Αρχές Ιουλίου και ο μεταγραφικός οργασμός αρχίζει να μεγαλώνει. Οι δύο ομάδες μας έχουν κινηθεί σχεδόν αθόρυβα αλλά ακόμα κάτι τους λείπει στην θέση των γκαρντ. Τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός κινούνται στην αγορά αλλά πρέπει να βρουν την κατάλληλη περίπτωση με βάση το ρόστερ το οποίο έχουν στα χέρια τους. Μια λάθος κίνηση και όλος ο μεταγραφικός σχεδιασμός μπορεί να πάει στράφι. Το Fifty Shades of Basketball ανοίγει την shortlist του και παρουσιάζει περιπτώσεις παικτών για τις δυο ομάδες μας στην Ευρωλίγκα.
Καλησπέρα σε όλους,
Δύσκολο το φετινό καλοκαίρι καθώς οι πρωτοκλασσάτοι γκαρντ (Teodosic, Wanamaker, James, Bogdanovic) επιλέγουν το NBA και πλέον οι ομάδες καλούνται να προτιμήσουν είτε παίκτες δεύτερης ποιότητας είτε να χρησιμοποιήσουν το scouting για να εντοπίσουν παίκτες. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός στράφηκαν σε παίκτες από ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας όπως οι Janis Strelnieks και Lukas Lekavicius. Η Brose Bamberg προτίμησε την εγχώρια αγορά με την αγορά με επιλογές όπως ο Bryce Taylor (Bayern Munchen) και ο Augustine Rubit (Ulm). Ομοίως και οι Fenerbache, Anadolu Efes με τις επιλογές των Sinan Guler και Jordan Theodore, αντίστοιχα. Υπάρχει και η περίπτωση της Zalgiris, η οποία ως ομάδα με το χαμηλότερο budget στην διοργάνωση, χρησιμοποίησε το τμήμα scouting της και εμπιστεύτηκε τους Dee Bost και Vasilje Micic.
Όπως προκύπτει η ανάγκη εύρεσης γκάρντ γίνεται ένας δύσκολος γρίφος για τις περισσότερες ομάδες. Η στελέχωση ενός τμήμα scouting που θα παρακολουθεί και θα αξιολογεί περιπτώσεις, με βάση τα θέλω του προπονητή, είναι επιτακτική ανάγκη. Οι εξαιρετικοί παίκτες είναι δυσεύρετοι οπότε απαιτείται η ανάκαλυψη εκείνων των παικτών που μπορούν να προσφέρουν στο τοπ επίπεδο. Οι ελληνικές ομάδες επιβάλλεται να είναι πρωτοπόρες σε αυτό. Παίκτες που ήρθαν ως άγνωστοι στα παρκέ μας, έφυγαν με μεγάλα συμβόλαια για το εξωτερικό. Οι περιπτώσεις πάμπολλες. Okaro White, Erick McColum, Stephan Lasme, Tyrese Rice, Deon Thompson, Aaron Baynes και η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Επί του πρακτέου...
Καθόμουν χθες και αναζητούσα για γκαρντ τα οποία μπορούν να κολλήσουν ιδανικά στις ελληνικές ομάδες. Ο Ολυμπιακός, όπως έχει τονίσει πολλάκις η σελίδα, πρέπει να ψάξει για έναν δυναμικό slasher / scorer ο οποίος θα ανεβάσει την παραγωγικότητα της ομάδας και θα την οδηγήσει ομαλά στην μετά-Σπανούλη εποχή. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός , κατά την γνώμη μου , πρέπει να ψάξει για ένα ψηλό γκάρντ scorer με αξιόπιστο περιφερειακό σουτ και above average playmaking skills.
Πάμε να δούμε μία μία τις περιπτώσεις και να τις αξιολογήσουμε παρέα...
Nick Johnson (24 ετών, Free Agent)
Ο Nick Johnson ολοκλήρωσε την πρώτη του χρονιά μακριά από τις ΗΠΑ στην Bayern Munich του Sasha Djordjevic. Το 2014 είχε επιλεγεί στο Νο 42 από τους Houston Rockets αλλά είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής (28 παιχνίδια). Την επόμενη off-season δώθηκε ως αντάλλαγμα μαζί με τους Παπανικολάου, Prigioni και Joey Dorsey για τον Ty Lawson αλλά δεν έπαιξε ποτέ. Κατέληξε στην αναπτυξιακή και από εκεί στην Bayern Munich. Σε 14 εμφανίσεις στο EuroCup είχε 10.5 πόντους, 3.1 ριμπάουντ και 3 ασίστ.
(+) Σούπερ αμυντικός με ενέργεια, toughness, αθλητικότητα και εξαιρετικά φυσικά προσόντα
(+) Δείχνει εξαιρετικό court vision και μπορεί να παίξει το Pick & Roll
(+) Δεν φοβάται να πατήσει στο ζωγραφιστό και να τελειώσει με κάρφωμα
(-) Μέτριος σουτέρ από μακρινή απόσταση (26.4 % στο 3π φέτος με την Bayern)
(-) Δεν έχει το mentality του σκόρερ μέσα του
(-) Έχει καλό ύψος για Point Guard αλλά είναι αρκετά undersized για shooting guard
Markel Brown (25 χρονών, Free Agent)
Στο ίδιο Draft με τον Johnson αλλά δύο θέσεις πιο κάτω ήταν ο Markel Brown, pick των Timberwolves που δόθηκε στους Nets για χρήματα. Σε αντίθεση με τον Johnson, ο Brown βρήκε ευκαιρίες στο NBA και έπαιξε συνολικά σε 109 παιχνίδια, ξεκινόντας βασικός στα 35 από αυτά. Μάλιστα στην ρούκι του σεζόν, ξεκίνησε και βασικός σε παιχνίδι playoff. Την επόμενη σεζόν , έχασε σταδιακά την θέση του και απομακρύνθηκε από την ομάδα. Πρώτος του ευρωπαϊκός σταθμός ήταν η Khimki όπου είχε τον ρόλο του τρίτου γκαρντ πίσω από Shved και Rowland. Με την έλευση του κόουτς Μπαρτζώκα, δεν ανανεώθηκε και προτίμησε να δοκιμάσει φέτος στο Summer League με την φανέλα της Thunder.
(+) Καλός αμυντικός με υψηλή συγκέντρωση και αθλητικότητα
(+) Αν βρει διάδρομο για την ρακέτα, δεν φοβάται να πάει μέχρι μέσα και να κερδίσει φάουλ
(+) Ικανότατος σε καταστάσεις αιφνιδιασμού στο ανοιχτό γήπεδο
(-) Καμιά φορά με προβληματίζει το shot selection του
(-) Χρειάζεται δουλειά το court vision του
(-) Μέτριος σουτέρ μακρινής απόστασης (36.5 % φέτος στην Ρωσία)
(-) Μέτριος σουτέρ μακρινής απόστασης (36.5 % φέτος στην Ρωσία)
Walter Hodge (30 χρονών, ASVEL Villeurbanne)
Ο Πορτορικάνος εκρηκτικός γκάρντ μετά την τετραετία όπου ήταν μέλος της Back to Back κολεγιακής ομάδας του Πανεπιστημίου της Florida (και υπήρξε συμπαίκτης μεταξύ άλλων με τον Νικ Καλάθη) ξεκίνησε με την Ζιελόνα Γκόρα όπου μέσα σε μία τριετία την οδήγησε στο πρωτάθλημα Πολωνίας και στην έξοδο στην Ευρωλίγκα. Την τελευταία του σεζόν μάλιστα ήταν ο πρώτος σκόρερ του EuroCup και είδε την ομάδα να αποσύρει την φανέλα με το Νο 15. Ο ίδιος εξαργύρωσε την τελευταία παραγωγική του χρονιά με ένα καλό συμβόλαιο 1+1 ετών με την Laboral Kutxa (εναντίον του Παναθηναϊκού μάλιστα είχε και την καλύτερη του εμφάνιση στην Ευρωλίγκα). Αν και μέτρησε 7.8 πόντους και 3 ασίστ σε 15 βράδια, δεν ανανεώθηκε και υπέγραψε με την Zenit της Αγιάς Πετρούπολης. Στην συνέχεια, κατέβηκε νοτιότερα και συγκεκριμένα στο Cantu της Ιταλίας ενώ την περασμένη σεζόν έβγαλε το ψωμί του στην ASVEL του Villeurbanne. Οι απολαβές του φέτος είναι αρκετά προσιτές, στο ύψος των 215,000 ευρώ ετησίως.
(+) Γρήγορος παίκτης που του αρέσει να επιτίθεται στο καλάθι και να σκοράρει
(+) Παίκτης που ασκεί πίεση στην μπάλα όταν αμύνεται, παρά το γεγονός ότι δεν έχει το απαιτούμενο ύψος
(+) Αρκετά δυνατό και γυμνασμένο σώμα
(-) Μέτρια playmaking instincts, κυρίως κοιτάζει να σκοράρει
(-) Ασταθής σουτέρ τριων πόντων (34.5 % φέτος με την ASVEL στο Champions League)
Olivier Hanlan (24 χρονών, Free Agent)
Μένουμε στην Γαλλία με έναν άλλον αμερικανοθρεμμένο γκάρντ, τον Καναδό Olivier Hanlan που είχαμε δει και πρόπερσι με την φανέλα της Zalgiris. Προσιτή περίπτωση και αυτή με μισθό στα 150,000 ευρώ. Επιλογή δευτέρου γύρου της Jazz η οποία έχει παραχωρήσει τα δικαιώματα του στο San Antonio. Αυτή τη στιγμή είναι στο Las Vegas για το Summer League. Ακούει κανείς;
(+) Αρκετά καλός στο να βγαίνει από σκριν και να εκτελεί εν κινήση
(+) Τρομερό ball handling, μπορεί να ζαλίσει τον αντίπαλο του
(+) Παίκτης που όταν είναι in zone μπορεί να πάρει το παιχνίδι μόνος του
(-) Λίγο αδύναμος, ίσως τον δυσκολέψουν πιο physical αντίπαλοι
(-) Πολλές φορές παίρνει υπερβολικά σουτ, κάτι που απότομα τον ταβανιάζει
(-) Προσπαθεί στην άμυνα αλλά δεν είναι πάντα συγκεντρωμένος
Isaia Cordinier (20 χρονών, Antibes Sharks)
Ο Isaia Cordinier είναι η τελευταία αλλά και η πιο φθηνή περίπτωση από την γαλλική αγορά. Με συμβόλαιο λίγο παραπάνω από τις 100,000 ευρώ, η επιλογή των Hawks στο Νο44 του Draft του 2016, είναι ένα ενδιαφέρον project για οποιαδήποτε ομάδα. Ίσως μετά από 2-3 χρόνια, ο παίκτης θελήσει την μόνιμη μετακίνηση του στην Αμερική. Επομένως, είναι βασικό να είναι σε ένα περιβάλλον όπου θα τον βελτιώσουν και θα τον βοηθήσουν να ετοιμαστεί για τον μαγικό κόσμο.
(+) Δείχνει εξαιρετικό potential ως slasher, δεν φοβάται την επαφή και μπορεί να τελειώσει με κάρφωμα
(+) Καλό μέγεθος για off guard με ύψος στο 1.95 και άνοιγμα χεριών στα 203 εκατοστά
(+) Εξαιρετικός teammate, κάνει high five με όλη την ομάδα, δείχνει δείγματα leadership και βγάζει ενέργεια στο παρκέ
(-) Χρειάζεται δουλειά στο ball handling του, κάνει λάθη. Με προπόνηση όμως θα μπορέσει να το βελτιώσει
(-) Αρκετά άπειρος, είναι μόλις 20 χρονών και δεν έχει υψηλές παραστάσεις καθώς μέχρι πέρσι έπαιζε στην Β' Γαλλίας
(-) Η δουλειά του στην άμυνα περιορίζεται από τα μέτρια fundamentals του και τον αδύνατο σχετικά κορμό του
Kevin Punter (24 χρονών, Antwerp)
Τελευταία περίπτωση που θα ασχοληθούμε σήμερα είναι μια πιο... "ιντριγκαδόρικη" θα έλεγα. O Kevin Punter του Λαυρίου, ο οποίος ολοκλήρωσε την σεζόν στο Βέλγιο και την Antwerp, είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση σκόρερ. Ο απόφοιτος του Tennesse έχει πιστεύω τα φόντα να γίνει μεγάλο κανόνι. Για να ξεκινήσει άμεσα στην Ευρωλίγκα, σίγουρα θα χρειαστεί δουλειά αλλά αφήνω το όνομα του εδώ για να τον παρακολουθούμε παρέα και να δούμε που μπορεί να φτάσει.
(+) Πολύ καλός σουτέρ από μακρινή απόσταση με φετινό ποσοστό 43.1 % στα 21 του παιχνίδια με το Λαύριο
(+) Επιτίθεται στο ζωγραφιστό χάρη στην μυϊκή του δύναμη που του επιτρέπει να κερδίζει φάουλ (2.5 κερδισμένα φάουλ, 3.09 βολές ανά παιχνίδι στην Basket League)
(+) Δημιουργεί εκπληκτικά για τον εαυτό του
(-) Αν και 1.90 αγωνίζεται περισσότερο ως Shooting Guard λόγω των κάτω του μετρίου playmaking instincts
(-) Δεν είναι ο πιο ταχύς παίκτης, ούτε έχει το τρομερό handling, κάτι το οποίο θα χρειαστεί δουλειά
(-) Δυσκολεύεται τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα απέναντι σε πιο physical guards λόγω των μέτριων φυσικών προσόντων
Υ.Γ: Μιλούσα με team executive από την Γαλλία πριν από μερικές ώρες ο οποίος με κατατόπισε επί μέρους για την γαλλική αγορά. H αγορά της Pro A είναι από τις πιο "φθηνές" στην Ευρώπη ειδικά, όταν ο πιο υψηλά αμοιβόμενος είναι ο Charles Kahudi με απολαβές μόλις 260,000 ευρώ ετησίως. Πιστεύω πως πρέπει να είναι από τις χώρες που ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός πρέπει να έχουν υπόψιν τους μιας και αρκετοί παίκτες έχουν βγει από εκεί. Παίκτες που έχουν βρει συμβόλαιο στην Ευρωλίγκα ή στο EuroCup όπως οι Leo Westerman, Fabien Causeur, Antoine Diot, Matthias Lessort, Nobel Boungou Colo, Dee Bost κλπ. Τα συμβόλαια είναι προσιτά, τα buyout δεν είναι απαγορευτικά. Γενικά, τα οικονομικά δεδομένα του Γαλλικού πρωταθλήματος είναι προσιτά για τις top-flight ελληνικές ομάδες και απορώ πως δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμα εις βάθος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου