Basketball Equilibrium

Σημείο ισορροπίας (Equilibrium) στα οικονομικά καλείται το σημείο όπου η προσφερόμενη ποσότητα ενός αγαθού συναντά την ζητούμενη ποσότητα για δεδομένη ποσότητα και τιμή. Στην φυσική, μηχανική ισορροπία (Mechanical Equilibrium) έχουμε όταν το άθροισμα των δυνάμεων και ροπών, σε κάθε σωματίδιο που αποτελεί το σύστημα, είναι ίση μηδέν. Στο μπάσκετ όμως δεν υπάρχει κάποιο μέγεθος με αυτό το όνομα. Όμως, μπορούμε να το ορίσουμε ως η προσπάθεια δημιουργίας ενός ορθολογικού ρόστερ με παίκτες που να δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Ο Παναθηναϊκός, τα τελευταία χρόνια ως γνωστόν, έχει ταλαιπωρηθεί από μη λειτουργικά σύνολα. Ο John Constantine παραβλέποντας τον δημοσιογραφικό ορυμαγδό των τελευταίων ωρών καταθέτει την δική του πρόταση για την στελέχωση των Πρασίνων μέσα σε λογικά πλαίσια επιχειρώντας να βρει το μπασκετικό Equilibrium των νταμπλούχων Ελλάδας. 



Καλημέρα σε όλους,

Προτελευταία φορά που θα τα πούμε από το blog και σήμερα θα συζητήσουμε για τον Παναθηναϊκό και το ρόστερ της επόμενης μέρας. Τα ονόματα έχουν ήδη αρχίσουν να παίζουν στα διάφορα sites και οι εφημερίδες ήδη θα γεμίζουν με τεράστιους τίτλους τα εξώφυλλα τους. Εδώ πέρα όμως θέλω να μιλάμε λογικά και με επιχειρήματα. Γι' αυτό προτείνω να δούμε προσεκτικά τις σκέψεις μου που έχω ετοιμάσει προς συζήτηση και άμα είναι για περαιτέρω κουβέντα, θα τα πούμε στα σχόλια. Εντάξει;

Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε την σεζόν με τον χειρότερο τρόπο αφού μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ στην 2η αγωνιστική του Πρωταθλήματος, αποφάσισε να ωθήσει τον Αργύρη Πεδουλάκη σε παραίτηση. Στην θέση του προσλήφθηκε ο Τσάβι Πασκουάλ ο οποίος είδε και τις εγγενείς αδυναμίες του ρόστερ που κληρονόμησε. Το ρόστερ δομήθηκε έτσι ώστε να παίζει περισσότερο στο ανοιχτό γήπεδο και σε γρήγορο τέμπο παρά σε σετ παιχνίδι, θυμίζοντας λίγο ένα κράμα από τις Lokomotiv Kuban και Baskonia. Βέβαια, ο Καταλανός ως ένα coach που του αρέσει να παίζει μέσα από σετ καταστάσεις, αδυνατούσε να βρει δημιουργία πλην του Καλάθη ενώ οι τραυματισμοί Gist και James στοίχισαν αρκετά στην ομάδα. Η ομάδα χάρη σε ένα late surge πήρε το πλεονέκτημα έδρας απέναντι στην Fenerbache. Ο Ζοτς όμως εξολόθρευσε κάθε ατού του Παναθηναϊκού απομονώνοντας δημιουργικά τον Καλάθη από την υπόλοιπη ομάδα. Αυτό οδήγησε σε ένα εμφατικότατο 0-3 και την ομάδα ταπεινωμένη να γυρίζει με το πούλμαν από την Κωνσταντινούπολη , κάνοντας την περίγελο σε όλη την Ευρώπη. Με την επιστροφή στην δράση για τα play-off της Basket League, ο Παναθηναϊκός ανέκτησε ψυχολογία και με περισσότερη αντοχή από τον αιώνιο αντίπαλο του γύρισε την σειρά από 2-1 και κατέκτησε το πρωτάθλημα.

Επιτρέψτε μου να είμαι σκληρός καθώς και εγώ όπως όλοι σας είχατε απαιτήσεις στο άκουσμα μεταγραφών όπως οι Chris Singleton και Mike James. Συνολικά, δεν είμαι εντυπωσιασμένος με το μπάσκετ που είδα από την ομάδα. Όταν οι Πράσινοι αποφάσιζαν ότι το παιχνίδι ξεκινάει από την άμυνα (βλ τα παιχνίδια με Real Madrid, CSKA κ.α.), τότε μπορούσαν να ελέγξουν καλύτερα τον ρυθμό της αναμέτρησης και να πάνε το ματς εκεί που θέλουν. Αντίθετα, όταν η επίθεση χτίζονταν πάνω στο περιφερειακό σουτ, η ομάδα βάλτωνε και μοιραία αδυνατούσε να κλειδώσει παιχνίδια. Συχνά-πυκνά δεν υπήρχε εναλλακτικό πλάνο και η αδυναμία να κερδίσει εκτός έδρας, ήταν αποτέλεσμα αυτής της κακής στελέχωσης και διαχείρισης. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να βάλει στοιχεία στο παιχνίδι του που θα επιτρέψουν στον κόουτς Πασκουάλ να δομήσει την ομάδα με βάσει τα δικά του πρότυπα και να την εντάξει σιγά σιγά στην φιλοσοφία του.

ΑΝΑΝΕΩΣΕΙΣ

Τα μεγαλύτερα προβλήματα που ίσως αντιμετωπίσει ο Παναθηναϊκός το φετινό καλοκαίρι είναι οι ανανεώσεις των "φευγάτων", των παικτών δηλαδή που αποστάτησαν στο συμβάν με το πούλμαν, οι οποίοι είναι Gabriel, James, Singleton και Φώτσης. Ας πάρουμε μία μία περίπτωση όμως ξεχωριστά. Ο Φώτσης είναι πολύ πιθανό να κρεμάσει τα παπούτσια του καθώς φαίνεται πως δεν μπορεί να προσφέρει όπως στο παρελθόν. Είναι πλέον αργός, δεν έχει φυσικά το εκτόπισμα του παρελθόντος και ούτε έχει τα touches που είχε στο παρελθόν. Ενδεικτικά, στα παιχνίδια με την ΑΕΚ είχε μόνο 1 σουτ σε 17 λεπτά ενώ στην σειρά των Τελικών επιχείρησε μόλις 6 σουτ σε περίπου 40 λεπτά συμμετοχής. Ο Gabriel ήρθε ως λύση ανάγκης και εγώ δεν θα επέμενα να μείνει και του χρόνου. Ο Singleton έχει team option για του χρόνου αλλά ήδη ακούγονται οι σειρίνες της Barcelona ενώ ο ίδιος φαινόταν ξενερωμένος μετά τον αποκλεισμό στα πλέι-οφ. O Mike James είχε ήδη μονοετές και ήδη έχει αρχίσει πάλι το σούσουρο για το που θα καταλήξει με τον ίδιο να φορτσάρει προς το τέλος της σεζόν και να ανεβάζει τις μετοχές του κατακόρυφα.

Την άποψη μου για τον άλλοτε παίκτη του Κολοσσού την ξέρετε. Μπορεί να είναι ο σούπερ σκόρερ αλλά δεν μου αρέσει να βλέπω την επίθεση να "τρέχει" μέσα από αυτόν. Το ανελέητο hero ball του στην σειρά με την Fenerbache με κούρασε. Ευχαριστώ αλλά δεν θα ήθελα να δω έναν ακόμα χρόνο από αυτό. Λυπηθείτε τα ματάκια μου...Γι' αυτό από τους 4 του πούλμαν, ζήτημα αν κράταγα τον Φώτση εφόσον συνέχιζε, και αυτό για τα αποδυτήρια παρά για λόγους τακτικής ή κάτι άλλο.

Άλλο ένα θέμα που θα ανακύψει το καλοκαίρι είναι η παραμονή του James Gist. Ο Αμερικάνος φόργουορντ έχει βοηθήσει και έχει βοηθηθεί από τον Παναθηναϊκό αλλά ίσως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Λίγο το πρόβλημα με την μαριχουάνα αφήνοντας ξεκρέμαστη την ομάδα,  λίγο το ότι δεν είναι από τους αθλητές που εφαρμόζουν το τρίπτυχο "σπίτι, προπόνηση, σπίτι", είναι ίσως καιρός να αποχωρήσει. Θυμηθείτε. Η ομάδα πρέπει να βρει το δικό της μπασκετικό Equilibrium. Επομένως, χρειάζονται παίκτες οι οποίοι θα την οδηγήσουν σε αυτό το πλαίσιο. Στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου τους είναι επίσης και οι Demetris Nichols και K.C. Rivers. Ο άλλοτε φόργουορντ της ΤΣΣΚΑ είναι ένας άριστος επαγγελματίας αλλά δύσκολα θεωρώ θα μείνει του χρόνου. Ο δε Rivers έχει ένα ενδιαφέρον πακέτο το οποίο πιστεύω θα δέσει με τις κινήσεις που έχω κατά νου αλλά θα προτείνω και εναλλακτικές σε περίπτωση που δεν ενεργοποιηθεί η δική του οψιόν.

ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ

Το καλοκαίρι, η ομάδα οφείλει να στελεχωθεί με αθλητές οι οποίοι θα την πάνε στο επόμενο επίπεδο. Αν η Διοίκηση σκεφτεί οπαδικά και κρατήσει τον κορμό αυτό με την λογική ότι με αυτόν πήρε το πρωτάθλημα, τότε θα βρεθεί προ δυσάρεστης εκπλήξεως. Και όπως καταλαβαίνετε, θα διαβάζετε για έναν ακόμη χρόνο τις κατσάδες μου στον Τσάβι Πασκουάλ και θα σας τα κάνω κολοκύθια με το να ποστάρω ξανά και ξανά το άρθρο που διαβάζετε. Γι' αυτό κύριε Γιαννακόπουλε και λοίποι αρμόδιοι στο τμήμα του μπασκετικού Παναθηναϊκού, σεβαστείτε το κοινό μου. Χαχαχα! Πάμε λοιπόν...

Ποία ήταν η συνηθισμένη μου κατσάδα κάθε φορά που έχανε ο Παναθηναϊκός; Όσοι απαντήσατε πως "δεν υπάρχει δημιουργός πίσω από τον Νικ Καλάθη", είστε οι μεγάλοι νικητές. Αφήστε το όνομα σας στα σχόλια και θα μπείτε στην κλήρωση για ένα σετ μαχαιροπίρουνα. Κάνουμε και λίγη πλάκα γιατί με αυτά που περνάμε... Βράστα...

Back to the point, τώρα. Οι Πράσινοι, λοιπόν, δεν είχαν εκείνον τον παίκτη που θα παίξει μαζί και χωρίς τον Καλάθη στο παρκέ. Έναν παίκτη δηλαδή, που θα συνδυάζει πρωτίστως δημιουργία και σουτ. Θα ήθελα πολύ να δω τον Παππά να εξελίσσεται σε έναν combo guard όπως ο MarQuez Haynes προ διετίας αλλά για την ώρα φαίνεται πολύ δύσκολο. Γι' αυτό θα πάω σε έναν αθλητή ο οποίος πιστεύω μπορεί να υποστηρίξει το παιχνίδι των δύο Νίκων του Παναθηναϊκού. 

Ναι, κύριες και κύριοι, ο Aaron Jackson ο οποίος μετά από μια πενταετία στην Μόσχα μένει ελεύθερος και ωραίος. Είναι μια δύσκολη περίπτωση και με συμβόλαιο στα 1,2 εκατομμύρια ευρώ αλλά για έναν εν δυνάμει contender όπως ο Παναθηναϊκός μπορεί να παίξει και με ένα ποσό κοντά, αν όχι λιγότερο του εκατομμυρίου. Κάποια από τα θετικά του τα ξέρετε ήδη αλλά θα αναφερθώ κυρίως στις αρετές που πολλοί παραβλέπουμε επειδή παίζει τον ρόλο του wingman στους De Colo και Teodosic. Ο απόφοιτος του Duquesne είναι ο αγαπημένος μου παίκτης να παρακολουθώ στην Ευρωλίγκα  πέρα από τους παίκτες των δύο αιωνίων. Η βελτίωση που παρουσίασε κατά τα χρόνια παρουσίας του στον Ρωσικό οργανισμό είναι δείγμα του ταλέντου του και του σπουδαίου work ethic που τον διακρίνει. Όταν αποφοίτησε από το κολέγιο, πολλοί είχαν επισημάνει πως πρέπει να βελτιώσει το shot selection του και το ball handling του για να μπορέσει να κάνει μία σεβαστή καριέρα. Φαντάζομαι αν του δώσει κάποιος να διαβάσει αυτά τα σχόλια , το πιθανότερο είναι να τον πιάσουν τα γέλια. Γιατί; Ολοκλήρωσε την σεζόν στην Ευρωλίγκα σουτάρωντας καλύτερα από κάθε άλλη χρονιά (54.2 % εντός παιδιάς, 47.7 % στο τρίποντο), με τον υψηλότερο μέσον όρο της καριέρας του σε ασίστ (6.1 στα Playoff για το Ρώσικο Πρωτάθλημα) και με 2.1 αναλογία ασίστ - λάθους. (2.2 στην καριέρα του στην Ευρωλίγκα). Όλα αυτά, έχοντας αυξημένες αρμοδιότητες ως starter μιας και ο coach Ιτούδης συνήθιζε φέτος να φέρνει τον Teodosic από τον πάγκο.

Πέρα από το αγωνιστικό προφίλ και οτιδήποτε άλλο μπασκετικό μπορεί να συνοδεύει τον άνθρωπο που λέγεται Aaron Jackson, αυτό που φέρνει στο τραπέζι είναι leadership. Θα πάρει την μπάλα όταν η ομάδα είναι πίσω στο σκορ και θα κάνει τα μικρά ή τα μεγάλα πράγματα που απαιτούνται για να κερδίσει. Δεν είναι λίγα τα παιχνίδια που με την ρωσική ομάδα πίσω στο σκορ, ο κόουτς πέρασε πολλές φορές την μπάλα στα χέρια του είτε για να σκοράρει είτε για να δημιουργήσει ενώ δεν δίσταζε να τον βάζει να μαρκάρει τον καλύτερο παίκτη του αντιπάλου.

Fun Fact: Το ξέρατε ότι έχει το ρεκόρ για τα περισσότερα κλεψίματα στην Ιστορία των Final 4 της Ευρωλίγκας με 7;  Το ξέρατε ότι το έχει κάνει απέναντι σε ελληνική ομάδα;

Συνολικά, ο combo guard της ΤΣΣΚΑ είναι ένας εκπληκτικός all around παίκτης και ο ιδανικός glue guy για να δέσει την περιφέρεια των Νταμπλούχων Ελλάδας. Θα κάνει όλα εκείνα τα πράγματα που βοηθούν την ομάδα του για να κερδίσει και δεν θα κρυφτεί στις δύσκολες στιγμές. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται παίκτες με αυτήν την νοοτροπία, αν θέλει γρήγορα να επιστρέψει στο Final 4.

Παρόμοιες περιπτώσεις: Κώστας Σλούκας (Fenerbache), Ricky Hickman (Free Agent)

Για να ολοκληρωθεί το παζλ της περιφέρειας, θα αποφασίσω να πάω με το γενικό ψίθυρο που σιγά σιγά γίνεται κραυγή.  Ο λόγος για την έντονη δυσαρέσκεια προς τον James Feldeine, ο οποίος ναι μεν έχει έναν χρόνο συμβολαίου αλλά η διοίκηση του Παναθηναϊκού είναι απογοητευμένη από τις εμφανίσεις του. Ο Δομινικανός είχε παιχνίδια που έπαιρνε αψυχολόγητα σουτ και ουσιαστικά έχασε την θέση του από τον Παππά. Έτσι, θα προχωρούσα σε λύση του συμβολαίου του και θα κοιτάξω να καλύψω το κενό εκ των έσω. Tι εννοώ; 

Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσετε ή όχι αλλά εγώ θα ανέβαζα τον K.C. Rivers στο "2" μιας και θεωρώ πως είναι περισσότερο lethal από αυτήν την θέση. Δεν είναι το "3" η φυσική του θέση καθώς εκεί ανεβαίνει συνήθως σε καταστάσεις small ball. Οπότε, δεν βρίσκω λόγο να μην δώσω περισσότερο χρόνο στον άλλοτε sharpshooter της Ρεαλ Μαδρίτης στην φυσική του θέση; Θα δέσει ιδανικά ως weakside threat στην επίθεση του coach Pasqual. Ταυτόχρονα, μπορεί να ταιριάξει με αμφότερους τους playmaker της ομάδας (Jackson, Καλάθης) μιας και είναι καλύτερος σουτέρ από τον διεθνή γκαρντ και πιο σταθερός από τον παίκτη της ΤΣΣΚΑ. Αυτόματα σημαίνει πως θα πρέπει η ομάδα κινηθεί για παίκτη στο "3" αλλά έννοια σας, το έχω φροντίσει. 

Παρόμοιες περιπτώσεις (σε περίπτωση που δεν ανανεωθεί ο Rivers): Κyle Kuric (Gran Canaria),  Chris Babb (Ratiopharm Ulm)

Στην θέση των φόργουορντ λοιπόν. ο Παναθηναϊκός χρειάζεται να ενισχύσει το ελληνικό στοιχείο του. Με μόνο 3 Έλληνες στο ενεργό rotation (Καλάθης, Παππάς, Μπουρούσης) επιβάλλεται η δημιουργία ενός κορμού που σιγά σιγά θα αποτελεί την βάση για την προσθήκη ξένων στην ομάδα. Στην θέση του small forward λοιπόν, πλαισιώνοντας τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, θα προτείνω τον παίκτη που είχα τονίσει και πέρσι το καλοκαίρι, τον Θανάση Αντετοκούμπο. Ο αδελφός του Γιάννη, ξέρουμε πως ποτέ δεν θα γίνει ο σούπερ σουτέρ ή ο σούπερ σκόρερ αλλά η δουλειά που μπορεί να κάνει στην άμυνα είναι αρκετά underrated. Μακρά άκρα, τρομερή ενέργεια, εκρηκτικός  και αθλητικά προσόντα στο ταβάνι έχει εκπληκτική πρώτη ύλη την οποία ο coach Pasqual μπορεί να εξελίξει στον απόλυτο defensive stopper της Ευρωλίγκας. Άλλωστε επί σειρά ετών έπαιζε στην Ευρωλίγκα με non shooters όπως ο Victor Sada και ο Roger Grimau, δυο παίκτες οι οποίοι χάρη στα γρήγορα πόδια τους και στο δυνατό τους σώμα είχαν εξελιχθεί σε defensive stoppers δίπλα στους Navarro, Ricky Rubio και Alan Anderson. Θα χρειαστεί βελτίωση στα fundamentals του (αργός σε off ball καταστάσεις, επικεντρώνεται πολύ πάνω στην μπάλα) αλλά μην ξεχνάμε πως πρόκειται για έναν εν δυνάμει διεθνή παίκτη και σε καλή ηλικία ο οποίος φέρνει τεράστιο work ethic μαζί του. Δεν πετάς τέτοιες ευκαιρίες...

Το όνομα του Στράτο Περπέρογλου ήδη ακούγεται από τα διάφορα ελληνικά και μη media. Έχει 1-2 χρόνια ποιοτικού μπάσκετ ακόμα, οπότε γιατί όχι; Στον Παναθηναϊκό τον οραματίζομαι σε έναν ρόλο παρόμοιο με αυτό του Datome της Φενέρμπαχτσε. Άλλωστε, ο Ιταλός πρωταθλητής Ευρώπης μοιράζεται το ίδιο ύψος με τον Έλληνα φόργουορντ όμως είναι κατά μερικά κιλά ελαφρύτερος. Επειδή ξέρω πως πολλοί θα ξενίσετε στην επιλογή του φόργουορντ από την Δράμα στο "4", επιτρέψτε μου να σας θυμίσω πως το καλύτερο του παιχνίδι στην Ευρωλίγκα το έχει κάνει παίζοντας αντί του τραυματία Πρίντεζη. 

Θέση starter ως Power Forward με ιντριγκάρει πάρα πολύ η ιδέα του Earl Clark. "4" επιπέδου Ευρωλίγκας, θα παραδεχτώ πολύ την Διοίκηση του Παναθηναϊκού έτσι και τον τσιμπήσει καθώς πιστεύω θα είναι μια πρώτης τάξεως επένδυση. Ο ακρογωνιαίος λίθος πίσω από την φετινή επιτυχία της Μπεσικτάς του Ουφούκ Σαρίτσα, είναι ένας παίκτης που θα δέσει πολύ με το υπόλοιπο ρόστερ. Τρομερός δημιουργός από το high post, ικανός στην προσωπική άμυνα και ως help defender , στάζει δηλητήριο σε Pick & Pop-out καταστάσεις. Καλοπροπονημένος και σε εξαιρετική κατάσταση μπορεί να δώσει πολλές λύσεις σε ένα σύνολο σαν κι αυτό που σας έχω παρουσιάσει. Μην περιμένετε να δείτε το τέρας που ίσως βλέπατε στο NBA καθώς έχει χάσει χρόνο σε defensive insticts. Σε ηλικία μόλις 29 χρονών έχει 2 με 3 χρόνια ποιοτικού μπάσκετ, τα οποία μπορεί να προσφέρει σε έναν οργανισμό ο οποίος διψάει για την επιστροφή στον Ευρωπαϊκό θρόνο. 

Παρόμοιες περιπτώσεις: Mitchell Watt (Juvecaserta),  Jonathan Holmes (Canton Charge)

Tην θέση "4" μαζί με τον Clark θα την μοιράζεται με τον floor spacer, Justin Doellman. Αν ο Clark έχει μια χτυπητή αδυναμία στην επίθεση είναι η μη ικανότητα του ως σουτέρ μακρινής απόστασης. Φέτος στο Champions League είχε 34% σε 3.3 προσπάθειες ανά αγώνα. Ο Αμερικάνος με κοσοβάρικο διαβατήριο όμως (πέρα από το ότι ήταν και παίκτης που είχε φέρει ο ίδιος ο Xavi Pasqual) είναι αρκετά αποτελεσματικός σουτέρ από τα 6.75. Φέτος, τον ταλαιπώρησαν οι τραυματισμοί και έπαιξε μόνο στα μισά παιχνίδια. Πέρσι όμως, σε 28 παιχνίδια στην EuroLeague είχε 42.9 %, σε 2.2 προσπάθειες ανά αγώνα. Είναι δεδομένο πως δεν θα πάρει τα λεφτά που έπαιρνε μέχρι πρότινος καθώς είναι ήδη 32 χρονών. Με ένα συμβόλαιο όπως αυτό του Demetris Nichols, θα είναι υπερπολύτιμος για την motion offense την οποία θα προσπαθήσει να εμφυσήσει ο Καταλανός head coach.

Παρόμοιες περιπτώσεις: Austin Daye (Galatasaray),  Milan Macvan (Free Agent)

Στην θέση "5" πρέπει να γίνουν και εκεί κάποιες κινήσεις εφόσον δεν ενεργοποιηθεί η οψιόν του Chris Singleton μέχρι το τέλος του μήνα. Αρχικά, σε αυτό το ρόστερ χρειάζεται ένας ξεκάθαρος pick & cut παίκτης ο οποίος και ταυτόχρονα θα προστατεύει το ζωγραφιστό. Η απουσία ενός τέτοιου παίκτη το διάστημα που έλειψε ο James Gist ήταν μεγάλο πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό καθώς ο Singleton δεν έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά για να θωρακίζει το ζωγραφιστό.  Βασικός στο "5" οφείλει να είναι ένας παίκτης με το skillset του Daniel Theis. Rim protection, ικανότατος στο pick & roll ενώ προσπαθεί να βελτιώσει το μακρινό του σουτ. Ο Παναθηναϊκός θα πληρώσει υπεραξία στην περίπτωση του αλλά πιστεύω είναι μια επένδυση που μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα σε ένα περιβάλλον όπως αυτό του Παναθηναϊκού.

Παρόμοιες περιπτώσεις: Alex Tuys (Galatasaray),  Trevor Mbakwe (Free Agent)

Τέλος, κλείνοντας την θέση "5". είναι επιβεβλημένη ανάγκη να αποκτηθεί ο Ζακ Όγκαστ. O νεαρός Έλληνας Center ο οποίος ολοκλήρωσε την πρώτη του επαγγελματική σεζόν στην Τουρκία και στην Usak Sportif, μπορεί να αποτελέσει τον βασικό πυλώνα του Παναθηναϊκού στο μέλλον, εφόσον δουλευτεί σωστά. Ο απόφοιτος του Notre Dame είναι ένας undersized (2.08) φουνταριστός ο οποίος παρουσιάζει αρκετά σύγχρονα στοιχεία. Αρχικά, είναι ικανός στο παιχνίδι με πλάτη χάρη στο επιδέξιο footwork του. Ταυτόχρονα, μεγάλο μέρος της επίθεσης του βασίζεται στο να "βουτάει" για κάθε χαμένη μπάλα (3.6 επιθετικά ριμπάουντ στο Champions League) και να κερδίζει φάουλ (7.1 βολές ανά παιχνίδι). Στο αμυντικό ριμπάουντ παρουσιάζει εφάμιλλες επιδόσεις με 5.2 ριμπάουντ ανά αγώνα. Παράλληλα, είναι πολύ καλός ως roll man σε καταστάσεις pick & roll, κυρίως εξαιτίας της ταχύτητα του. Αν ο Παναθηναϊκός κάνει στροφή στο βασικό αυτό play που τον καθιέρωσε στην ελίτ της Ευρώπης, η λειτουργικότητα του νεαρού center θα είναι υπερπολύτιμη.

Εκεί όμως που θα χρειαστεί δουλειά είναι στο να αποκτήσει μια στοιχειώδης τεχνική κατάρτιση στο low post (θα βοηθήσει σημαντικά ο Μπουρούσης σε αυτό) και στην ευστοχία του στις βολές. Πράγματι, ο παίκτης της Usak ταλαιπωρήθηκε αρκετά -τουλάχιστον στο κολεγιακό επίπεδο- από καλύτερους αμυντικούς στο low post χάνοντας συχνά την ντρίπλα του με αποτέλεσμα είτε να υποπίπτει σε βήματα είτε να κάνει βεβιασμένη πάσα εκτός ορίων γηπέδου. Όσον αφορά στις βολές, το ποσοστό του δεν παρουσίασε ιδιαίτερη βελτίωση από τις μέρες του στο Notre Dame έχοντας το απογοητευτικό 44.9 %.  Κλείνοντας το scouting report, θα προσέθετα την αδυναμία του να παίξει άμυνα λόγω των μέτριων φυσικών προσόντων και της χαμηλής συγκέντρωσης που τον διακρίνει σε αυτήν την πλευρά του παρκέ. Όπως και με τον Θανάση Αντετοκούμπο, έτσι και ο Ογκάστ είναι ένας Έλληνας παίκτης και οι καλοί γηγενείς έχουν λείψει από τον Παναθηναϊκό εδώ και πολλά χρόνια.

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ  

Αν έχουμε ένα κουσούρι στην Ελλάδα, το οποίο παρατήρησα όταν έζησα στο εξωτερικό, είναι ότι πολλές φορές δρούμε με βάσει το συναίσθημα. Οι διοικήσεις των ομάδων μας, έχουν πληρώσει πολλάκις αυτό το σφάλμα. Από την τακτική των late renewals έως και τον υπερενθουσιασμό με τα early renewals παικτών όπως ο James Feldeine και (παραλίγο) ο Elliot Williams. Πολύ φοβάμαι πως η Διοίκηση του Παναθηναϊκού θα αποφασίσει "μεθυσμένη" από την κατάκτηση του double και θα προχωρήσει σε κινήσεις οι οποίες μελλοντικά θα αποδειχτούν λάθος και άντε πάλι φτου και από την αρχή...

Υ.Γ: Όσοι θέλετε να δείτε το αντίστοιχο που παρουσίασα για τον Ολυμπιακό, κάντε κλικ εδώ