Καλή χρονιά, ευτυχισμένο το 2017 και σας εύχομαι ολόψυχα υγεία, αγάπη, προκοπή και να αποκτήσετε ότι στερηθήκατε το 2016... Δίχως πολλά πολλά, ας βουτήξουμε μαζί στο παρακάτω κείμενο και ας δούμε μαζί τους πρωταγωνιστές των 16 ομάδων, τους προπονητές αυτών καθώς και αυτούς που στην επικείμενη αγωνιστική της Ευρωλίγκας (5-6 Γενάρη) θα θέλουν να μπουν με το... δεξί στα παρκέ της κορυφαίας Ευρωπαϊκής μπασκετικής διοργάνωσης.
1. ΤΣΣΚΑ Μόσχας: 12-3
Ο Καλός: Μίλος Τεόντοσιτς
Ο Καλός: Μίλος Τεόντοσιτς
Ο Kακός: Βίκτορ Κριάπα
O μεγάλος αρχηγός δεν είναι ο παίκτης που κάποτε ήταν καθώς τα χρόνια έχουν αρχίσει να επηρεάζουν αρκετά τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται. Μπορεί να έχει εκλάμψεις σε κάποια παιχνίδια (όπως στην νίκη επί της Ρεάλ) αλλά γενικώς η ομάδα της Μόσχας φαίνεται πως πολύ δύσκολα θα βρει κάποιον ισάξιο αντικαταστάτη του όσο η εγχώρια παραγωγή ταλέντων κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Ο Άσχημος: Δημήτρης Ιτούδης
2. Ρεάλ Μαδρίτης: 10-5
Ο Καλός: Σέρχιο Γιούλ
Με την μετακόμιση του Σέρχιο Ροντρίγκεθ στην Φιλαδέλφεια, ο Γιουλ δικαίως φιγουράρει στην λίστα για τον τίτλο του MVP της διοργάνωσης. Το PIR του είναι το υψηλότερο στην καριέρα του και υπάρχουν παιχνίδια, όπως αυτό απέναντι στον Παναθηναϊκό για την 7η αγωνιστική όπου φαίνεται πως μπορεί να κερδίσει μια ομάδα μόνος του. Ο γοργοπόδαρος γκαρντ των Μαδριλένων είναι από τους πιο πλήρεις παίκτες της διοργάνωσης και ο απόλυτος λόγος που οι Πρωταθλητές Ισπανίας δεν έχουν επηρεαστεί από των απώλεια του Τσάτσο Ρόντρίγκεθ.
Ο Κακός: Αντρές Νοτσιόνι
Έχει ακουστεί πολλάκις ότι η φετινή ομάδα των Πρωταθλητών Ισπανίας έχει χάσει σε σκληράδα σε σχέση με την ομάδα που ανήλθε στον Ευρωπαϊκό θρόνο το 2015. Ο ισχυρισμός αυτός φαίνεται αληθής αν κάποιος δει τόσο τον περιορισμένο χρόνο του Αντρές Νοτσιόνι όσο και την κακή χρονιά που διανύει ο Αργεντινός φόργουορντ. Μόλις 8 παιχνίδια με μέσον όρο 8 λεπτά ανά παιχνίδι και κάτω από 30% πίσω από την γραμμή των 6.75, ο El Chapu ίσως διανύει την τελευταία χρονιά της καριέρας του.
Ο Άσχημος: Πάμπλο Λάσο
Μπορεί να έχασε τον Ροντρίγκεθ στην φετινή off-season αλλά η επιλογή του να δώσει χώρο ανάπτυξης στον Λούκα Ντόντσιτς απεδείχθη άκρως επιτυχημένη. Από την άλλη πλευρά, οι μέτριες εμφανίσεις του Ντοντέι Ντρέιπερ σίγουρα δεν έχουν δικαιώσει τον Ισπανό κόουτς ο οποίος επέμενε στην απόκτηση του. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει κάνει την δουλειά της εντός έδρας απέναντι στους φαινομενικά μικρούς αλλά με εξαίρεση την νίκη επί της Εφές στο φινάλε του πρώτου γύρου δεν έχει να περηφανεύεται για κάποια εκτός έδρας νίκη απέναντι σε ομάδες εν δυνάμει 8αδας, κάτι που θα πρέπει να επιδιώξει στην συνέχεια.
3. Ολυμπιακός ΣΦ Πειραιά: 10-5
Ο Καλός: Βασίλης Σπανούλης
Σε μία ώριμη φάση της καριέρας του, ο φύσει και θέσει ηγέτης των Ερυθρολεύκων, υπάρχουν παιχνίδια που είναι απλά απολαυστικός (όπως στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό) ενώ με την προσθήκη του Έρικ Γκριν παίζει μόλις 26.4 λεπτά ανά αγώνα. Το μόνο αρνητικό του αρχηγού του Ολυμπιακού είναι πως φέτος κάνει πολλά λάθη (4.1 ανά αγώνα). Πλέον, με τον τραυματισμό του Ντάνι Άκετ καλείται να αναλάβει το βαρύ φορτίο να κουβαλήσει την περιφερειακή γραμμή της ομάδας μόνος του, όπως άλλωστε κάνει τα τελευταία χρόνια.
Ο Κακός: Δημήτρης Αγραβάνης
Πολλοί υποστήριζαν πως φέτος ήταν η χρονιά που θα έκανε την (αγωνιστική) έκρηξη ιδίως μετά τους καλούς περσινούς Τελικούς του Πρωταθλήματος. Η μη απόκτηση παίκτη πίσω από τον Πρίντεζη, δημιούργησε προσδοκίες γύρω από το πρόσωπο του. Όμως, η σεζόν όμως δεν ξεκίνησε καλά για τον διεθνή φόργουορντ. Κακή εμφάνιση στον πρώτο αγώνα στην Μαδρίτη, περιορισμός στον πάγκο και τραυματισμός τον Νοέμβρη. Επέστρεψε με τον τραυματισμό του Γιώργου Πρίντεζη αλλά άφησε μάλλον αρνητικές εντυπώσεις καθώς στο παιχνίδι με την Μπάμπεργκ ήταν φανερά εκτός ρυθμού.
Ο Άσχημος: Γιάννης Σφαιρόπουλος
Δέχτηκε έντονη κριτική για την μη απόκτηση "4" πίσω από τον Πρίντεζη, ιδίως με τον άσχημο τραυματισμού του έλληνα φόργουορντ στο Κάουνας. Εντός έδρας καθάρισε όλους τους δύσκολους αντιπάλους (εκτός Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ) και εκτός έδρας πήρε σπουδαία διπλά (Λαμποράλ, ΠΑΟ, Νταρουσάφακα). Η επιλογή του Ντομινίκ Γουότερς στην θέση του Άκετ (μετά τον τραυματισμό του τελευταίου στο παιχνίδι με την Ούνικς) συνοδεύτηκε με σκεπτικισμό ενώ προβλημάτισε με την εικόνα απέναντι σε Μπάμπεργκ και Γαλατάσαραϊ. Πρώτος γύρος με ανάμεικτα συναισθήματα για τον Έλληνα τεχνικό, ο οποίος θα μπορούσε να ήταν στην 2η θέση πριν την έναρξη του β' γύρου αλλά όσο διατηρεί το πλεονέκτημα έδρας πρέπει να παραμένει αισιόδοξος.
Όποιος νόμισε πως η περσινή σεζόν της Μπασκόνια, ήταν πυροτέχνημα, αποδεικνύεται πόσο λάθος έπεσε καθώς με την λήξη του πρώτου γύρου, οι Βάσκοι βρίσκονται σε τροχιά πλεΐ-οφ και ίσως εξασφαλίσουν πλεονέκτημα έδρας. Ο Σίτο Αλόνσο είχε το δύσκολο έργο της διαδοχής του Βέλιμιρ Περάσοβιτς. Παρόλα αυτά, έκανε εξαιρετικές κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι ενώ στον πρώτο γύρο πέτυχε σπουδαίες νίκες όπως η νίκη μέσα στην Μαδρίτη, η συντριβή της Φενέρμπαχτσε με 34 πόντους διαφορά και το θρίλερ με την Ούνιξ στο Καζάν. Η επιστροφή του Πριτζιόνι και η ομαλή επανένταξη του θα είναι το κέντρο προσοχής ενόψει του 2ου γύρου.
4. Σάσκι Μπασκόνια: 10-5
Ο Καλός: Γιοχάνες Φόιγκτμαν
Το πρώτο μεταγραφικό χτύπημα της Μπασκόνια την φετινή off-season είναι από τους πιο παραγωγικούς παίκτες της την φετινή περίοδο. Ο 24χρονος Γερμανός στην πρώτη του χρονιά στο κορυφαίο επίπεδο ήρθε ως αντικαταστάτης του Ντάρκο Πλάνινιτς και έχει αποδώσει τα μέγισα στους πρώτους του μήνες στην χώρα των Βάσκων. Άλλη μία εξαιρετική κίνηση από τους Βάσκους που τα τελευταία χρόνια έχουν παραδώσει μαθήματα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο κινούνται στην αγορά.
Ο Κακός: Τσέις Μπάντινγκερ
Αποκτήθηκε στα τέλη Οκτώβρη για να δώσει βάθος στην θέση των φόργουορντς αλλά για την ώρα ψάχνει να βρει τα πατήματα του. Ο άλλοτε παίκτης των Ρόκετς ταλαιπωρήθηκε από προβλήματα τραυματισμών κατά την διάρκεια παραμονής του στο NBA και βρήκε την Ευρωλίγκα ως μία κολυμπήθρα του Σιλωάμ προκειμένου να αναγεννήσει την καριέρα του. Θα χρειαστεί να προσαρμοστεί στα Ευρωπαϊκά δεδομένα άμεσα και θα ευελπιστεί σε έναν σαφώς καλύτερο δεύτερο γύρο καθώς για την ώρα στα 11 παιχνίδια που έχει αγωνιστεί, σουτάρει με μόλις 29.4% από τα 6.75 όταν σε 407 παιχνίδια, στον μαγικό κόσμο είχε 35.2 %
Ο Άσχημος: Σίτο Αλόνσο
5. Παναθηναϊκός: 9-6
Ο Καλός: Νικ Καλάθης
Ο ομογενής γκαρντ παίζει το καλύτερο μπάσκετ της καριέρας του και ηγείται του Παναθηναϊκού στις τρεις πιο σημαντικές κατηγορίες (πόντοι, ασσίστ, ριμπάουντ). Μετά την μεγάλη του εμφάνιση επί της Μπάμπεργκ στην Μπρόζε Αρένα όπου φλέρταρε και με το triple double (13 πόντοι, 9 τελικές, 11 ριμπάουντ) "ξεμπούκωσε" και πλέον παίζει με άλλον αέρα. Ειδικά μετά την εμφάνιση της ζωής του απέναντι στην πανίσχυρη Φενέρμπαχτσε (16 πόντοι, 11 ασσίστ, 8 ριμπάουντ, 5 κλεψίματα και 1 μόλις λάθος) και στο ματς με την Μπασκόνια όπου η άμυνα του στον Μπομπουά (ισοδύναμη με buzzer beater) έδωσε απαντήσεις για το ποίος θα είναι ο ηγέτης στην μετά-Διαμαντίδη εποχή για τους Πράσινους.
Ο Κακός: Νίκος Παππάς
Οι απαιτήσεις ήταν ανεβασμένες φέτος για τον Έλληνα γκαρντ έπειτα από τον περσινό παραγκωνισμό του από τον Σάσα Τζόρτζεβιτς. Η ικανότητα του στο 1v1 αναμένονταν να δώσει σημαντική βοήθεια στην επίθεση του μισού γηπέδου του Παναθηναϊκού. Όμως, με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, ο Παππάς είναι αρκετά ασταθής ενώ ήδη έχει δύο DNP στο παιχνίδι με την Φενέρμπαχτσε και με την Ούνικς στο φινάλε του πρώτου γύρου. Τόσο ο κόουτς Πεδουλάκης όσο και ο Πασκουάλ τον δοκίμασαν ως δεύτερο ball handler πίσω από τον Καλάθη, το διάστημα της απουσίας του Τζέιμς αλλά θέλει ακόμα αρκετή δουλεία. Τα προσόντα τα έχει, το θέμα είναι αν διαθέτει την απαιτούμενη ωριμότητα ώστε να καθιερωθεί στο ροτεΐσον των Πρασίνων.
Ο Άσχημος: Τσάβι Πασκουάλ
Ο Καταλανός τεχνικός ανέλαβε μετά την παραίτηση του Αργύρη Πεδουλάκη με ένα ρόστερ που δεν είναι δικό του. Από την αρχή, προτίμησε ένα κλειστό rotation το οποίο σταδιακά προσπαθεί να το διευρύνει. Παρά τις φημολογίες των ΜΜΕ, δεν απέκτησε άλλο γκαρντ ενώ με τον τραυματισμό του Γκιστ, απέκτησε τον Κένι Γκάμπριελ, μία κίνηση με αρκετά ερωτηματικά για το πόσο καλό fit ή όχι είναι ο πρώην παίκτης της Καρσίγιακα. Ταυτόχρονα, έκανε το μεγάλο μπαμ με την απόκτηση του Αλεσάντρο Τζεντίλε. Σιγά-σιγά περνάει την φιλοσοφία του αλλά ενόψει του 2ου γύρου θα χρειαστεί το μεγάλο διπλό, κάτι που ακόμα δεν έχει καταφέρει πέραν αδύναμων θεωρητικά αντιπάλων (Μπάμπεργκ, Μιλάνο).
6. Φενέρμπαχτσε: 9-6
Ο Καλός: Έκπε Ούντο
Ο Αμερικανό-Νιγηριανός σέντερ δεσπόζει του καλαθιού της Τουρκικής ομάδας αποτελώντας τον "τερματοφύλακα" της ομάδας του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Παρά τις σειρήνες που τον καλούσαν στην Αμερική το καλοκαίρι, αποφάσισε να μείνει στην Τουρκία και σταδιακά εξελίσσεται σε έναν από τους κορυφαίους σέντερ της διοργάνωσης. Μόνο μελανό σημείο το 66.7 % στις ελεύθερες βολές, το οποίο είναι σαφώς χειρότερο σε σχέση με πέρσι όπου είχε 76.8 % από την γραμμή της φιλανθρωπίας.
Ο Κακός: Μελί Μαχμουτόγλου
Συνήθως, ένας καλός εγχώριος κορμός αποτελεί βασικό πυλώνα μίας πετυχημένης ομάδας. Από τους εγχώριους παίκτες (εξαιρείται ο νατουραλιζέ Μπόμπι Ντίξον), ο μόνος που ξεχωρίζει είναι ο Μελί Μαχμουτόγλου, ο οποίος είναι και ο αρχηγός της ομάδας. Δυστυχώς για εκείνον και για τους οπαδούς της ομάδας που θα ήθελαν να δουν τα Τουρκόπουλα να βγαίνουν μπροστά, ο Τούρκος διεθνής έχει αγωνιστεί σε 9 παιχνίδια και έχει καταφέρει (γιατί περί κατορθώματος, πρόκειται) να έχει μέσον όρο λιγότερο από 1 μονάδα (0.6) στο σύστημα αξιολόγησης. Το χαρακτηριστικό του είναι το καλό του περιφερειακό σουτ αλλά με το κλείσιμο του πρώτου γύρου έχει 28.6% με 6/21 σουτ.
Ο Άσχημος: Ζέλικο Ομπράντοβιτς
Με το Final 4 να διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη, η πίεση είναι αυξημένη στον Σέρβο κόουτς να οδηγήσει την ομάδα του Φαναριού στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού στέμματος. Μόνο που ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Το έχουμε χιλιοπει, το ξέρω αλλά η απώλεια ενός σταθερού και αξιόπιστου εγχώριου κορμού δεν βγαίνει στον πρωην προπονητή του Παναθηναϊκού. Έτσι, αναγκάζεται να χρησιμοποιεί ένα κλειστό rotation 8-9 παικτών το οποίο του έχει επιφέρει πολύ επώδυνες ήττες όπως αυτές με Ούνικς, Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και Μπασκόνια. Διατηρώ τεράστιες αμφιβολίες αν μπορεί να διατηρήσει τους παίκτες του φρέσκους ως το τέρμα καθώς πέρα από την απαιτητική Ευρωλίγκα έχει και την δύσκολη TBL, όπου λόγω των δύσκολων αντιπάλων που καλείται να αντιμετωπίσει, δεν έχει πάντα την πολυτέλεια να ξεκουράζει πολύ τους βασικούς του παίκτες.
7. Ντόγκους Νταρουσσάφακα: 8-7
Ο Καλός: Μπράντλεϊ Γουαναμεΐκερ
Συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε πέρσι, ο Γουαναμεΐκερ κάνοντας τον Ντέιβιντ Μπλατ να τρίβει τα χέρια του από ευχαρίστηση. Μπορεί να είχε ένα εφιαλτικό βράδυ στην Βιτόρια, στο ματς της 11ης αγωνιστικής (0/11 σουτ, 1 λάθος, 4 προσωπικά φάουλ) αλλά συνήθως αποτελεί την κολόνα του επιθετικού παιχνιδιού της νεόπλουτης Νταρουσσάφακα. Αρκετά σταθερός και με σημάδια βελτίωσης στο μακρινό σουτ σε σχέση με πέρσι, συνθέτει εξαιρετικό δίδυμο με τον Τζεΐμς Άντερσον στην περιφέρεια των Τούρκων.
Ο Κακός: Σεμίχ Ερντέν
Ο Τούρκος διεθνής ήταν από τους λίγους παίκτες που παρέμεινε από το περσινό ρόστερ με την ανάληψη της νέας τεχνικής ηγεσίας, όμως είναι πέρα για πέρα απογοητευτικός. Έχει αγωνιστεί μόλις σε 8 ματς καθώς δεν υπάρχουν πολλοί σέντερ με τους οποίους να μπορεί να ματσάρει, όμως σε κανένα σχεδόν δεν ήταν θετικός. Ο πρώην παίκτης των Φενέρμπαχτσε και Αναντολού Εφές είτε θα χρεωθεί με γρήγορα φάουλ (8.1 φάουλ σε 40 λεπτά αγωνιστικού ρυθμού) είτε όπως είδαμε στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, θα είναι αρκετά άστοχος. Αν δεν υπήρχε ο κανονισμός για την υποχρεωτική χρησιμοποίηση Τούρκων στην 12αδα, δύσκολα ο Ερντέν θα ήταν στο ρόστερ ενόψει του 2ου γύρου.
Ο Άσχημος: Ντέιβιντ Μπλατ
Ο Αμερικανό-Εβραίος τεχνικός κλήθηκε το καλοκαίρι να χτίσει στην ουσία μία ομάδα σχεδόν από το μηδέν. Με λευκή επιταγή από την διοίκηση, ο πρώην προπονητής των Καβαλίερς του Λεμπρόν Τζέιμς, έχτισε μία αρκετά καλή ομάδα, συγκεντρώνοντας ποιοτικές μονάδες σε όλες τις θέσεις. Παρόλα αυτά, το σύνολο του Ντέιβιντ Μπλατ στερείται εμπειρίας, κάτι που φαίνεται στις διακυμάνσεις που παρουσιάζει στην απόδοση του. Πέρα από αναλαμπές όπως οι νίκες επί των ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ και Φενέρμπαχτσε η τουρική ομάδα παρουσιάσει σκαμπανεβάσματα, γεγονός που ίσως επηρεάσει τις πιθανότητες εισόδου στην οκτάδα του θεσμού.
8. Ερυθρός Αστέρας: 7-8
Ο Καλός: Όγκνιεν Κούζμιτς
Σε πολύτιμη μονάδα εξελίσσεται ο Όγκνιεν Κούζμιτς, ο οποίος αποτελεί σημαντική σταθερά στο παιχνίδι του Ερυθρού Αστέρα. Οι δυσκολίες του απέναντι σε ομάδες που παίζουν με αθλητικούς ψηλούς είναι δεδομένες αλλά παίζει με καρδιά κάθε βράδυ. Ο πρώην σέντερ του Παναθηναϊκου έχει την καλύτερη επίδοση όσον αφορά τα συνολικά ριμπάουντ σε 40 λεπτά αγώνα με 14.5 Αδιαμφισβήτητα, μία από τις καλύτερες μεταγραφικές κινήσεις στο φετινό παζάρι για τους πρωταθλητές της Αδριατικής Λίγκας.
Ο Κακός: Λούκα Μίτροβιτς
Πολύ πεσμένος φέτος ο Λούκα Μίτροβιτς, μετά το ξεπέταγμα την σεζόν 2014-15. Μονίμως αρνητικός με χαμηλή παραγωγικότητα, σχεδόν απαρατήρητος. Θα περίμενε κανείς πως με την στελέχωση στην θέση "4" ότι ο Ράντονιτς του έδινε χώρο να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί στον επόμενο ψηλό του Ερυθρού Αστέρα μετά τους Κάλινιτς, Τσίρμπες και Μαριάνοβιτς, ο οποίος θα έπαιρνε μεταγραφή. Αντιθέτως, όμως είναι σε κακό φεγγάρι και χρειάζεται άμεσα ηλεκτροσόκ.
Ο Άσχημος: Ντέγιαν Ράντονιτς
Το καλοκαίρι απέρριψε την πρόταση της Μπασκόνια για να συνεχίσει τον πάγκο του Ερυθρού Αστέρα. Εύκολα μπορεί κανείς να του καταλογίσει την απουσία ενός αθλητικού ψηλού που θα συμπληρώνει τον Κούζμιτς αλλά φαίνεται πως ο Μαυροβούνιος κόουτς δεν μπορεί να αξιοποιήσει τέτοιους παίκτες. Θυμάστε ποτέ τον Ερυθρό Αστέρα με παίκτη τέτοιων χαρακτηριστικών; Η Κόμπανκ Αρένα εξακολουθεί να αποτελεί φρούριο και απόρθητο κάστρο με μόλις 3 ήττες εντός έδρας για την ομάδα του Ράντονιτς η οποία έκλεισε τον πρώτο γύρο "πνίγοντας" Μακάμπι, Ρεαλ Μαδρίτης και την πρωταθλήτρια Ευρώπης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
9. Αναντολού Εφές: 7-8
Ο Καλός: Ντέρικ Μπράουν
Πολλά είχαν ακουστεί για τον Μπράουν και για το αν θα έμενε στην Κωνσταντινούπολη φέτος, ιδίως μετά την περσινή απογοητευτική του χρονιά. Ο Βέλιμιρ Περάσοβιτς αποφάσισε να τον κρατήσει στο ρόστερ και εκείνος τον δικαιώνει όντας από τους πιο σταθερούς παίκτες της ομάδας. Μαζί με τον Ντάνστον συνθέτουν ένα δυνατό δίδυμο ψηλών το οποίο είναι από τα πιο παραγωγικά στην Ευρώπη. Το ζητούμενο για τον πρώην παίκτη της Λοκομοτίβ είναι να είναι σταθερός στην απόδοση του, με την έναρξη του δευτέρου γύρου.
Ο Κακός: Φουρκάν Κορκμάζ
Όσοι περίμεναν την αγωνιστική έκρηξη του Κορκμάζ ας σηκώσουν το χέρι... Μετρηθήκαμε; Ωραία... Με την επιλογή του ταλαντούχου Τούρκου στο Νο26 του φετινού Draft περίμενε κανείς πως φέτος θα ήταν η χρονιά που θα έδειχνε την αξία του. Αντίθετα, o σούτινγκ γκάρντ της Αναντολού Εφές, έχει περιοριστεί στο να ζεσταίνει τον πάγκο. Κάποτε ακούστηκε κάτι για δανεισμό του στην Καρσίγιακα αλλά διαψεύστηκε αμέσως. Μόνο δύο συμμετοχές στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης για την επιλογή των Σίξερς ο οποίος δεν θα αγωνιστεί άλλο στην Ευρωλίγκα καθώς εν τέλει παραχωρήθηκε δανεικός στην Μπάνβιτ.
Ο Άσχημος: Βέλιμιρ Περάσοβιτς
Ενθαρρυντικό ξεκίνημα για την Αναντολού Εφές η οποία είναι σε τροχιά πρόκρισης στην επόμενη φάση, φτάνει να διατηρήσει μία σταθερή απόδοση. Παρά το αρχικό 0-3, οι Τούρκοι μπορούν να περηφανεύονται για την μεγάλη εμφάνιση επί της Μπαρτσελόνα εντός έδρας και την σπουδαία εκτός έδρας νίκη επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ. Για την πρόκριση στην επόμενη φάση, το σύνολο του Περάσοβιτς θα χρειαστεί περισσότερες νίκες απέναντι στους θεωρητικά αδύναμους της διοργάνωσης.
10. Μπαρτσελόνα: 7-8
Ο Καλός: Ταϊρίς Ράις
Με τα προβλήματα τραυματισμών που επηρέασαν την Μπαρτσελόνα στην αρχή της σεζόν, ο βραχύσωμος γκαρντ ήταν από τους λίγους παίκτες που έμειναν υγιής και αγωνίστηκαν και στα 15 ματς του πρώτου γύρου. Ο πρώην παίκτης της Χίμκι είναι ο μόνος παίκτης των Καταλανών με διψήφιο αριθμό πόντων σε αυτόν τον πρώτο γύρο. Σχετικά σταθερός στην απόδοση του , αν και ορισμένες φορές υπερβάλει, ελπίζει σε περαιτέρω βοήθεια από τους συμπαίκτες του ενόψει του δευτέρου γύρου.
Ο Κακός: Χουάν Κάρλος Ναβάρρο
Ο χρόνος είναι αμείλικτος και δυστυχώς επηρεάζει ακόμα και τους κορυφαίους. Μόλις 4 παιχνίδια (το ενακτήριο παιχνίδι με την Ούνικς και τα τελευταία 3 παιχνίδια) έχει προλάβει να αγωνιστεί ο Λα Μπόμπα Ναβάρρο και ακόμα ψάχνει να βρει τα πατήματα και είναι απολύτως λογικό να επηρεάστηκε από τον τραυματισμό με τον οποίον ταλαιπωρήθηκε κατά την διάρκεια του πρώτου γύρου. Η Μπαρτσελόνα, σίγουρα θα περιμένει από τον φύσει και θέσει ηγέτη της να βρει την φόρμα του ενόψει του δευτέρου γύρου, στην προσπάθεια της να πλασαριστεί στις θέσεις που οδηγούν στα πλεΐ-οφ.
Ο Άσχημος: Γιώργος Μπαρτζώκας
Πολλές οι ατυχίες μαζεμένες για τον Έλληνα τεχνικό ο οποίος δεν μπορούσε να φανταστεί χειρότερο ξεκίνημα όταν έχασε για όλη την χρονιά τον Πάου Ρίμπας. Σαν να μην έφτανε αυτό οι Ντόελμαν, Κόπονεν, Ναβάρρο και Κλαβέρ αναγκάστηκαν να περάσουν την πύλη του ιατρικού κέντρου. Παρά την κακοδαιμονία, η Μπαρτσελόνα δεν είναι μακριά από τις θέσεις που οδηγούν στην επόμενη φάση και εφόσον έχει την τύχη στο πλευρό της μπορεί να ελπίσει σε ένα πλασάρισμα στις θέσεις της οκτάδας του θεσμού.
11. Ζαλγκίρις Κάουνας: 6-9
Ο Καλός: Παούλιους Γιανκούνας
Η εμπειρία του είναι δεδομένη και σε αυτήν την δύσκολη χρονική περίοδο για την ομάδα θρύλο του Λιθουανικού μπάσκετ, ο αρχηγός έχει βγει μπροστά. Υπάρχουν βράδια που παραδίδει μαθήματα θέσης και για το πως να παίζεις με πλάτη στο καλάθι, όπως στην μεγάλη του εμφάνιση κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας όπου ολοκλήρωσε το βράδυ με 30 πόντους (career high) και 8 ριμπάουντ. Ενδεικτικό είναι πως φέτος, είναι ο μόνος μαζί με τον Βέστερμαν που έχουν ξεκινήσει βασικοί και στα 15 παιχνίδια του πρώτου γύρου.
Ο Κακός: Ρεϊνάλντας Σεϊμπούτις
Άλλος ένας έμπειρος παίκτης που με την εμπειρία του θα βοηθούσε πολύ στην καθοδήγηση των νέων παικτών (Βέστερμαν και Πάνγκος) αλλά για την ώρα είναι απογοητευτικός. Ο βετεράνος πλέι μέικερ έχει παιχνίδια που είναι άστοχος ενώ στην άμυνα, δύσκολα μπορεί να βρει παίκτη τον οποίον μπορεί να μαρκάρει. Ο χρόνος φαίνεται να επηρεάζει αρνητικά τον άλλοτε παίκτη του Ολυμπιακού ο οποίος θα πρέπει όχι μόνο να "βρει το χέρι του" ενόψει του δευτέρου γύρου αλλά και τρόπους για να είναι πιο αποτελεσματικός για το σύνολο του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.
Ο Άσχημος: Σαρούνας Γιασικεβίτσιους
Πρώτη full-time δουλειά για τον Σάρας ο οποίος δικαιώνει όσους πίστευαν (ανάμεσα τους και ο υποφαινόμενος) ότι θα γίνει ένας σπουδαίος πρώτος προπονητής. Μεταγραφικά, έχτισε ένα καλό ρόστερ, στα οικονομικά δεδομένα της εποχής ενώ στο κομμάτι του coaching δείχνει τεράστιες προοπτικές εξέλιξης. Στα περισσότερα παιχνίδια φαίνεται αρκετά διαβασμένος και στο κομμάτι της τακτικής, πάντα προετοιμασμένος. Ευελπιστώ πως σύντομα θα τον δούμε σε έναν μεγαλύτερο πάγκο, έτσι ώστε να τον αξιολογήσουμε εκτενέστερα.
12. Μπρόζε Μπάμπεργκ: 6-9
Ο Καλός: Νικολό Μέλλι
Θέλει και ερώτημα; Βρέξει-χιονίσει θα είναι από τους καλύτερους παίκτες της Μπάμπεργκ. Δεν χρείαζεται να υπερ-αναλύσω για το πόσο σημαντικός είναι για την ομάδα του Τρινκιέρι. Από τα πιο hot ονόματα της free agency το καλοκαίρι που μας έρχεται, είναι δεδομένο πως θα στρώσουν χρυσάφι στα πόδια του οι κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Αυτό που μένει να φανεί είναι πόσο είναι διατεθειμένος ο ίδιος να μείνει στην Βόρεια Γερμανία ή αν θα αποφασίσει να μετακομίσει πιο νότια (Κωνσταντινούπολη ή Τελ-Αβιβ) ή πιο βόρεια (Μόσχα).
Ο Κακός: Λέον Ραντόσεβιτς
Αν κάποιος υστερεί από την φετινή Μπάμπεργκ, αυτός είναι ο Κροάτης φόργουορντ, του οποίου η περίπτωση θυμίζει τον Σεμίχ Ερντέν της Νταρουσσάφακα. Πολλά φάουλ για τον χρόνο συμμετοχής τον οποίο παίρνει, "κρύες" βραδιές επιθετικά και παιχνίδια που περνάει απαρατήρητος. Το καλό για τον πρώην παίκτη της Άλμπα Βερολίνου είναι πως δεν θεωρείται το πρώτο βιολί στην ομάδα οπότε δεν υπάρχουν αυξημένες προσδοκίες από αυτόν, ενόψει του πιο απαιτητικού δευτέρου γύρου.
Ο Άσχημος: Αντρέα Τρινκιέρι
Μπορεί να έχει 3 ήττες εντός έδρας όταν είχε πέρσι μόλις 2 αλλά καμία από αυτές δεν ήρθε με διαφορά άνω των 5 πόντων. Ο Γουαναμεΐκερ κατηφόρισε προς την Πόλη το καλοκαίρι που μας πέρασε αλλά τον αντικατέστησε με τον Κοζέρ, με τον Γάλλο να παίζει καλό μπάσκετ. Μου αρέσει που προσπαθεί να επενδύσει στο εγχώριο μπάσκετ με την προσθήκη των νεαρών Γερμανών Μαόντο Λο και Λουίς Ολίντε, οι οποίοι έχουν λαμπρό μέλλον μπροστά τους. Αν οι Γερμανοί στοχεύουν στην post-season, θα πρέπει να μάθουν να νικάνε και μακριά από το Μπάμπεργκ καθώς πέραν του διπλού στο Τελ-Αβίβ και επί της αδύναμης Γαλατάσαραϊ, δεν έχουν άλλη εκτός έδρας νίκη.
13. Ούνικς Καζάν: 6-9
Ο Καλός: Κιθ Λάνγκφορντ
Ο πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης είναι ώρες - ώρες σαν να παίζει μόνος του. Μαζί με τον Παραχούσκι και τον Κολόμ είναι οι μόνοι που έχουν διψήφιο αριθμό πόντων και έχουν ξεκινήσει ως βασικοί. Κορυφαία εμφάνιση του αυτόν τον πρώτο γύρο ήταν το ματς απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας όπου χτύπησε 40άρα στο σύστημα Αξιολόγησης, έχοντας 36 πόντους (11/14 1π, 5/9 2π, 5/10 3π). Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν o Λάνγκφορντ θα πάρει το δεύτερο βραβείο του πρώτου σκόρερ της Διοργάνωσης
Ο Κακός: Βάντιμ Πάνιν
Πολλά περισσότερα θα περιμένει ο Εβγκένι Πασούτιν από τον βετεράνο γκαρντ-φόργουορντ ενόψει του δευτέρου γύρου. Η ικανότητα του να "ανοίξει" το γήπεδο με το μακρινό του σουτ είναι σημαντική καθώς ο Κολόμ δεν είναι σουτέρ και ο Λάνγκφορντ είναι αρκετά streaky από την γραμμή των 6.75 μ. Σε αυτόν τον πρώτο γύρο, έχει ξεκινήσει βασικός σε 12 παιχνίδια, αλλά πολύ εύκολα ξεχνάς ότι αγωνίστηκε. Με εξαίρεση την βραδιά καριέρας απέναντι στην Μιλάνο (3/3 2π, 4/5 3π) στα υπόλοιπα παιχνίδια κινείται σε ρηχά νερά.
Ο Άσχημος: Εβγκένι Πασούτιν
Μέτρια χρονιά για την Ούνικς η οποία παρόλο που έχει ένα καλά δομημένο επιθετικά ρόστερ, έχει αμυντικά προβλήματα, κάτι που της στοιχίζει απέναντι σε ποιοτικότερους αντιπάλους στο τέλος κλειστών παιχνιδιών. Αδιαμφισβήτητα,απέναντι στον Παναθηναϊκό και στην φιναλίστ Φενέρμπαχτσε έκανε τις νίκες της χρονιάς. Ενόψει του δευτέρου γύρου, αν σκέφτεται για κάποιες μεταγραφές, η άποψη μου είναι πως θα πρέπει να προσθέσει παίκτες με αμυντικό κυρίως προσανατολισμό. Πάντως να πω την αλήθεια, δεν την περίμενα με το τέλος του πρώτου γύρου πάνω από Μακάμπι και Μιλάνο.
14. Μακάμπι Τελ Αβίβ: 5-10
Ο Καλός: Ντέβιν Σμιθ
Είναι 33 χρονών αλλά αυτό ελάχιστα τον εμποδίζει να είναι από τους πιο σταθερούς παίκτες της Μακάμπι. Ο πρώην παίκτης του Πανελληνίου είναι πανταχού παρών στο παιχνίδι της ομάδας του. Όχι μόνο είναι ο καλύτερος μπλοκέρ (0.4 κοψίματα ανά αγώνα) αλλά ταυτόχρονα είναι και ο καλύτερος ριμπάουντερ της Ομάδας του Λαού. Πολλές φορές όμως, φαίνεται πως είναι απελπιστικά μόνος του, στην προσπάθεια της ομάδας του Ισραήλ να βρει αμυντικούς αυτοματισμούς σε ένα σύνολο που έχει χτιστεί με καθαρά επιθετικό προσανατολισμό.
Ο Κακός: Τζο Αλεξάντερ
Ήρθε στην Ευρώπη, την σεζόν 2014-15 έπειτα από μία καριέρα στο NBA όπου ξεκίνησε ως μελλοντικός αστέρας και κατέληξε στα αζήτητα. Έφυγε από την Μακάμπι ως αποτυχημένος και μετά από το σύντομο πέρασμα του στο Σάσσαρι της Σαρδηνίας, επέστρεψε στο Ισραήλ όπου και εξασφάλισε τοπικό διαβατήριο. 4 μήνες μετά, η κίνηση αυτή κρίνεται ως μία παταγώδης αποτυχία. Ο πρώην NBAer έχει αρνητικό Ranking στους 6 αγώνες που έχει αγωνιστεί και λιγότερους πόντους (4) από ότι προσωπικά φάουλ (6). Με βάση τους αριθμούς, είναι από τους χειρότερους παίκτες της Ευρωλίγκας καθώς έχει το χαμηλότερο ranking της Διοργάνωσης (-6) και το 4ο χαμηλότερο ανά 40 λεπτά αγωνιστικού ρυθμού με -15.4
Ο Άσχημος: Ντάνι Φέντερμαν
Μια εξαίρεση παρακαλώ! Για όσους απορείτε για το ποίος είναι ο κύριος, ο Ντάνι Φέντερμαν, είναι ο general manager της Μακάμπι και ιθύνων νους για την στελέχωση του ρόστερ των Ισραηλινών. Από πού να αρχίσω; Έχτισε ένα ρόστερ το οποίο είναι κάνει το περσινό να μοιάζει αριστούργημα. Ο μοναδικός pass-first guard του ρόστερ είναι ο φιλότιμος Γιογκέβ Οχαγιόν. Άμυνα με εξαίρεση τον Αΐβερσον και τον Ουΐμς (όποτε έχει διάθεση), παίζει με τα μάτια ενώ ήδη τέσσερις προπονητές έχουν κάτσει στον πάγκο της μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου! (Εντελστάιν, Χαντάρ, Λιούμπιν, Μπαγκάτσκις) Εκεί που έλεγες πως μετά την νίκη επί του Ολυμπιακού μπήκε στον σωστό δρόμο, εκλεισε τον πρώτο γύρο με 6 (!) συνεχόμενες ήττες. Κάτι πρέπει να αλλάξει, νομίζω... Άγιε Βασίλη, το έλαβες το γράμμα;
15. Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο: 4-11
Ο Καλός: Κρούνοσλαβ Σιμόν
Αν και συνήθως έρχεται από τον πάγκο, ο Σιμόν κάνει ίσως την πιο ώριμη σεζόν της καριέρας του. Ο Κροάτης γκαρντ-φόργουορντ αποτελεί τον πιο σταθερό παίκτη της Μιλάνο στην φετινή Ευρωλίγκα και από τους λίγους διασωθέντες σε μία χρονιά που προβλέπεται εφιαλτική πριν καλά καλά αρχίσει. Κορυφαία στιγμή του σε αυτό το πρώτο μισό, το παιχνίδι απέναντι στην Αναντολού Εφές όπου άγγιξε το triple double με 14 πόντους, 9 ριμπάουντ και 8 τελικές. Δυστυχώς, ώρες-ώρες παίζει μόνος του και παρά το effort του, η Μιλάνο βρίσκεται στον απόλυτο πάτο.
Ο Κακός: Αλεσάντρο Τζεντίλε
Θέλει κι ερώτημα; Ο Τζεντίλε μπορεί αγωνιστικά να είναι στα συνηθισμένα του standards αλλά έξω από τον αγωνιστικό χώρο, διεκδικεί επάξια το βραβείο του Χειρότερου της Χρονιάς. Αρχικά, έθεσε εαυτόν εκτός ομάδας το καλοκαίρι (ενώ είχε συμβόλαιο) περιμένοντας την πρόταση από το NBA. Αυτή δεν ήρθε ποτέ και η διοίκηση της Μιλάνο επισήμως τον καθαίρεσε από αρχηγό της ομάδας. Σαν να μην έφτανε αυτό, στο Προ-Ολυμπιακό Τουρνουά στο Τορίνο, ήταν από τους μοιραίους της Εθνικής Ιταλίας στον Τελικό απέναντι στην Κροατία (3/9 σουτ, 5 λάθη). Τέλος, τον Δεκέμβρη η Ιταλική ομάδα τον έβαλε στο σφυρί και τον "απενεργοποίησε" από την Ευρωλίγκα. Θα κάνει την νέα αρχή στον Παναθηναϊκό;
Ο Άσχημος: Γιάσμιν Ρέπεσα
Ξεκίνησε την σεζόν με 2 στα 2 αλλά μετά βυθίστηκε κλείνοντας εφιαλτικά τον πρώτο γύρο με 8 (!!!) συνεχόμενες ήττες με μέσον όρο 84 πόντους παθητικό και 12 πόντους διαφορά. Οι μεταγραφικές επιλογές του δεν μπορούν να χαρακτηριστούν πετυχημένες και απορώ πως ακόμα δεν έχει απολυθεί. Η έλλειψη ενός αμυντικού πάνω από την στεφάνη θα μπορούσε να λύσει αρκετά θέματα για τους Πρωταθλητές Ιταλίας, οι οποίοι έχουν την χειρότερη άμυνα της Διοργάνωσης, δεχόμενοι 87 πόντους ανά αγώνα. Απλά γελάω με όσους Ιταλούς bookers που είχαν χαρακτηρίσει την πρωταθλήτρια τους ως το dark horse της Διοργάνωσης. Όχι dark horse αλλά ούτε μουλάρι δεν είναι φέτος η Μιλάνο. Αυτό μόνο...
16. Γαλατάσαραϊ : 4-11
Ο Καλός: Σινάν Γκιουλέρ
Από τους λίγους διασωθέντες από το φετινό ναυάγιο της Γαλατάσαραϊ, ο αρχηγός της είναι ο μοναδικός που δίνει το 110% των δυνατοτήτων του στο παρκέ. Ενδεικτικά, ο Σινάν Γκιουλέρ είναι ο πρώτος πασέρ (5.6 τελικές) και κλέφτης της ομάδας (1.3 κλεψίματα), δεύτερος σκόρερ (11.1 πόντοι) πίσω από τον Ντέντμον και ένας από τους τρεις παίκτες της κατόχου του Γιούροκαπ που έχει PIR άνω του 10 (11.4, 2ος στην ομάδα). Ο Τούρκος διεθνής παίζει με την καρδιά του και είναι ο μοναδικός παίκτης της Τουρκικής ομάδας που έχει ξεκινήσει βασικός και στα 15 ματς αυτού του πρώτου γύρου.
Ο Κακός: Ρας Σμιθ
Ήταν το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα της Γαλατάσαραϊ, κατευθείαν από το ΝΒΑ και παίκτης στον οποίον επενδύθηκαν 1,000,000 $ (800,000 ευρώ). Ο Αταμάν δεν δίστασε να τον στήσει στην σέντρα και να τον εκθέσει δημόσια με την περίφημη δήλωση πως " Ο Ρας Σμιθ παίζει απαίσια". Χαμηλά ποσοστά ευστοχίας, μηδενικός συντελεστής ασίστ - λαθών και κατεστραμμένη ψυχολογία σε μία overall κακή μεταγραφική κίνηση για την ομάδα της Τουρκίας. Σαφέστατα μερίδιο έχει και ο Εργκίν Αταμάν που ποτέ δεν πίστεψε σε αυτόν
Ο Άσχημος: Εργκίν Αταμάν
Φέτος μαζί με τον Γιασμίν Ρέπεσα, έχουν παραδώσει μαθήματα για το πως να καταστρέψεις έναν μπασκετικό οργανισμό. Με τις απαιτήσεις ψηλά λόγω της περσινής κατάκτησης του Γιούροκαπ, ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Τουρκίας είχε στην διάθεση του ένα budget των 8 εκατομμυρίων ευρώ. Τι έκανε; Μαντάρα... για να μην χρησιμοποιήσω μια άλλη λέξη που ξεκινάει από το γράμμα Μ. Λάθος μεταγραφές και αψυχολόγητες κινήσεις (απομάκρυνση Ντιόν Τόμπσον, δημόσια αποπομπή του Ρας Σμιθ). Συνολικά, μια κακή χρονιά για τον Αταμάν ο οποίος ίσως και να ρισκάρει την θέση του με αυτά που κάνει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου