Στο τελευταίο μέρος της τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ο Aragorn με βοήθεια του μάγου Gandalf θα κερδίσουν την μάχη απέναντι στις σκοτεινές δυνάμεις του Sauron. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας βρίσκεται σε μία ανάλογη περίπτωση. Στριμωγμένος από τις ύαινες που θέλουν να τον κατασπαράξουν και τα άσπρα μαντίλια που κουνούν επιδεικτικά οι φίλαθλοι κάθε βράδυ στο Palau Blaugrana. Θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης για του χρόνου; Πως πρέπει να χτίσει την ομάδα το καλοκαίρι; Θα επιστρέψει ο Βασιλιάς στο Θρόνο του; Το Fifty Shades of Basketball αναλύει ένα από τα πιο hot θέματα της ευρωπαϊκής μπασκετικής επικαιρότητας.
Όταν ανέλαβε ο Γιώργος Μπαρτζώκας την Barcelona, η σκέψη όλων ήταν πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για τον Έλληνα τεχνικό. Η καλή του δουλειά σε Γυμναστικό Λάρισας, Μαρούσι και Πανιώνιο ακολούθησε την προαγωγή του στον Πρωταθλητή Ευρώπης, Ολυμπιακό. Με τους Ερυθρόλευκους, έγινε και ο ίδιος Πρωταθλητής Ευρώπης, την πρώτη του κιόλας σεζόν. Η ήττα του όμως στον Προημιτελικό Κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό σε ένα άδειο ΟΑΚΑ ήταν και το κύκνειο άσμα του καθώς παραιτήθηκε έπειτα από το λιντσάρισμα που δέχτηκε από μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού. Αναγκάστηκε να ξενιτευτεί, να πάει στο μακρινό Κρασνοντάρ προκειμένου να μάθει από τα λάθη του και να ηρεμήσει. Με την ελληνική επιμονή να τον συντροφεύει, ο coach έχτισε μία από τις πιο αθλητικές ομάδες που είχαμε δει τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, φτάνοντας μέχρι το Final 4. Λίγο η βαριά φανέλα της ΤΣΣΚΑ, λίγο η κακή βραδιά των σουτέρ της Λοκομοτίβ, του στέρησαν την δυνατότητα να παίξει σε έναν ακόμη τελικό. Με την ρωσική ομάδα εκτός EuroLeague, ο Έλληνας προπονητής βρισκόταν σε επαγγελματικό σταυροδρόμι. Να ανανεώσει με την ρωσική ομάδα ή να περιμένει πρόταση από Ευρωλίγκα; Τελικά η αναμονή τον δικαίωσε καθώς με την απομάκρυνση του Τσάβι Πασκουάλ, η Μπαρτσελόνα του πρόσφερε την θέση του πρώτου προπονητή.
Η διαδρομή του ως τώρα όμως μόνο εύκολη δεν είναι. Στο μεταγραφικό παζάρι αναγκάστηκε να πληρώσει buy-out για να ντύσει στα μπλαουγκράνα τους Victor Claver και Tyrese Rice ενώ δύο από τους μεγάλους του στόχους (Hanga, Seraphin) δεν ήρθαν ποτέ στην πρωτεύουσα της Καταλονίας. Σαν να μην έφταναν οι μεγάλες αρνήσεις, αγωνιστικά οι συνεχείς τραυματισμοί κατέστρεψαν το όποιο rotation, ανάγκασαν την επιλογή παικτών μέτριας ποιότητας (Munford, Renfroe, Holmes) και έβγαλαν νωρίς την Barcelona εκτός της επόμενης φάσης σε Ευρωλίγκα και Κύπελλο. Η βαριά ήττα από την Ρεάλ Μαδρίτης στην πρώτη φάση (63-102) , ήταν ένα ισχυρό χαστούκι για έναν αρκετά εσωστρεφή οργανισμό. Σιγά - σιγά άρχισαν να βγαίνουν τα πρώτα λευκά μαντήλια. Ήττες αναπάντεχες, ήττες - σοκ που δεν προσιδιάζουν σε ένα σύνολο με το μέγεθος της Μπαρτσελόνα. Τις πταίει;
Για μένα, ΔΕΝ φταίει ο κόουτς Μπαρτζώκας. Ο κορμός της ομάδας δεν είναι δικός του, ούτε είναι υπεύθυνος και για τους τραυματισμούς στο ρόστερ, Οι Μπλαουγκράνα μπήκαν στη σεζόν με τον φύσει και θέσει ηγέτη της ομάδας (Juan Carlos Navarro) στα 36 του χρόνια, τον Brad Olesson στα 33 και χάνοντας δύο νέα, αθλητικά παιδιά στην περιφέρεια (Alex Abrines, Tomas Satoransky) για το NBA. Στη γραμμή των φόργουορντ, η (λάθος) ανανέωση του Doellman περιέπλεξε τα πράγματα την στιγμή που υπήρχε ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ ενώ στους ψηλούς, η παραμονή του Tomic συνοδεύτηκε από (δικαιολογημένη) κρεβατομουρμούρα. Οι καλοκαιρινές κινήσεις ήταν στοχευμένες για να δώσουν extra δόση αθλητικότητας σε ένα γηρασμένο και κορεσμένο σύνολο. Ο Claver έφερε γρήγορα πόδια στο 3/4 ενώ το δίδυμο Rice - Koponnen έδωσε φτερά σε μία βαριά περιφέρεια. Τα... μπαλώματα λόγω τραυματισμών περισσότερο κακό παρά καλό έκαναν και θα είναι έκπληξη αν κάποιος εκ των Munford, Renfroe και Faverani συνεχίσει και του χρόνου. Πολλά μπορείς να καταλογίσει κάποιος στον Έλληνα κόουτς στο αγωνιστικό κομμάτι αλλά όχι το στήσιμο της ομάδας και τους τραυματισμούς. Σωστά, κατά την άποψη μου, ο De La Fuente τον στήριξε σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό. Η συμφωνία είναι πολυετής (το συμβόλαιο είναι για 2+1 έτη) και δεν νομίζω οι άνθρωποι της Barcelona να περίμεναν τον Γιώργο Μπαρτζώκα ως Μεσσία. Θα ήταν λάθος και από τις δύο μεριές. Επομένως, θεωρώ παράλογη όποια κίνηση αποπομπής του το προσεχές καλοκαίρι.
Ο ιστορικός σύλλογος βιώνει δύσκολη περίοδο καθώς έχει μείνει πίσω όσον αφορά τις μπασκετικές εξελίξεις. Η απουσία ταχύτητας στην περιφέρεια και αθλητικότητας από την front line είναι μερικά κατάλοιπα τα οποία δεν μπόρεσε να αναπληρώσει στον βαθμό που ήθελε ο κόουτς. Οι κινήσεις του μεσούσης της περιόδου κινήθηκαν προς σε αυτόν τον άξονα αλλά οι παίκτες που ήλθαν μάλλον πλήρωσαν το κακό χτίσιμο του rotation και του υπάρχοντος ρόστερ. Με γεμάτο πορτοφόλι το καλοκαίρι, πάμε να δούμε μαζί μερικές από τις δικές μου προτάσεις για την δόμηση της Barcelona στην νέα εποχή της ταχυδύναμης.
Ο Ισραηλινός δημοσιογράφος David Pick, χθες το βράδυ, αποκάλυψε πως με το τέλος της σεζόν οι Olesson, Munford, Renfroe, Περπέρογλου, Diagne και Lawal θα αποτελέσουν παρελθόν ενώ αναμένεται να βρεθεί φόρμουλα για να σπάσει το συμβόλαιο του Doellman. Ταυτόχρονα, υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του Ante Tomic ο οποίος έχει κάνει μεγάλη βουτιά στα νούμερα του, βιώνοντας την χειρότερη σεζόν της καριέρας του με 8.5 πόντους, 5.7 ριμπάουντ , έχοντας 52.6% στα σουτ και το τραγικό 48.1% στις ελεύθερες βολές.
Αν δεχτούμε τον ισχυρισμό του ως αληθές, οι Καταλανοί θα έχουν ως βάση το εξής ρόστερ:
PG: Tyresse Rice
PG/SG: Petteri Koponen
SG: J.C. Navarro - Pau Ribas
SG/SF: Marcus Eriksson
SF/PF: Victor Claver
PF: Αλέξανδρος Βεζένκοφ
C: Vitor Faverani
Ο ιστορικός σύλλογος βιώνει δύσκολη περίοδο καθώς έχει μείνει πίσω όσον αφορά τις μπασκετικές εξελίξεις. Η απουσία ταχύτητας στην περιφέρεια και αθλητικότητας από την front line είναι μερικά κατάλοιπα τα οποία δεν μπόρεσε να αναπληρώσει στον βαθμό που ήθελε ο κόουτς. Οι κινήσεις του μεσούσης της περιόδου κινήθηκαν προς σε αυτόν τον άξονα αλλά οι παίκτες που ήλθαν μάλλον πλήρωσαν το κακό χτίσιμο του rotation και του υπάρχοντος ρόστερ. Με γεμάτο πορτοφόλι το καλοκαίρι, πάμε να δούμε μαζί μερικές από τις δικές μου προτάσεις για την δόμηση της Barcelona στην νέα εποχή της ταχυδύναμης.
Ο Ισραηλινός δημοσιογράφος David Pick, χθες το βράδυ, αποκάλυψε πως με το τέλος της σεζόν οι Olesson, Munford, Renfroe, Περπέρογλου, Diagne και Lawal θα αποτελέσουν παρελθόν ενώ αναμένεται να βρεθεί φόρμουλα για να σπάσει το συμβόλαιο του Doellman. Ταυτόχρονα, υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του Ante Tomic ο οποίος έχει κάνει μεγάλη βουτιά στα νούμερα του, βιώνοντας την χειρότερη σεζόν της καριέρας του με 8.5 πόντους, 5.7 ριμπάουντ , έχοντας 52.6% στα σουτ και το τραγικό 48.1% στις ελεύθερες βολές.
Αν δεχτούμε τον ισχυρισμό του ως αληθές, οι Καταλανοί θα έχουν ως βάση το εξής ρόστερ:
PG: Tyresse Rice
PG/SG: Petteri Koponen
SG: J.C. Navarro - Pau Ribas
SG/SF: Marcus Eriksson
SF/PF: Victor Claver
PF: Αλέξανδρος Βεζένκοφ
C: Vitor Faverani
BACKCOURT
Με την απομάκρυνση του Brad Olesson, η ομάδα θα πρέπει να αναζητήσει εκείνον τον γκαρντ που θα ασκήσει πίεση στον αντίπαλο playmaker. Τα τελευταία χρόνια, ο coach Pasqual χρησιμοποιούσε το καλοπροπονημένο κορμί του γκαρντ από την Αλάσκα για defensive stopper, κάτι που δεν έπιανε τις περισσότερες φορές. Ο Αμερικάνος εκτέθηκε επανειλημμένως από πιο γρήγορους και πιο αθλητικούς παίκτες με αποτέλεσμα να επιστρατεύεται και ο Tomas Satoransky. Χωρίς τον Τσέχο, τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα. Σε λιγότερο από ένα μήνα, ο Olesson πατάει τα 34 και είναι δικαιολογημένη η αποπομπή του. Για τον ρόλο του, έχω δύο προτάσεις που αμφότεροι ήταν καλοκαιρινοί στόχοι των μπλαουγκράνα: Jayson Granger και Guillem Vives.
Ο Ουρουγουανός θυμίζει Olesson μιας και έχει παρόμοιο κορμό. Δυνατό παιδί το οποίο έχει παίξει στο υψηλό επίπεδο, όπως όλοι γνωρίζουμε. Γνώστης της Ισπανικής πραγματικότητας έχοντας παίξει σε Estudiantes και Unicaja Malaga. Δεδομένες είναι και οι αμυντικές του αρετές και η μαχητικότητα την οποία επιδεικνύει παίζοντας άμυνα είτε στην πρώτη γραμμή είτε στα νώτα αυτής σε μία ζώνη 1-3-1. Δυνατό σώμα, μεγάλα άκρα, γρήγορα πόδια. Ο ορισμός του παίκτη που ταιριάζει στο προφίλ της ταχυδύναμης. Το μεγάλο μειονέκτημα του έγκειται στο ότι δεν είναι ο lights out shooter όμως η Barcelona έχει το πλαίσιο για να τον εντάξει στο δυναμικό της. Στην περιφέρεια, θα κολλήσει ιδανικά δίπλα στους Koponen - Rice, υποστηρίζοντας το παιχνίδι τους ως facilitator. Παράλληλα, οι Βεζένκοφ (46.7%) και Claver (38.3%) είναι εξαιρετικοί σουτέρ για την θέση τους, ο Eriksson έχει δείξει ενθαρρυντικά δείγματα φέτος (EuroLeague: 37.9%) ενώ ο Ribas ήταν ανέκαθεν ένας σπουδαίος floor spacer (πέρσι: 42.4%).
Ο Guillem Vives ξεκίνησε από τα τμήματα υποδομής της C.B. Prat Jovenut. Μέλος των μικρών εθνικών ομάδων της Ισπανίας που πήρε το χρυσό στους Κ-18 το 2011 και το χάλκινο το 2013 στην κατηγορία των Κ-20, ήταν λογικό να μεταπηδήσει στην Badalona. Εκεί έμεινε για ένα χρόνο πριν τον τσιμπήσει η Valencia. Με τα χρώματα της ομάδας, στην πρώτη του κιόλας χρονιά ανεδείχθη ως το Νέο Ταλέντο της χρονιάς για την ACB. Εννοείται πως μπήκε στην καλύτερη νεανική πεντάδα του πρωταθλήματος, κάτι που επανέλαβε και την επόμενη χρονιά. Οι επιδόσεις του τράβηξαν την προσοχή του ομοσπονδιακού προπονητή Sergio Scariolo ο οποίος τον πήρε μαζί του στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας. Ο νεαρός γκαρντ είχε ελάχιστο χρόνο συμμετοχής καθώς αγωνίστηκε μόλις 25 λεπτά σε 5 αγώνες αλλά δεν παύει να είναι ένας πρωταθλητής Ευρώπης.
Το scouting report για τον Vives μιλάει για έναν αθλητή με γρήγορα πόδια, μακρά άκρα και καλό ύψος για την θέση του PG καθώς βλέπει τον κόσμο από τα 192 εκατοστά. Είναι ένα σκληροτράχηλο παιδί που βγάζει ενέργεια και διάθεση κάθε φορά που πατάει στο παρκέ. Εξαιρετικός δημιουργός, κυρίως σε καταστάσεις Pick & Roll. Διαθέτει και προσωπική φάση καθώς αρκετές φορές θα βάλει την μπάλα στο παρκέ και θα πάει μέχρι μέσα. Τα καλά όμως τελειώνουν εδώ μιας και ο 23χρονος γκαρντ δεν μπορεί να θεωρηθεί με την καμία σουτέρ (ποσοστό καριέρας: 31.8%) καθώς ο μηχανισμός του είναι αρκετά ελαττωματικός. Παράλληλα, θα πρέπει να βάλει μερικά κιλά στο σώμα του καθώς ζυγίζει μόλις 78 κιλά.
FORWARDS
Είμαι της άποψης πως στην θέση του small forward πρέπει να στηριχθεί ο Markus Erikkson. Είναι ένα παιδί της φουρνιάς που έβγαλε τους Abrines, Hezonja, Satoransky και έχει πάρει τις λιγότερες ευκαιρίες από όλους. Σε αυτήν την χαμένη χρονιά για τους Καταλανούς έχει πάρει χρόνο συμμετοχής και έχει δείξει δείγματα γραφής πως αξίζει παραπάνω χρόνο συμμετοχής.
Για όσους δεν γνωρίζουν το πακέτο του Markus Erikkson, θα σας κάνω ένα μικρό scouting report. Ο Σουηδός γκαρντ/φόργουορντ είναι ένας high volume shooter (3 τρίποντα κατά μέσο όρο σε ACB και EuroLeague) με ποσοστό που φέτος αγγίζει το 44.8%. Γρήγορη εκτέλεση με καλό μηχανισμό. Το τελευταίο διάστημα έχει βάλει μερικά floaters στο ρεπερτόριο του ενώ μπορεί να εκτελέσει και από μέση απόσταση. Διαθέτει εξαιρετικό μέγεθος για την θέση του (2.01 μέτρα) και μακρά άκρα. Στα αρνητικά του συγκαταλέγεται η αδυναμία του να πατήσει στο ζωγραφιστό, ο ελαφρύς κορμός του (μόλις 94 κιλά) και η μέτρια προσωπική του άμυνα.
Παράλληλα, είναι νομίζω ξεκάθαρο πως θα γίνει κίνηση για αποκτηθεί ο μεγάλος στόχος της Barcelona από το περσινό καλοκαίρι, ο Adam Hanga. Ο Ούγγρος φόργουορντ θα δώσει άλλη διάσταση στην άμυνα της ομάδας με το πολυδιάστατο παιχνίδι του. Πέρσι οι συζητήσεις με τον Josean Querejeta δεν έβγαλαν κάποιο αποτέλεσμα με την απάντηση στο τέλος να είναι αρνητική. Φέτος όμως, με τον παίκτη να μένει ελεύθερος, η Μπαρτσελόνα αναμένεται να καταθέσει μία γερή πρόταση προκειμένου να ικανοποίησει την επιθυμία του προπονητή της.
Παράλληλα, είναι νομίζω ξεκάθαρο πως θα γίνει κίνηση για αποκτηθεί ο μεγάλος στόχος της Barcelona από το περσινό καλοκαίρι, ο Adam Hanga. Ο Ούγγρος φόργουορντ θα δώσει άλλη διάσταση στην άμυνα της ομάδας με το πολυδιάστατο παιχνίδι του. Πέρσι οι συζητήσεις με τον Josean Querejeta δεν έβγαλαν κάποιο αποτέλεσμα με την απάντηση στο τέλος να είναι αρνητική. Φέτος όμως, με τον παίκτη να μένει ελεύθερος, η Μπαρτσελόνα αναμένεται να καταθέσει μία γερή πρόταση προκειμένου να ικανοποίησει την επιθυμία του προπονητή της.
FRONTLINE
Εκεί που πρέπει να πέσει χοντρό πακέτο από πλευράς Καταλανών είναι στην γραμμή των ψηλών. Με μόνο τον Faverani να μένει, η ομάδα φωνάζει πως χρειάζεται παίκτες να τις δώσουν έξτρα οκτάνια και να την ανεβάσουν στο επόμενο επίπεδο. Για να σας βοηθήσω να καταλάβετε τον τρόπο σκέψης μου, προσπαθώ να σκεφτώ όπως θα κινούνταν στο μεταγραφικό παζάρι ο κόουτς Μπαρτζώκας, λαμβάνοντας υπόψιν το initiative της σκέψης πίσω από στην στελέχωση τόσο στην Λοκομοτίβ Κουμπάν πέρσι όσο και κατά την διάρκεια παραμονής του στον Ολυμπιακό.
Ο Daniel Theis είναι πολύ κοντά στον τρόπο με τον οποίο ο Έλληνας τεχνικός στήνει τις ομάδες του. Θέλετε στον Ολυμπιακό όταν πρόσθεσε τον Josh Powell ; Θέλετε στην Lokomotiv με τον Anthony Randolph; Ο Γερμανός φόργουορντ-σέντερ είναι αρκετά κοντά στο καλούπι των δύο Αμερικάνων ενώ η άμυνα του θα διορθώσει πολλές από τις ανορθογραφίες της ομάδας.
Ο Theis είναι ένα παιδί με τεράστιο potential στην άμυνα, αν και το επιθετικό του παιχνίδι θέλει ακόμα βελτίωση. Καλός σουτέρ από μέση απόσταση που μπορεί και από μακριά, αν και ο μηχανισμός του είναι αργός και λίγο ανορθόδοξος. Παίκτης με υψηλό motor που θα κυνηγήσει τα ριμπάουντ και θα καρφώσει αρκετές φορές στο αντίπαλο καλάθι. Αμυντικά, είναι αρκετά ευκίνητος, κάτι που τον βοηθάει να μένει μπροστά από κοντύτερους παίκτες στις αλλαγές. Ταυτόχρονα, είναι μακρύς και εκρηκτικός παίκτης, γεγονός που μεταφράζεται σε πολλές τάπες.
Τέλος στο "5", ο Vitor Faverani οφείλει να πλαισιωθεί από έναν ψηλό με το skillset του Bryant Dunston. Το τελευταίο κομμάτι του παζλ και ο Pick & Cut παίκτης που κουμπώνει ιδανικά στο skillset τόσο του Vives όσο και του Granger. Ο πρώην σέντερ του Ολυμπιακού μπορεί να δώσει την παρουσία ενός σκιάχτρου στην άμυνα της ομάδας, κάτι που έλειπε τα τελευταία χρόνια. Ο Shane Lawal αποδείχτηκε γυάλινος καθώς πέρασε περισσότερο χρόνο στα πιτς παρά στο παρκέ, ο Samardo Samuels ήταν πολύ λίγος για το επίπεδο της Barcelona ενώ ο Joey Dorsey δεν ήταν ποτέ στο νοητικό επίπεδο των συμπαικτών του.
Ο Ante Tomic, πάλι, είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση παίκτη, κάτι που φαίνεται φέτος και δικαιολογεί (έστω μακροπρόθεσμα) την απόφαση της Ρεάλ να τον αφήσει το καλοκαίρι του 2012. Δεν μιλάω για το αγωνιστικό profile και το πόσο soft είναι. Μιλάω για την ανικανότητα του να βγει μπροστά. Όταν η ομάδα τσουλάει, ο Κροάτης είναι ένα πολύ χρήσιμο γρανάζι. Σε ματς όμως που εκείνος καλείται να κουβαλήσει το φορτίο, η ομάδα αποτυγχάνει. Δεν ξέρω αν είναι "Hrvatski mentalitet" ή κάτι άλλο, αλλά μπορεί κανείς να διαπιστώσει το πόσο αγχωμένος και πόσο έξω από τα νερά του βρίσκεται στους αγώνες της μίας ανάσας. Το συμβόλαιο του εκπνέει το 2018 αλλά με τις τραγικές του εμφανίσεις φέτος, δύσκολα θα παραμείνει.
Υ.Γ 1: Τραγική εμφάνιση του Ολυμπιακού απέναντι στην Γαλατάσαραϊ. Όταν έχεις στριμώξει μια ομάδα στα σκοινιά, όπως στο πρώτο μέρος, τους δίνεις το τελειωτικό χτύπημα και τους αποτελειώνεις. Οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου δεν το έκαναν ποτέ αυτό, οι Τούρκοι πήραν το διπλό, κάνοντας το μεγάλο μπαμ στην Ευρωλίγκα. Αν εξαιρέσει κανείς τα ματς με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και με την Ρεαλ στην Μαδρίτη, οι υπόλοιπες ήττες του Ολυμπιακού είναι από την Μιλάνο, την Μακάμπι και την Γαλατάσαραι. Ομάδες που έχουν ήδη αποκλειστεί και επ' ουδενί δεν έχουν την ποιότητα των Ερυθρόλευκων. Μήπως πρέπει να μιλάμε και για "Greek mentality" ; Τροφή για σκέψη
Ο Daniel Theis είναι πολύ κοντά στον τρόπο με τον οποίο ο Έλληνας τεχνικός στήνει τις ομάδες του. Θέλετε στον Ολυμπιακό όταν πρόσθεσε τον Josh Powell ; Θέλετε στην Lokomotiv με τον Anthony Randolph; Ο Γερμανός φόργουορντ-σέντερ είναι αρκετά κοντά στο καλούπι των δύο Αμερικάνων ενώ η άμυνα του θα διορθώσει πολλές από τις ανορθογραφίες της ομάδας.
Ο Theis είναι ένα παιδί με τεράστιο potential στην άμυνα, αν και το επιθετικό του παιχνίδι θέλει ακόμα βελτίωση. Καλός σουτέρ από μέση απόσταση που μπορεί και από μακριά, αν και ο μηχανισμός του είναι αργός και λίγο ανορθόδοξος. Παίκτης με υψηλό motor που θα κυνηγήσει τα ριμπάουντ και θα καρφώσει αρκετές φορές στο αντίπαλο καλάθι. Αμυντικά, είναι αρκετά ευκίνητος, κάτι που τον βοηθάει να μένει μπροστά από κοντύτερους παίκτες στις αλλαγές. Ταυτόχρονα, είναι μακρύς και εκρηκτικός παίκτης, γεγονός που μεταφράζεται σε πολλές τάπες.
Τέλος στο "5", ο Vitor Faverani οφείλει να πλαισιωθεί από έναν ψηλό με το skillset του Bryant Dunston. Το τελευταίο κομμάτι του παζλ και ο Pick & Cut παίκτης που κουμπώνει ιδανικά στο skillset τόσο του Vives όσο και του Granger. Ο πρώην σέντερ του Ολυμπιακού μπορεί να δώσει την παρουσία ενός σκιάχτρου στην άμυνα της ομάδας, κάτι που έλειπε τα τελευταία χρόνια. Ο Shane Lawal αποδείχτηκε γυάλινος καθώς πέρασε περισσότερο χρόνο στα πιτς παρά στο παρκέ, ο Samardo Samuels ήταν πολύ λίγος για το επίπεδο της Barcelona ενώ ο Joey Dorsey δεν ήταν ποτέ στο νοητικό επίπεδο των συμπαικτών του.
Ο Ante Tomic, πάλι, είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση παίκτη, κάτι που φαίνεται φέτος και δικαιολογεί (έστω μακροπρόθεσμα) την απόφαση της Ρεάλ να τον αφήσει το καλοκαίρι του 2012. Δεν μιλάω για το αγωνιστικό profile και το πόσο soft είναι. Μιλάω για την ανικανότητα του να βγει μπροστά. Όταν η ομάδα τσουλάει, ο Κροάτης είναι ένα πολύ χρήσιμο γρανάζι. Σε ματς όμως που εκείνος καλείται να κουβαλήσει το φορτίο, η ομάδα αποτυγχάνει. Δεν ξέρω αν είναι "Hrvatski mentalitet" ή κάτι άλλο, αλλά μπορεί κανείς να διαπιστώσει το πόσο αγχωμένος και πόσο έξω από τα νερά του βρίσκεται στους αγώνες της μίας ανάσας. Το συμβόλαιο του εκπνέει το 2018 αλλά με τις τραγικές του εμφανίσεις φέτος, δύσκολα θα παραμείνει.
Υ.Γ 1: Τραγική εμφάνιση του Ολυμπιακού απέναντι στην Γαλατάσαραϊ. Όταν έχεις στριμώξει μια ομάδα στα σκοινιά, όπως στο πρώτο μέρος, τους δίνεις το τελειωτικό χτύπημα και τους αποτελειώνεις. Οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου δεν το έκαναν ποτέ αυτό, οι Τούρκοι πήραν το διπλό, κάνοντας το μεγάλο μπαμ στην Ευρωλίγκα. Αν εξαιρέσει κανείς τα ματς με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και με την Ρεαλ στην Μαδρίτη, οι υπόλοιπες ήττες του Ολυμπιακού είναι από την Μιλάνο, την Μακάμπι και την Γαλατάσαραι. Ομάδες που έχουν ήδη αποκλειστεί και επ' ουδενί δεν έχουν την ποιότητα των Ερυθρόλευκων. Μήπως πρέπει να μιλάμε και για "Greek mentality" ; Τροφή για σκέψη
Υ.Γ 2: Gist of Fury... Δεν χρειάστηκε παρά μόνο μερικά λεπτά για να φανεί πόσο έλειψε ο James Gist από τον Παναθηναϊκό. Ο Αμερικανός φόργουορντ-σέντερ ανεβάζει 2-3 σκάλες το αμυντικό performance του Παναθηναϊκού και ελαφρύνει μεγάλο βάρος από τον Chris Singleton, ιδίως στην άμυνα. Ο Παναθηναϊκός ματσάρει εξαιρετικά φέτος με την Ρεάλ Μαδρίτης (στον πρώτο γύρο είχε υποστεί ήττα στις λεπτομέρειες στην Μαδρίτη, για όσους δεν θυμούνται) χάρη στην αθλητικότητα την οποία έχει. Όσο οι Πράσινοι ελέγχουν τον ρυθμό του αγώνα μέσα από την άμυνα τους, έχουν περισσότερες πιθανότητες για νίκη απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο. Αν θέλουμε όμως να δούμε την αλήθεια, το ματς της Πέμπτης ήταν από τις λίγες φορές που το πέτυχαν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου