έπραξε ορθά μιας και με την δυνατή του παρουσία ως τώρα στο τουρνουά και με έναν διευρημένο ρόλο στην Ρωσική ομάδα, ίσως ισχυροποιήσει την θέση του ενόψει του Draft του 2020.

Ο Νικίτα Μικχαϊλόβσκι είναι ένα playmaking wing με καλό σουτ. Δεν δημιουργεί τόσο μετά από ντρίπλα το δικό του σουτ όσο προτιμάει να περιμένει στημένος στην περιφέρεια για να εκτελέσει. Πολλές φορές όμως προσπαθεί πάρα πολύ να κάνει το δύσκολο με αποτέλεσμα να χάνει φαινομενικά εύκολα καλάθια. Με την μπάλα στα χέρια είναι συνέχεια σε κίνηση και ψάχνει τους συμπαίκτες του είτε στην περιφέρεια είτε για κάποιο κόψιμο στην ρακέτα. Βέβαια ο χειρισμός του είναι ακόμα σε βασικό στάδιο και δείχνει να είναι αρκετά turnover prone παίζοντας ανά διαστήματα εκτός ελέγχου. Αμυντικά, δείχνει αρετές ενός καλού team defender, παίζει στις γραμμές πάσας και είναι ενεργός help defender αλλά ρισκάρει για κλεψίματα ενώ το motor του είναι αμφίβολο σε αυτήν την πλευρά του παρκέ.




Joel Ayayi, SG/PG, Γαλλία
Στατιστικά: 23 πόντοι (64.1% 2π, 37.5% 3π, 55.6% 1π), 2.3 ασίστ, 5.7 ριμπάουντ, 4 κλεψίματα



Ο Αγιαγί είναι μαζί με τον Μάρκο Πετσάρσκι οι δύο καλύτεροι πάικτες του Τουρνουά. Ο Γάλλος ίσως είναι βέβαια ο πιο ολοκληρωμένος.  Πάντως στο Γκονζάγκα, ο Αγιαγί δεν έπαιξε πολύ καθώς ήταν redshirt την πρώτη χρονιά (2017-2018) ενώ φέτος έπαιξε μόλις 5.6 λεπτά. Με την αποφοίτηση του Τζος Πέρκινς και την αποχώρηση του Ζακ Νορβέλ, υπάρχουν λεπτά που ο Γάλλος μπορεί να βρει χρόνο ενόψει της νέας σεζόν στο Σποκέιν. Αναμένεται μεγάλη sophomore σεζόν, να είστε σίγουροι...

Ο Ζοέλ Αγιαγί μπορεί να παίζει ως κυρίως χειριστής της Γαλλικής επίθεσης στην πλειονότητα του χρόνου αλλά κατ' ουσίας δεν είναι ο de facto PG της ομάδας. Αν παρατηρήσει κανείς, οι πάσες του είναι πιο πολύ "ενστικτώδεις" παρά μέσα από κάποια δημιουργία με κίνηση με την μπάλα. Είναι αλήθεια πως προσπαθεί να μάθει την θέση ακόμα μιας και έχει πρωτίστως ένστικτα σκόρερ. Στα θετικά του σημεία και στον τρόπο που απειλεί το αντίπαλο καλάθι, μπορούμε να πούμε πως κυρίως βασίζεται στα drives που κάνει καθώς μοιάζει αρκετά γρήγορος για τους αντιπάλους του σε αυτό το επίπεδο. Περιστασιακά, σουτάρει αλλά απελευθερώνει από χαμηλά και είναι προτιμώτερο να εκτελεί στημένος παρά να φτιάχνει το δικό του σουτ. Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει το μακρός του (200 cm wingspan) το οποίο του επιτρέπει να επηρεάζει καταστάσεις στην άμυνα και να κατεβάζει αρκετά ριμπάουντ παρά το ύψος του.



AJ Lawson, SG, Καναδάς

Στατιστικά: 14 πόντοι (28.6% 2π, 40.9% 3π, 46.7% 3π), 4.3 ριμπάουντ, 2.7 ασίστ



Ο Έϊ  Τζέι Λώσον είναι το μεγαλύτερο prospect του Καναδά σε αυτό το τουρνουά και ελπίζει να ακολουθήσει τον Αρ Τζέι Μπάρετ, κρατώντας τα παγκόσμια σκήπτρα για την ομάδα του. Προς μεγάλη έκπληξη, επέλεξε να σπουδάσει στην Νότια Καρολίνα και να δοκιμάσει να κυνηγήσει το όνειρο του ως NBAer. Έκανε καλή σεζόν (13.4 πόντοι, 4.3 ριμπάουντ, 2.9 ασίστ) μέχρι που τραυματίστηκε στον αστράγαλο, τέλη Φλεβάρη, μένοντας εκτός παρκέ για περίπου 15 ημέρες. Είναι ίσως ο πιο έμπειρος από τα παιδιά της λίστας. Αποφάσισε να παίξει στους Gamecocks επειδή τον σαγήνευσε η ιστορία του προγράμματος. Αν και μεταξύ μας ήταν ένα 3 star recruit προερχόμενος από το Λύκειο που από τα δυνατά προγράμματα τον κυνήγησαν το Κεντάκι, το Μέριλαντ και το Όρεγκον.

Αγωνιστικά τώρα, ο Έϊ Τζέι Λώσον είναι ένα παιδί που πρέπει να μάθει να παίζει στο σετ παιχνίδι καθώς η πλειονότητα των πόντων του προέρχονται στο τρανζίσιον. Εκεί εκμεταλλεύεται την ταχύτητα του για να βρεθεί στο ζωγραφιστό και να τελειώσει την φάση. Παράλληλα, στην άμυνα βγάζει ενέργεια και του αρέσει να πιέζει τον αντίπαλο επιθετικό. Συνολικά όμως, έχει αρκετές αδυναμίες που πρέπει να δουλέψει φέτος. Αρχικά, είναι ο αδύναμος κορμός του (μόλις 78 κιλά) και σίγουρα δεν τον έχει βοηθήσει σε έναν όμιλο με κορμιά όπως αυτό του αθλητικού Μάλι και της πάντα σκληροτράχηλης Αυστραλίας. Δεν είναι αρκετά εκρηκτικός και πρέπει να το δουλέψει αυτό γιατί ακόμα και σε τέτοια τουρνουά, ένα ποσοστό κάτω από 30% στα δίποντα, χτυπάει άσχημα. Ενώ τέλος, κάτι που παρατήρησα στο ματς με τους Αφρικάνους. Δοκιμάζει υπερβολικά να εκτελέσει από το τρίποντο. Δεν ξέρω αν είναι εντολή προπονητή αλλά αυτή η περιφερειακή ροπή στις εκτελέσεις του (14 εκτελεσμένα δίποντα έναντι 22 τριπόντων), δεν μου άρεσε. Έμοιαζε σαν να βιάζεται, λες και θα του πάρει κανείς το φαγητό.





Martynas Arlauskas, SF/PF, Λιθουανία

Στατιστικά: 6.7 πόντοι (30% 2π, 20% 3π, 83.3% βολές), 4 ριμπάουντ, 1.7 κλεψίματα



Πανεπιστήμιο Γκονζάγκα και αυτός... Δεν σας είπα ότι θα το διαβάσετε πολύ; (Και έχουμε άλλον έναν τελευταίο προς το τέλος). Το ψηστήρι φαίνεται να το έκανε ο Κέβιν Πάνγκος στο διάστημα που ήταν στο Κάουνας. Πάντως ο Μαρτίνας, είναι γιος του Τζο Μιντάουγκας Αρλάουσκας ο οποίος ήταν συμπαίκτης του Άρβιντας Σαμπόνις στην μεγάλη Ζαλγκίρις των 80s. Ο οποίος γις του Άρβιντας, ο Ντομάντας... ναι καλά το μαντέψατε. Πήγε στο Γκονζάγκα! Ο Αρλάουσκας junior πάντως είναι ένας παίκτης που τον πιστεύουν πολύ στην Ζαλγκίρις και περιμένω πως αν δεν καταφέρει να γίνει Draft τα επόμενα χρόνια (έχει στοιχεία βέβαια, θα τα πούμε ευθύς αμέσως) η ομάδα να κρατάει έναν διάυλο επικοινωνίας μαζί του και να επιχειρήσει να τον φέρει στο Κάουνας.

Αυτό που μου αρέσει στον Μαρτίνας Αρλάουσκας είναι πως είναι από τα παιδιά που μπαίνει στο παρκέ κάθε φορά με την νοοτροπία ότι έχει έναν ρόλο να επιτελέσει και πρέπει να τον βγάλει εις πέρας. Αγωνιστικά τώρα, έχει το skillset ενός 3&D combo Forward. Δεν έχει εντυπωσιακά φυσικά προσόντα αλλά αμύνεται καλά επειδή παίζει με ένταση και είναι πάντα συγκεντρωμένος. Δείχνει πως μπορεί να σουτάρει από την περίμετρο αλλά κυρίως ως catch and shoot παρά μετά από ντρίπλα. Και αυτό διότι βάζει το σώμα του μπροστά καθώς εκτελεί αλλά κατά τα άλλα είναι αποτελεσματική (31.2% με την Ζαλγκίρις Β' φέτος) και μπορεί να διορθωθεί εύκολα. Δεν ενδείκνυται να δημιουργεί γιατί δεν είναι ούτε εκρηκτικός, ούτε αρκετά crafty με την μπάλα στα χέρια άρα πιστεύω πως μεγαλώνοντας είναι καλύτερο να παίζει χωρίς την μπάλα στα χέρια.
Francisco Cafaro, C, Αργεντινή

Στατιστικά:10.7 πόντοι (59.1% 2π, 46.2% 1π), 7.3 ριμπάουντ (1 επιθετικό), 2 κοψίματα



Ο Φρανσίσκο Καφάρο είναι άλλος ένας αμερικανοθρεμμένος στην λίστα μας αλλά δεν ανήκει στο Γκονζάγκα (παραδόξως...) αλλά στους πρωταθλητές της Βιρτζίνια. Η αλήθεια είναι πως η Αργεντινή έχει καιρό που ψάχνει έναν ψηλό να σταθεί δίπλα στον τεράστιο Λουίς Σκόλα. Ο Μάρκος Ντελία (ο μοναδικός big που στέκεται σε υψηλό επίπεδο) της Μπαδαλόνα είναι καλός αλλά όχι αρκετός. Πόσο μάλλον για να σηκώσει το βάρος στην μετά-Σκόλα εποχή. Ο νεαρός όμως παίκτης των Καβαλίερς είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για το μπάσκετ της χώρας του και δεν ξέρω αν θα είναι στην εθνική ομάδα που θα πάει στην Κίνα αλλά σίγουρα θέτει υποψηφιότητα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.

Νομίζω η καλύτερη σύγκριση για να περιγράψω τον Φρανσίσκο Καφάρο είναι ο δικός μας Κώστας Κουφός. Και εξηγούμαι. Ο Σέντερ της Αλμπισελέστε είναι ένας αμυντικογενής Center που μπορεί να μην απειλήσει ιδιαίτερα επιθετικά αλλά είναι καλός roller και rim protector. Αρκετά ευκίνητος για παίκτης του ύψους του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Παράλληλα, είναι ένα δυνατό κορμί που τον καθιστά εξαιρετικό σκρίνερ και πηγή πολλών κερδισμένων φάουλ. Δεν έχει ιδιαίτερη τεχνική πάντως με πλάτη στο καλάθι, ούτε δείχνει πως μπορεί να απειλήσει από μέση απόσταση. Δεν είναι βέβαια ο switch ψηλός αλλά σίγουρα έχει καλή πλευρική ταχύτητα για τα κυβικά του. Βέβαια, πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί καλύτερα το σώμα του μιας και μοιάζει αρκετά επιρρεπής στο φάουλ σε αυτό το σημείο της καριέρας του. Είμαι σίγουρος βέβαια πως σε ένα πρόγραμμα όπως το Βιρτζίνια του defensive specialist Τόνι Μπένετ, θα βελτιωθεί πάρα πολύ.





Άλλες αξιόλογες περιπτώσεις:


Tyrese Haliburton, SF/SG, ΗΠΑ: Ο παίκτης του Iowa State χαρακτηρίζεται κυρίως από το υψηλό IQ του το οποίο εκφράζεται σε κάθε έκφανση του παιχνιδιού του. Βλέπει γήπεδο δίχως να κάνει λάθη, παίρνει μετρημένες προσπάθειες και έχει ένστικτα ως αμυντικός μακριά από την μπάλα. Απίστευτα αδύναμος κορμός ο οποίος πρέπει να αναπτυχθεί προτού χτυπήσει την πόρτα του NBA.

Arturs Kurucs, PG/SG, Λετονία: All around combo Guard που σουτάρει εξαιρετικά από το τρίποντο,  δημιουργεί καλά και βρίσκει δρόμους προς το ζωγραφιστό. Κάνει αρκετά λάθη ως πρωτεύων χειριστής και μεγαλώνοντας πρέπει να παίζει περισσότερο σε off-ball ρόλο. Tο φυσικό του προφίλ πρέπει να δουλευτεί ώστε να ξεκλειδώσει το all-around status του. Ανήκει στην Μπασκόνια.

Juan Ignacio Marcos, PG, Αργεντινή: Πολύ καλός δημιουργός μισού γηπέδου και με ικανότητα να σουτάρει από το τρίποντο. Έβαλε το μεγάλο σουτ κόντρα στην Ρωσία αλλά γενικώς έχει θέματα όταν πρέπει να τελιεώσει στο ζωγραφιστό καθώς του λείπει η τεχνική να αποροφά την επαφή που δέχεται. Μου κάνει εντύπωση που δεν έχει φύγει από την χώρα του. Παίζει στην Πενιαρόλ.

Yohan Choupas, SG, Γαλλία: Ο "εξολοθρευτής" των Τρικολόρ. Αμυντικός και στις δύο θέσεις των γκαρντ, παίκτης που περηφανεύεται να κάνει την βρώμικη δουλειά στο παρκέ. Αν μπορεί να σουτάρει καλύτερα, έχει την βάση για έναν 3&D guard και χτυπήσει πόρτες του NBA. Αγωνίζεται με την Παού-Ορτέζ και μάλιστα με 62 λεπτά συμμετοχής στην πρώτη ομάδα.

Marko Pecarski, PF, Σερβία: Ο γιος του Μίρο Πετσάρσκι τράβηξε βλέμματα στο περασμένο Ευρωμπάσκετ και είναι ίσως ο καλύτερος παίκτης του τουρνουά. Πολύ ευρύ επιθετικό παιχνίδι για παιδί 18 χρονών (σουτ με ή χωρίς ντρίπλα, fadeaways αλά Ντιρκ, fakes, hook shot) μόνο που δεν είναι τόσο καλός αμυντικός (άκουσα κάποιον να λέει Μίρο Ραντούλιτσα?). Παίκτης της Παρτιζάν.

Jaden Bediaco, C, Καναδάς: Ο Μπεντιακό είναι ένας παίκτης που κατεβάζει αρκετά ριμπάουντ και αλλοιώνει σουτ στο ζωγραφιστό αλλά είναι ακόμα σε πολύ ακατέργαστο στάδιο καθώς δεν πιάνει καλά την μπάλα και η αντίληψη του είναι ακόμα βασική. Από το φθινόπωρο, θα αγωνίζεται στο πανεπιστήμιο της Σάντα Κλάρα. Ναι, αυτό του Στιβ Νας...


Γενιά του 2001

Amar Sylla, C/PF, Σενεγάλη

Στατιστικά: 8.7 πόντοι (50% 2π, 7.7% 3π, 42.9% 1π), 8.7 ριμπάουντ (4 επιθετικά), 1.3 κοψίματα



O Αμάρ Σιλά είναι ένα ακόμη από τα προϊόντα που ετοιμάζονται στο πυρηνικό εργοστάσιο παρασκευής ταλέντων της Ρεαλ Μαδρίτης. Γεννημένος στο Ντακάρ, ξεκίνησε να παίζει περισσότερο ποδόσφαιρο προτού το ύψος του τον αναγκάσει να αλλάξει σπορ. Μετά από ένα camp στο Κεμπεμί όπου διοργάνωσε ο συμπατριώτης του και NBAer Γκόργκι Ντενγκ, θα εντυπωσιάσει τους ανθρώπους της Ισπανικής πρωτεύουσας που ήθελαν να δουν περισσότερα για τον νεαρό αθλητή. Και μπορώ να πω πως δεν απογοητεύτηκαν καθώς ο Σιλά είναι άλλο ένα όνομα που έχει δημιουργήσει πολύ buzz στους scouts του NBA. Και πως να μην το έκανε βέβαια όταν στο φετινό ANGT (το οποίο η Ρεαλ κατέκτησε κάνοντας... περίπατο) είχε 12.4 πόντους, 8.1 ριμπάουντ, 3.1 μπλοκ, 22.5 (!) βαθμοί PIR και όλα αυτά σε μόλις 21.2 λεπτά; Πληροφοριακά, στην κλίμακα των 36' αυτά μεταφράζονται σε 21 πόντοι, 13.7 ριμπάουντ, 5.2 μπλοκ και 38.1 (!!) PIR.

Ο Σενεγαλέζος είναι ένα κτήνος σε άμυνα και επίθεση, αποτελώντας έναν παίκτη που ταιριάζει απόλυτα στο σύγχρονο μπάσκετ. Αλλάζει σε όλα τα σκριν και μπορεί να παίξει τόσο στην περιφέρεια, όσο και στο ζωγραφιστό ως rim protector. Είναι αρκετά ευέλικτος και έχει γρήγορα πλάγια βήματα. "Καθαρίζει" την στεφάνη με τα τεράστια άκρα του (218 cm) τελειώνοντας φάσεις πάνω από αυτήν και κατεβάζοντας πολλαπλά επιθετικά ριμπάουντ. Παράλληλα, δείχνει κάποια έφεση ως stretch ψηλός με κάποια σποραδικά σουτ μετά από Pick and Pop ή catch and shoot από το ύψος της βολής. Πρέπει όμως σίγουρα να δυναμώσει μιας και δείχνει αδύναμος όταν ο αντίπαλος παίρνει καλύτερη θέση από αυτόν στο ζωγραφιστό ενώ παράλληλα οφείλει να βελτιώσει το IQ του με την μπάλα στα χέρια (βλέπει γήπεδο αλλά δεν αποφεύγει τα λάθη) και να βελτιώσει την μηχανική του στο σουτ (μιας και απελευθερώνει χαμηλά).
Cade Cuningham, PG/SF, ΗΠΑ

Στατιστικά: 12.7 πόντοι (57.1% 2π, 0/5 3π, 100% 1π), 4.7 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 1.7 μπλοκ



Ο Κέιντ Κάνινγχαμ ακόμη δεν έχει επιλέξει σε ποίο πανεπιστήμιο θα αγωνιστεί αλλά είναι σίγουρο πως σφάζονται στην ποδιά του αρκετοί. Ο νεαρός έφυγε από το Άρλινγκτον του Τέξας για να αγωνιστεί στην Ακαδημία του Μοντεβέρντε στην Φλόριντα, το λύκειο με το καλύτερο αθλητικό πρόγραμμα στην χώρα. O μέγαλος αδελφός του πάντως προσλήφθηκε από το Oklahoma State ως βοηθός προπονητή και ίσως αυτό είναι ο καταλύτης για το που θα παίξει ο μικρός αλλά μπορεί και όχι. Έτσι κι αλλιώς ας τον δούμε στα παρκέ της Κρήτης γιατί την επόμενη που θα ακούσουμε το όνομα του, μπορεί να είναι από τον Άνταμ Σίλβερ.

Άλλος ένας παίκτης που ταιριάζει στην positionless νόρμα του παγκόσμιου μπάσκετ. Ο Κάνινγχαμ μπορεί να παίξει παντού από το 1-3 τόσο στην επίθεση, όσο και στην άμυνα. Είναι ψηλό παιδί (2.01 μ) και έχει επίσης μακρύ άνοιγμα χεριών (2.11 μ.) γεγονός που τον βοηθάει να μοιάζει σαν σκιάχτρο απέναντι στους αντιπάλους του. Παράλληλα, είναι αρκετά εκρηκτικός, μπορεί να τελειώσει στο ζωγραφιστό και να παίξει δίχως την μπάλα, τελειώνοντας ως cutter και lob catcher. Μεγαλύτερη αδυναμία του σε αυτή την στιγμή της καριέρας του και ταυτόχρονα δεδομένη, είναι το μακρινό σουτ. Όταν είσαι τόσο ψηλός, δεν χρειάζεται να το έχεις για να κυριαρχήσεις αλλά πηγαίνοντας στο κολέγιο και βλέποντας το ενδεχόμενο να γίνει lottery pick στο Draft του 2020 ή του 2021 (ανάλογα αν θα κάνει upperclass ή όχι όπως ο Μπάρετ, πέρσι), είναι κάτι που σίγουρα οφείλει να βελτιώσει.
Siriman Kanoute, PG, Μάλι

Στατιστικά: 19.3 πόντοι (54.2% 2π, 43.5% 3π, 20% 1π), 6.3 ασίστ, 2.7 κλεψίματα



Έτυχε να δω το παιχνίδι του Καναδά με το Μάλι για να δω τι έχει ο Καναδάς φέτος. Πέρα από αυτό, οι Αφρικανοί προέρχονταν από την μεγάλη νίκη στην πρεμιέρα (κόντρα στην... απογοητευτική - δίχως Ζάγκαρς - Λετονία) και σίγουρα θα είχαν momentum παίζοντας με τους παγκόσμιους πρωταθλητές. Μετά από ένα "έτσι κι έτσι" πρώτο μέρος, τα μάτια μου έπεσαν πάνω στον λιλιπούτειο point guard των τυπικά φιλοξενούμενων. Μετά από ένα γρήγορο σερφάρισμα μέχρι να αρχίσει το β' μέρος, συνειδητοποιήσα πως μόνο τυχαίος δεν είναι. Ο πατέρας του είναι ο assistant coach της ομάδας, ο ίδιος ο Σιριμάν ήταν ο MVP του Αφρομπάσκετ Κ-18 πέρσι και του Κ-16 πρόπερσι, ο πρώτος σκόρερ του περασμένου Παγκόσμιου Κ-17 (μέσον όρο 24.6 πόντοι και προσωπικό highlight οι 37 πόντοι απέναντι στην Σερβία με 12/28 σουτ) και όλα αυτά σε ηλικία πριν καν γίνει 18 ετών (θα γίνει τον Σεπτέμβρη). Μέχρι να χωνέψω το τι έχει πετύχει ως τώρα, είχε βάλει 22 πόντους και χάρισε μία μεγάλη νική στην ομάδα του. Για όσους απορούν, ο Κανουτέ ανήκει από πέρσι στην Νανσί της Pro B, μετά από διασυνδέσεις που έκανε ο τεχνικός της Εθνικής Ανδρών, Σιλβέν Λωτιέ (Εργαζόνταν άλλωστε ως βοηθός και εν συνέχεια ως πρώτος προπονητής στην γαλλική ομάδα από το 2000 έως το 2004, κατακτώντας το τελευταίο Κύπελλο Κόρατς, μάλιστα).

Ο Σιριμάν Κανουτέ είναι ένας "ηλεκτρικός" σκόρερ. Θέλει πολύ την μπάλα στα χέρια για να δημιουργήσει πρωτίστως για τον εαυτό του και δευτερευόντως για τους άλλους. Ψάχνει πολύ το εξεζητημένο και παίρνει "τραβηγμένες" προσπάθειες, με τις πάσες του να σηκώνουν πολλά ερωτηματικά. Όμως, αυτό που μου άρεσε και με τράβηξε να τον βάλω στις σημειώσεις μου ήταν το αστείρευτο motor του. Φουλ γκάζια σε κάθε προσπάθεια και διάθεση να μην πάρει αιχμαλώτους με μία γεμάτη πούκα στο ζωγραφιστό. Παρά την μικρόσωμη κατασκευή του (1.75 μέτρα, παρακαλώ), έχει τσαμπουκά, έχει ένα ωραίο..."swagger" ρε παιδί μου. Αμυντικά, βγάζει ενέργεια και πάθος, έχοντας καλά νούμερα στα κλεψίματα σε αυτή την φάση του τουρνουά (έχει πολύ καλά πλάγια βήματα) αλλά μην ξεχνάμε πως είναι αρκετά κοντός και αυτό είναι πάντα θέμα στην άμυνα.
Άλλες αξιόλογες περιπτώσεις


Jermaine Miranda, SG, Πούερτο Ρίκο: Ο Πορτορικάνος off-guard δείχνει ψήγματα του ταλέντου του ως δευτερεύων χειριστής (αν και κάνει λάθη). Επιχειρεί δυναμικά drives με γερό πρώτο βήμα και ικανότητα να απορροφήσει την επαφή, παρά τον βασικό χειρισμό του. Δείχνει πως έχει περιστασιακό εξωτερικό σουτ και είναι άλλος παίκτης με αυτό στο οπλοστάσιο του. Ψάχνει κολέγιο στις ΗΠΑ.

Νίκος Ρογκαβόπουλος, SF/SG, Ελλάδα: Ίσως το καλύτερο long term prospect που έχουμε. Επιθετικά, έχει ένα ενδιαφέρον πακέτο ως slasher με την αστείρευτη θέληση του να επιτεθεί στο καλάθι και να δημιουργήσει εν κινήσει. Όμως, του λείπει ο όγκος και το εκρηκτικό πρώτο βήμα για να απορροφήσει την επαφή ενώ το σουτ του μετά από ντρίπλα δεν είναι το καλύτερο υπό πίεση.


Γενιά του 2002





Kai Sotto, C, Φιλιπίννες

Στατιστικά:15 πόντοι (57.9% 2π, 57.1% βολές), 9 ριμπάουντ (2 επιθετικά), 4.5 κοψίματα, 2.5 ασίστ 



Ο Κάι Σότο μου ήρθε ως εντελώς... άγνωστος αλλά μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη αυτό που είδα. Πιστεύω είναι το καλύτερο long term prospect του Τουρνουά. (Γιατί αυτή η πρόταση μου θυμίζει τον Tryggvi Hlinasson μετά το Ευρωμπάσκετ Κ-20 στην ίδια περιοχή; Χαχα.) O Kai Zachary Sotto (όπως είναι το πλήρες όνομά του) είναι γιος του Ervin Sotto. Ο μπαμπάς ήταν ένας από τους πιο ανερχόμενους ψηλούς της χώρας όταν επιλέχθηκε 7ος στο Draft του NBA PBA καθώς πέρα από το ότι ήταν 2 μέτρα, είχε ικανότητα να σουτάρει πέρα από το καλάθι (καλά μην φανταστείτε πολλά...). O μικρός Κάι σίγουρα έχει μπασκετικά γονίδια. Το θέμα είναι πως για να φτάσει το ταβάνι του πρέπει να βγει εκτός της Ασιατικής χώρας.

Ο Κάι Σότο είναι ένας legit 7 footer (2.16 μέτρα) ο οποίος σε αυτό το επίπεδο απλά είναι... "cheat code". Έχει το μέγεθος να επηρεάσει καταστάσεις στην άμυνα και να κατεβάσει ριμπάουντ στην ακτίνα του. Επιθετικά, δείχνει εξαιρετικός δημιουργός από το mid-high post τόσο για τον εαυτό του όσο και για τους συμπαίκτες του. Δεν επιχειρεί πολλά σουτ μέσης απόστασης αλλά το 65.4% από τις βολές (γονίδια...) αφήνει χώρο για κάποιο promise. Μου αρέσει που το πρόσωπο του δεν αλλάζει, η γλώσσα του σωματός του μένει ίδια και φαίνεται συγκεντρωμένος στην επόμενη κατοχή. Τα αρνητικά του αρχίζουν και εντοπίζονται στο ότι δεν είναι τόσο dominant όσο θα περίμενε κανείς με τέτοιο φυσικό πακέτο, ούτε αμυντικά αλλά ούτε και επιθετικά. Δεν έχει motor, παίζει πάντα σβησμένος και σου δείχνει την εικόνα πως θέλει ένα κουβά νερό και μερικά χαστούκια για να "στρώσει". Αμυντικά, παραχωρεί πολύ εύκολα θέση και παίζει με τα χέρια ψηλά στο χαμηλό ποστ. Η πλειονότητα των κοψιμάτων του προέρχονται απλά επειδή είναι ψηλότερος και στέκεται κοντά στο ζωγραφιστό. Στην άλλη πλευρά, είναι πραγματικά απορίας άξιο πως ενώ είναι φαινομενικά ο καλύτερος παίκτης της ομάδας, είναι μόλις 2ος σε προσπάθειες. Αντί να κυριαρχεί χρησιμοποιώντας το εκτόπισμα του απέναντι στους αντιπάλους του, δοκιμάζει τεχνικά και εξεζητημένα τελειώματα.





Jalen Green, SF, ΗΠΑ

Στατιστικά: 12 πόντοι (75% 2π, 0/8 3π, 85.7% 3π), 2 ασίστ, 2 κλεψίματα




Ο Τζάλεν Γκριν είναι ο βενιαμίν των ΗΠΑ καθώς είναι ο μόνος παίκτης που έχει γεννηθεί το 2002 σε ολόκληρο το ρόστερ και αγωνίζεται ως junior στο High School. Αριζόνα, Μέμφις, Κάνσας, Βιλανόβα, Φλόριντα Στέιτ και Όρεγκον είναι μόνο μερικά από τα σχολία που έχουν προσφέρει υποτροφία στον γεννημένο στο Φρέσνο της Καλιφόρνια. Ο παίκτης του Prolific Pacific School θεωρείται ως ο κορυφαίος παίκτης του Λυκείου στην τάξη του 2020 και είμαι σίγουρος πως ο χειμώνας του θα έχει αρκετά μεγάλο ενδιαφέρον.

Ο Τζάλεν Γκριν είναι ένας δυναμικός slasher που ξέρει να τελειώνει μετά από επαφή. Βρίσκεται εύκολα στο ζωγραφιστό επειδή αλλάζει εύκολα ταχύητητες και απορροφά εύκολα την επαφή. Βλέπει γήπεδο και σίγουρα μπορεί να εξελιχθεί σε έναν playmaking πλάγιο, ωριμάζοντας και βάζοντας κάποια κιλά στον νεανικό κορμό του. Αυτό που τον περιορίζει για την ώρα ως prospect είναι ότι πρέπει να φτιάξει την μηχανική του στο σουτ καθώς απελευθερώνει από σχετικά χαμηλό σημείο ενώ δεν έχει εντυπωσιακά τα φυσικά προσόντα ώστε να δείξει ότι μπορεί να γίνει ένας multipositional αμυντικός.




 Άλλες αξιόλογες περιπτώσεις:


Juan Fransisco Fernandez, PF, Αργεντινή: Παίκτης της Φουενλαμπράδα και ο μικρότερος των 12 της Αργεντινής. Δυνατό κορμί που μεγαλώνοντας θα μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των φόργουορντ. Τουλάχιστον στην άμυνα μιας και φέρνει φοβερή ενέργεια στο παρκέ. Αν αρχίζει και σουτάρει, βλέπω έναν νέο Ουόλτερ Χερμάν. Για την ώρα, έχουν το ίδιο ύψος...

Ibou Bandji, C, Σενεγάλη: Ο μικρότερος της λίστας. Γεννημένος τα μέσα Οκτωβρίου. Γίγαντας των 215 εκατοστών (ίσως ψηλώσει κι άλλο) ο οποίος ανήκει στην Μπαρτσελόνα. Κυριαρχεί στους αιθέρες και παίζει με motor κάθε φορά. Ακόμα μαθαίνει να χρησιμοποιεί σωστά το σώμα του και τα τεχνικά κομμάτια του παιχνιδιού.

Oumar Ballo, C, Μάλι: Δεν τον είδαμε καθόλου αλλά από Αμερική υπάρχει αρκετό buzz γύρω από το όνομα του. To Γκονζάγκα πρόλαβε τους πάντες και τον έφερε στους κόλπους του. Παραδοσιακός rim protecting και hard screener ψηλός αλλά ακατέργαστος τεχνικά. Περιστασιακά σουτάρει από μέση απόσταση και το τρίποντο όμως με αργή μηχανική.

Τamuri Wigness, PG, Αυστραλία: Αμυντικό ζιζάνιο που του αρέσει να ανεβάσει την ταχύτητα, όταν του δωθεί πράσινο φως. Ερωτηματικά όσον αφορά τις αποφάσεις του με την μπάλα στα χέρια και το σουτ αλλά μπορούν να βελτιωθούν καθώς είναι μόλις 17 χρονών (θα γίνει 18 τα τέλη Μαρτίου) και ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ όταν πήγε στο Γυμνάσιο.


Υστερόγραφο: Credits στην FIBA για την χρησιμοποίηση των φωτογραφιών για τα προφίλ των παικτών σε αυτή την δική μας άτυπη βάση δεδομένων.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)